Barcelona

Wcześniej pisałam, że mój ostatni tydzień podróży obejmował Barcelonę, Paryż i południe Francji. Na początku nie planowałem wcale lecieć do Hiszpanii. Najpierw kupiliśmy bilety do Portugalii, bilety do Bordeaux i Nantes. Po prostu się zastanawiałam - więc jeśli mam ostatni egzamin 17 maja i jedziemy na południe Francji 21 maja - nadal mam 4 wolne dni. Powinnam zostać w Lille czy podróżować? Dobrze, że rozmawiałam z właścicielką mojego mieszkania, a ona nie miała nic przeciwko temu, żebym podróżowała i płaciła mniej pieniędzy za czynsz, gdybym wyjechała wcześniej, niż wcześniej uzgodniłyśmy. Zaczęłam szukać biletów. Ryanair ma dobrą opcję ustawienia miasta wylotu, daty, budżetu i później można zobaczyć wszystkie miejsca, do których można latać według podanej ceny. Byłam zszokowana, gdy zobaczyłem, że Barcelona jest jedną z najtańszych opcji! Wcześniej nie wydawało mi się, że wydawanie pieniędzy na podróżowanie było dobrym pomysłem, ale tak bardzo chciałam odwiedzić Barcelonę już od zeszłego lata. Kiedy zobaczyłam te bilety i że mogę po prostu wziąć samolot z Brukseli Charleroi do Barcelony za 17 euro, już się nie wahałam. Ponadto byłam bardzo ciekawa tego miasta, ponieważ wiele osób mówiło mi, że Barcelona jest jednym z najpiękniejszych miast w Europie, więc musiałam to sprawdzić.

Ostatecznie nie było to tylko 17 euro, ponieważ samolot lądował na lotnisku Girona, które jest dość daleko od centrum Barcelony i zapłaciłem 17 euro za autobus, aby dostać się do centrum miasta. Nienawidzę tego! Wiele razy zdarzyło mi się, że zapłaciłam jeszcze więcej za transport autobusowy do/z lotniska niż za bilet lotniczy. Jednak to był naprawdę sprytny krok. Aby dostać się na lotnisko Bruksela Charleroi znalazłam tylko Flibco (autobus) za 17 euro (68 złotych). Jak już wiedziałam, że to była najwyższa cena, jaką mogę zapłacić, czekałam na oferty z Blablacar, aż do dnia przed moim lotem i miałam szczęście, ponieważ znalazłam Blablacar za około 7 euro (28 złotych). Zapłaciłam około 40 euro za bilet powrotny do Paryża. W sumie to była dobra okazja, ponieważ kiedy szukaliśmy biletów z Pragi do Barcelony, kosztowało to około 150 euro (600 złotych)!

Po pierwsze, poprosiłam Katarinę, aby pojechała ze mną, ale już zaplanowała swoje podróże i nie chciała wydawać więcej pieniędzy, więc nie mogłyśmy lecieć razem. Po tym wszystkim nagle miałam bilety i miałam lecieć sama (właściwie to moja wina, że ​​tak się skończyło). Chciałam to wykorzystać i postanowiłam spróbować samodzielnie Couchsurfingu i podróży w pojedynkę. W każdym razie, to były tylko trzy dni. Z jednej strony czułam się tak podekscytowana, że wreszcie zobaczę to miasto, a z drugiej strony martwiłam się trochę samotnością w nowym mieście. Chciałabym jeszcze dodać coś o Couchsurfingu, ponieważ spróbowałam tego trzy razy w ciągu tego semestru. Tym razem miałam takie szczęście! Wysłałam kilka wiadomości w związku z zakwaterowaniem i otrzymałam szybkie odpowiedzi od osób mieszkających w Barcelonie. Bardzo spodobał mi się chłopak o imieniu Alejandro. Na zdjęciach wyglądał na naprawdę miłego, zresztą przysłał mi wiadomość, że spędził jeden semestr studiów w Pradze z przyjaciółmi! Dlatego naprawdę byłam zainteresowana spotkaniem z nim! Pomyślałam, że fajnie byłoby porozmawiać o Pradze i jego wrażeniach. Wszystko było w porządku i byłam przygotowana na wyjazd.

