Stadion w Parku Olimpijskim Królowej Elżbiety

Odwiedziłem Stadion Olimpijski w Londynie, aby obejrzeć mecz pomiędzy Irlandią i Włochami w 2015 roku, podczas Pucharu Świata w Rugby. Powiem szczerze, że mam mieszane odczucia apropo tego stadionu. Po pierwsze, znajduje się on w dzielnicy zwanej Stratford, do której, w zależności z której części miasta przybywasz, może być spory kawałek drogi. Pojechaliśmy pociągiem naziemnym, a podróż zajęła prawie godzinę, radzę więc zostawić sobie spory bufor czasowy, żeby na pewno zdążyć się tam dostać.

Co więcej, z pociągu nie wysiądziesz przy samym stadionie. Żeby dostać się do części stadionowej, trzeba iść co najmniej 5 minut przez centrum handlowe. Jest tam z kolei mnóstwo miejsc, gdzie można coś zjeść, więc ma to swoje plusy. Sam stadion robi w sumie wrażenie. Jest tam mnóstwo przestrzeni, więc nawet przy dużych tłumach nie będzie ścisku. Widok z głównego mostu, prowadzącego na stadion, jest świetny, szczególnie nocą.

Tym, co spodobało mi się chyba najbardziej, była infrastruktura rozrywkowa przed samym stadionem. Było to na przykład mnóstwo muzyków, grających różne gatunki. Każdy znalazłby coś dla siebie, mi najbardziej spodobał się zespół dęty, który widać na zdjęciu powyżej. Grali świetny cover The Jackson 5, a także kawałki zespołu Black Eyed Peas! . Była też grupka ludzi, którzy biegali z flagami sędziowskimi, ku uciesze tłumów. Nie wiem, czy tak wygląda to tam zawsze, czy było tak tylko z powodu Pucharu Świata, ale mam nadzieję, że zdarza się to tam często.

Dostanie się na sam stadion nie było wcale problemem. Obsługa była bardzo efektywna, nie musieliśmy w ogóle stać w kolejce. Byłem na wielu stadionach, niektórych dużo mniejszych, a i tak było to najszybsze wejście na stadion w moim życiu. Łatwo też było znaleźć naszą bramę, jako że stadion ma kształt idealnego koła.

Gdy już znaleźliśmy się w środku, spodziewaliśmy się długich kolejek do stoisk z napojami, szczególnie, że był to mecz Irlandii! Przyjemnie zaskoczyło nas to, że tych kolejek praktycznie nie było. Są tam kolejki dla osób, które chcą zarówno zjeść, jak i napić się, a także osobne, tylko po napoje, dzięki czemu odbywa się to tak szybko. Ceny nie były najgorszymi, jakie widziałem na stadionie, £4. 95 za butelkę Heinekena albo cydru Bulmers. Jest to oczywiście zdzierstwo, no ale tak na stadionach jest zawsze. Za £5 można było kupić burgera i kawałek ciasta, ale nie skusiłem się na nic do jedzenia.

Znalezienie naszych miejsc było z początku trochę skomplikowane, jako że wszystkie siedzenia w jednej kolumnie mają ten sam numer, musisz to połączyć ze znalezieniem rzędu o odpowiednim numerze, żeby trafić na swoje miejsce. Pierwsza rzecz, jaka zwróciła moją uwagę, to świetny widok na boisko. Po naszej prawie stronie była kolumna, ale mimo to mieliśmy niezaburzony niczym widok. Dziwnie było zdać sobie sprawę, jak wiele miejsc u góry północnej i południowej części było pustych. Może było to związane z przepisami BHP, bo jestem pewien, że byliby w stanie sprzedać bilety na wszystkie miejsca.

Myślę, że muszę teraz nadmienić nagłośnienie stadionu. Nigdy nie słyszałem wszystkiego tak genialnie na stadionie, czy, tak szczerze, w jakimkolwiek innym miejscu, przeznaczonym na imprezy masowe. Dźwięk był głośny i bardzo czysty, bez problemu można było też zrozumieć komentatorów. Gdyby tylko dźwięki wydawane przez fanów byłyrównie dobre!

I to właśnie był główny problem, jaki miałem do tego stadionu - była to atmosfera, czy właściwie jej brak. Na stadionie było co najmniej 30 tysięcy Irlandczyków, ale nie sposób było to odgadnąć przez tą ciszę. Po okrzykach na początek meczu zapadła całkowita, grobowa wręcz cisza. Od razu powiedziałem do mojego kolegi, że można by tu usłyszeć pinezkę, spadającą na ziemię. Było to o tyle dziwne, że po drugiej stronie stadionu można było usłyszeć pojedyncze okrzyki. Jasne, ten konkretny mecz nie był bardzo ekscytujący, ale mimo wszystko, coś było nie tak. Wydaje mi się, że problemem jest to, jak daleko od centrum akcji znajdują się kibice. Gdy West Ham przejmie stadion, nie wiem jak uda im się stworzyć świetny klimat!

Podsumowując, mimo wszystko polecam ten stadion, chociaż myślę, że lepiej byłoby wybrać się do niego na zawody lekkoatletyczne, niż na mecz. Czujesz się tu niestety trochę oderwany od tego, co dzieje się na boisku, jako że znajdujesz się od niego tak daleko.