Pola Elizejskie

Aleja Pól Elizejskich (les Champs Élysées) to główna aleja Paryża. Znajduje się ona dokładnie pomiędzy placem z Łukiem Triumfalnym (plac Charles'a De Gaulle'a) a placem Zgody (Place de la Concorde).

Aleja ta ma prawie 2 km długości i jest jedną z najsławnieszych, najbardziej eleganckich i komercyjnych dzielnic świata. Znajdują się tutaj najdroższe i najbardziej ekskluzywne sklepy, takie jak: Cartier, Guerlain, Dior czy Chanel. Każdy ważny projektant musi mieć tu swoje atelier, a jeżeli go nie ma, to znaczy, że nie jest aż taki ważny. Znajdują się tutaj także dealerzy luksusowych samochodów (których obecność na alei, moim zdaniem, jest trochę dziwna) oraz najlepsze hotele. Fasady budynków ze sklepami są bardzo oryginalne. Każdy ma swój styl, który dzięki oświetleniu i dekoracjom jest bardzo widoczny. Francuzi aleję nazywają “la plus belle avenue du monde”, czyli najpiękniejszą aleją świata.

Pola Elizejskie są bardzo słynne również w świecie rowerzystów, jako że znajduje się tutaj meta ostatniego odcinka Tour de Francia. Jest to więc jedno z symbolicznych miejsc dla tych, którzy interesują się tym sportem, a przede wszystkim, dla samych kolarzy.

Z Francuzami jednak nie do końca się zgadzam, ponieważ nie jest to dla mnie najpiękniejsza aleja świata. Gdy znalazłam się tutaj po raz pierwszy, nie wierzyłam, że to właśnie ta aleja. Za drugim razem miałam nieco więcej szczęścia, ponieważ przemierzyłam ją od Łuku Triumfalnego do placu Zgody już po zmroku, gdy była świątecznie udekorowana. Francuzi (przynajmniej po tym co zobaczyłam w Strasburgu i Paryżu) nie żałują sobie światełek i bożonarodzeniowych ozdób, co mnie cieszy, bo wszystko wyglądało naprawdę cudownie. Ponadto w jednej z części Pól Elizejskich, urządzono bożonarodzeniowy jarmark z bogato udekorowanymi stoiskami - jedno przystrojone było miniaturką Wieży Eiffla, drugie ogromną kula ze świętym Mikołajem.

Najbardziej podobało mi się oświetlenie, było niesamowite. Jubilera Cartier podświetlały liczne czerwone światełka i dwa złote tygrysy. Inny wielopiętrowy sklep ozdobiony był gigantycznym sznurem posrebrzanych lampek, który przebiegał przez środek budynku. Pamiętam, że biała fasada sklepu Dior również była przystrojony licznymi światełkami, które niezmiernie mi się podobały. Ze wszystkich drzew zwisały zielone lampki, które sięgały aż do podłoża, gdzie przymocowane były do okręgów zamieszczonych wokół pni. Światełka od czasu do czasu zmieniały kolor na pomarańczowy, a jako że aleja jest tak długa, podziwiać można było tu zachwycającą linię świateł. Na największych rogach ulic zamocowano ogromne kule świetlne, a drzewa obsypane były jakby śniegiem. Diabelski młyn na placu Zgody, był wisienką na torcie, miało się wrażenie jakby wszystkie te światełka miały zatrzymać koło.

Miałam także okazję zobaczyć słynną cukiernię z makaronikami Ladurée. Wystawa była niesamowita - znajdowała się na niej piramida z posrebrzanych makaroników, która bardzo przykuła moją uwagę. Makaroników nie kupiłam jednak tutaj, ponieważ mój znajomy z Paryża powiedział mi, że lepsze są te z Pierre Hermé.

Nawet gdybym była bogata aleja wydawałby mi się atrakcyjna, ha ha. Można było spotkać tutaj mnóstwo ludzi z markowymi torebkami, na jakie prawdopodobnie nigdy nie będzie mnie stać.

W dzielnicy, jaka znajduje się tuż przy placu Zgody znajdują się tereny zielone oraz ważne budynki publiczne. Jest tu na przykład “pałac odkryć” (Palais de la découverte) oraz Wielki Plac (Grand Palais).

Kolejnym charakterystycznym elementem alei jest szereg drzew rozciągający się po obydwóch stronach.

Za Łukiem Triumfalnym, aż do Grande Arche zaczyna się inna aleja, która wydaje się być kontynuacją Pól Elizejskich, ale tak naprawdę nie ma z nimi nic wspólnego.

Przystanki metra, które znajdują się wzdłuż alei to: “Champs Elysées-Clemenceau” (linia 1 i 13), jeżeli chcesz rozpocząć w pobliżu placu Zgody; bardziej w centrum mieści się stacja “Franklin D. Roosevelt” (linia 1 i 9); a najbliżej Łuku Triumfalnego znajduje się stacja “George V” (linia 1). Oczywiście, jeżeli zwiedzanie chcesz rozpocząć z jednego z końców alei, to najlepiej wysiąść na stacji “Concorde” (linia 1, 8 i 12) lub z drugiej strony na “Charles de Gaulle-Etoile” (linia metra 1, 2 i 6 oraz linia A miejskiego pociągu).

Jeżeli zastanawiasz się jak na Polach Elizejskich świętuje się Sylwestra lub szukasz inspiracji, aby zaplanować przywitanie Nowego Roku we francuskiej stolicy, nie przegap tego wpisu!