Kiedy rozmawiałam z jednym z moich najlepszych przyjaciół z Czech, Markiem (obecnie studiuje w Utrechcie w Holandii), sytuacja uległa zmianie. Gadaliśmy sobie na luzie i kiedy powiedziałam, że jadę do Barcelony sama, on po prostu odpowiedział: "Może ja pojadę". Byłam zdumiona. Nie spodziewałam się, że to w ogóle coś takiego powie! Miał pisać pracę dyplomową. Natychmiast zaczęłam myśleć o wspólnym wyjeździe do Hiszpanii i zaczęłam wszystko planować. Po dwóch dniach bilety lotnicze były droższe, więc Marek się trochę zawahał, ale pewnej nocy, kiedy już spałam, kupił je! Gdy przeczytałam wiadomość o biletach z samego rana, byłam taka szczęśliwa! Oboje bardzo chcieliśmy odwiedzić Barcelonę! Po mojej ekscytacji zaczęłam myśleć o zakwaterowaniu. Jak zamierzamy to teraz zrobić? Już miałam hosta z Couchsurfingu...

Wysłałam wiadomość do Alejandro i miałam nadzieję, że uda nam się zostać u niego. Odpowiedź Alejandro była dość zabawna. Powiedział, że prawdopodobnie oboje moglibyśmy zostać, ale tak naprawdę nie wiedział, gdzie dokładnie moglibyśmy spać, ponieważ w tym samym czasie przylatywali inni jego przyjaciele z Chorwacji. Zdecydowaliśmy się jednak spróbować! Im więcej osób, tym więcej zabawy! Marek musiał tylko wziąć swój śpiwór i to wszystko.

Pierwszy dzień

Pierwszego dnia Marek przyjechał do Barcelony wcześniej, więc musiał na mnie zaczekać. Przyleciałam na lotnisko Girona, kupiłam bilet autobusowy i dotarłem do centrum miasta. Byliśmy blisko mieszkania Alejandro i pojechaliśmy tam bezpośrednio. Lokalizacja była naprawdę dobra - blisko Placu Hiszpańskiego. Kiedy poznałam Alejandro i dowiedziałam się, że urodził się w Meksyku, byłam taka zachwycona! Nie wiem, dlaczego myślałam, że on pochodzi z Hiszpanii. Chodzi o to, że przed przyjazdem do Francji nie znałam nikogo z Meksyku. Podczas mojej wymiany poznałam przynajmniej 15 meksykańskich przyjaciół i myślę, że mieli na mnie duży wpływ! Moim zdaniem są to ludzie bardzo gadatliwi, przyjacielscy, otwarci, szczęśliwi, zabawni, prości i zawsze chętni do zabawy. Nie wiem dlaczego, ale wszyscy wybrali Lille na wymianę i jestem im za to bardzo wdzięczna. Zmusili mnie bym zapragnęła odwiedzić Meksyk. Alejandro był taki sam. Był super miły! Pokazał nam swoje mieszkanie, przedstawił nam wszystkich swoich współlokatorów i przygotował dla nas ananasa. Do spania miałam sofę, a Marek swój śpiwór. Pozostali dwaj przyjaciele z Chorwacji wykorzystali części sofy jako łóżko i materac. Możesz zobaczyć na zdjęciu Marka, mnie, Alejandro i jego współlokatora.

Po zapoznaniu się poszliśmy na kawę. Pierwszy skwer, który zobaczyliśmy, natychmiast zrobił na mnie wrażenie. Wszędzie były palmy, a ja to uwielbiam. Pamiętam, kiedy pojechałam do Hiszpanii z rodzicami, kiedy byłam mała, zakochałam się w tych drzewach. Jest to coś innego i niezwykłego w Europie.

Postanowiliśmy z Markiem zwiedzić najbliższą część Barcelony przy Placu Hiszpańskim. Zaczynaliśmy w Arenie (centrum handlowym), która wygląda jak arena bitewna i można było dostać się na górę, gdzie mieliśmy ładny widok.

To był pierwszy dzień i byłam pod ogromnym wrażeniem! Wszystkie budynki wydawały się być ogromne, a trawniki idealnie wyrównane. Co więcej, była tam wielka fontanna i inne małe.

Kontynuowaliśmy do Muzeum Narodowego, do parku i na stadion. Pogoda była idealna. Miałam na sobie szorty i koszulę. Po jednym semestrze w deszczowym Lille jeszcze bardziej podobała mi się ta temperatura i ciągle powtarzałam, jak jest niesamowicie. Kiedy wrzuciłam słowo "Barcelona" w wyszukiwarkę Google, widziałam budynki Gaudiego, ale nie pamiętałam zdjęć tego miejsca.

Dużo łaziliśmy i wybraliśmy miejsce z tapas na kolację, gdzie mogliśmy napić się hiszpańskiego piwa i zjeść odrobinę niezdrowo.

Kiedy dotarliśmy do domu, spotkaliśmy chłopaków z Chorwacji - Nikolę i Borysa, i wypiliśmy z nimi Sangrię. Wymieszaliśmy dużo rumu i owoców i wszystkim nam smakowało. Tego wieczoru dużo rozmawialiśmy o kebabie w Pradze. Ta historia towarzyszyła nam przez całą podróż. W rzeczywistości wszyscy z mieszkania spędzili jeden semestr w Pradze (oprócz chłopaków z Chorwacji) i zakochali się w jednym kebabie w Pradze. Inny przyjacielski kolega - Igor z Chorwacji, który mieszka tam na mieszkaniu, był w stanie opowiadać o tym prawie dwie godziny, a miał wiele historii. Dlatego zdecydowałam udać się tam w pierwszą noc, kiedy wrócę z powrotem do Czech. On także zaszokował mnie płynnym czeskim, mimo że spędził tam tylko 7 miesięcy. Chciałabym być tak utalentowana w zakresie języków, jak on. Tego wieczoru byłam całkowicie wyczerpana, więc zasnęłam naprawdę szybko.

Drugi dzień

Drugiego dnia wybraliśmy się na bezpłatną pieszą wycieczkę. Ta w Barcelonie była miła tak samo jak poprzednie w innych miastach. Pogoda znów była doskonała, więc miałam na sobie sukienkę. Nasz przewodnik pochodził z Anglii, więc miał dobry akcent i bardzo nas zabawiał. Polecił nam również dobre miejsce na lunch, ale mieliśmy już wiele wskazówek, więc nie udało nam się tam dotrzeć. Właściwie miałam też specjalną radę od mojego przyjaciela, ale kiedy usłyszałem, że wydał tam 45 euro na obiad, zdecydowaliśmy się to pominąć (można się domyślić kto o tym zdecydował). Zapomniałam wspomnieć o jednej ważnej rzeczy. Przed wyjazdem dowiedziałem się, że Frida (meksykańska dziewczyna z mojej wymiany i najmilsza osoba w historii) będzie w Barcelonie w tym samym czasie. Nie miałem pojęcia, że ​​może być trudno spotkać się z kimś, jeśli nie ma się odpowiedniego połączenia z Internetem. W pierwszym dniu po prostu rozmawiałyśmy na Facebooku, ale obie nie miałyśmy dostępu do sieci. Próbowałyśmy się zobaczyć, ale odkładałyśmy to tak wiele razy i było już późno, a my byliśmy już na mieszkaniu. Drugiego dnia spróbowałyśmy ponownie! Napisałam jej o darmowej pieszej wycieczce, ale rano napisała mi, by spotkać się z nami przed Sagrada Familia po południu. Sagrada nie wygląda dobrze na zdjęciu, ponieważ jest w trakcie długiej rekonstrukcji, ale Frida powiedziała, że wnętrze było epickie!

Uzgodniliśmy, że idziemy razem, ale nie byliśmy w stanie zarezerwować biletów przez nasze telefony, więc w końcu Frida poszła tam bez nas. W międzyczasie zwiedziliśmy Park Guell. Po drodze wreszcie spróbowaliśmy churros!

Zajęło nam trochę czasu, aby dostać się do parku, ale zrobiliśmy to i było naprawdę miło. Mi się to nie podobało, bo jeśli chcesz mieć najbardziej niesamowity widok, to musisz za to zapłacić. Nie wiedzieliśmy o tym wcześniej, a kolejka była duża, więc nie poszliśmy tam. To było zaledwie 20 metrów od nas.

W drodze powrotnej do Sagrady, aby spotkać się z Fridą, kupiliśmy trochę owoców. Bardzo podobało mi się, że w każdym sklepie w Barcelonie można kupić wiele rodzajów owoców w dobrej cenie. Smakowało mi moje ulubione mango i melon. Miejsce naszego spotkania znajdowało się przed budynkiem Gaudiego. To zabawne, że Frida zgubiła się, więc nie spieszyła się, ale nie przeszkadzało mi to. Czułam się tak szczęśliwa widząc ją ponownie i rozmawiając o wszystkich uczuciach i rzeczach z Lille. To był miły zbieg okoliczności, że była tam w tym samym czasie! Chciałam zostać z nią tam na dłużej!

Następna w planie była kolacja z Alejandro, Robertem i Fridą w restauracji La Tasqueta. Marek miał kilka wskazówek na temat tapas za 1 euro. Później dowiedzieliśmy się, że to nie były tapas, ale pinchos. Różnica polega na tym, że tapas to małe danie, ale pinchos to mała przekąska. Kiedy doszliśmy na miejsce, byłam zafascynowana. Już mówiłam o wielu miejscach z jedzeniem, które mi się podobały, ale to było cudowne! Mieli ogromny wybór pinchos!

Na początek wybraliśmy pięć tapas do podziału, a przedtem chcieliśmy wziąć kilka pinchos. W rzeczywistości nie było to możliwe. Kiedy zaczęliśmy próbować pinchos, nie mogliśmy się oprzeć i byliśmy już pełni zanim zamówiliśmy tapas. Nie potrafię nawet opisać tego, czego próbowaliśmy. Mieli wszystko, o czym tylko możesz zamarzyć. Wszystko było pyszne. Podoba mi się pomysł, że możesz wypróbować wiele rzeczy i wiele różnych smaków w tym samym czasie.

Po obiedzie udaliśmy się do mieszkania Alejandro. Kupiliśmy kilka butelek Sangrii, żeby trochę poudawać, że jesteśmy Hiszpanami (tak naprawdę oni nie piją Sangrii tak często) - znowu zmieszaliśmy dużo owoców i rumu, a później wszyscy (z chłopakami z Chorwacji) poszliśmy do parku.

Mieliśmy duży ubaw i czułam się taka szczęśliwa, słysząc wszystkie historie z Fridy i chłopaków. Później Frida i ja byłyśmy tak zmęczone, że postanowiłyśmy iść spać. Chociaż Frida była zbyt daleko od jej zakwaterowania, to mogła zostać z nami! Dla mnie to było zabawne, ponieważ kiedy po raz pierwszy weszliśmy do salonu, nie mogłam sobie nawet wyobrazić sobie, że będą spały tam 3 osoby, a na koniec byliśmy tam w 5 i było w porządku! Byłam wdzięczna, że Frida mogła zostać z nami. Kolejną ciekawostką było to, że park był już zamknięty, gdy chcieliśmy wrócić do domu i musieliśmy przejść przez wodę, aby wyjść z parku. Pewna przypadkowa dziewczyna, która była w parku, wpadła do wody. Nakręciłam też wideo z Fridą i Alejandro próbującymi przeprawić się przez wodę na rowerze (oczywiście byli cali mokrzy). Miałam szczęście, bo wybrałam wspinaczkę po murze. Poszliśmy spać naprawdę szybko.

Ostatni dzień

Ostatniego dnia uzgodniliśmy, że pójdziemy na plażę. Niestety Alejandro nie mógł do nas dołączyć, ponieważ musiał pisać swoją pracę dyplomową. Doceniam fakt, że był taki odpowiedzialny! Dzień rozpoczęliśmy z chłopakami z Chorwacji, wypijając kawę na pobliskim placu. Naprawdę nie mieliśmy czasu, aby porozmawiać ze sobą wcześniej, ale wynagrodziliśmy sobie to dzisiaj. Rano pojechaliśmy na targ La Boqueria na La Rambli.

Wszystkie te rynki są niesamowite. Byłam już na tym w Londynie i podobnym w Portugalii. Mieli głównie świeże soki owocowe, empanadas, sery, owoce i owoce morza. Kupiliśmy duże empanadas na lunch (prawie tak dobre, jak te, które robiliśmy we Francji) i świeży sok z marakui! Chcieliśmy, żeby chłopaki posmakowali churros, więc zabraliśmy ich do najbliższego sklepu i spróbowaliśmy tych maczanych w czekoladzie. To był nasz trzeci raz, kiedy jedliśmy churros. Za drugim razem próbowaliśmy dużych churros wypełnionych Nutellą. Szaleństwo.

W końcu poszliśmy na plażę. To jest po prostu idealne, że plaża jest w centrum miasta, więc można się tam dostać naprawdę łatwo. Nasza wspólna czeska przyjaciółka Misa studiowała w Barcelonie w letnim semestrze, więc spotkaliśmy ją na plaży. Miło było ją zobaczyć w innym kraju. Wyglądała na naprawdę szczęśliwą i ucieszyłam się, słysząc o wszystkich jej przygodach z Erasmusa.

W rzeczywistości miała jeszcze więcej możliwości tu w Barcelonie - cały kampus z basenem, siłownią, plażą i doskonałą pogodą. Można by powiedzieć, że nie jest to porównywalne z deszczowym, wietrznym, zimnym Lille. To całkowite przeciwieństwa. Nadal twierdzę, że nie zamieniłabym Lille na nic innego. Myślę, że to niewiarygodne być na Erasmusie w tym mieście i może włączę Barcelonę w moje przyszłe plany!

Bardzo podobał mi się cały dzień z chłopakami z Chorwacji, ponieważ byli bardzo przyjaźni i mili przez cały czas. Poszliśmy ponownie do tej samej restauracji na kolację, bo tak nam się spodobało. Trudno było przestać jeść pinchos. Po obiedzie Misa pojechała do domu i znów spotkaliśmy Fridę!

Od początku naszej podróży wiedzieliśmy, że są tu pokazy muzyczne zsynchronizowane z fontanną! Widzieliśmy już podobne w Budapeszcie i w Czechach i bardzo mi się to podobało. Dlatego byliśmy podekscytowani widząc to tutaj, w Barcelonie. Zaczynało się o 21:30. Mieliśmy słuchać ścieżki dźwiękowej filmu, chociaż muzyka okazała się być zupełnie inna. Spektakl był jednak genialny. Fontanna jest dość duża, więc wszystko było dobrze widoczne.

Kolejną rzeczą, która mnie zaskoczyła, to moc słońca. Nie spodziewałam się, że po trzech dniach będę tak opalona! W rzeczywistości opaliłam się jednego dnia i byłam bardzo mocno czerwona. Wróciliśmy do domu dość wcześnie (przed północą), ale znowu dużo gadaliśmy i poszliśmy spać około drugiej w nocy. To było straszne, że muszę złapać samolot o 6 rano, a wstałam po 2 godzinach snu! Jednak przeżyłam w Paryżu następnego dnia i to tylko na jednej kawie, i nie było tak strasznie.

Podsumowując podróż, chciałabym powiedzieć, że było to prawdopodobnie najbardziej niesamowite miejsce, które odwiedziłam podczas tego semestru. Naprawdę mogę wyobrazić sobie siebie tam przez cały semestr lub rok. To było idealne połączenie ładnej pogody, dostępnej plaży, pysznego jedzenia, przyjaznych ludzi, ogromnych budynków i wspaniałej atmosfery - raju.

Zdałam sobie sprawę, że już prawie czas pożegnać się z Barceloną. Właściwie trzy dni to za mało. Szkoda, że nie mogłem zostać dłużej! Chociaż nie mogłem nic zrobić, ponieważ miałem już bilety na kolejną podróż...