Camden Town

Jak dostać się do Camden Town

Do dzielnicy można dojechać metrem, które przejeżdża z południa na północ.

• Euston (linie Victoria i Northern).
• Kings Cross / St. Pancras (Circle, District, Hammersmith & City, Northern, Piccadilly i linią Victoria).
• Mornington Crescent (linią Northern, tylko od Charing Cross)
• Chalk Farm (linia północna).
• Kentish Town (Northern line)

Jeżeli wolicie podróżować autobusem, można nim dojechać do Camden z centrum i północy Londynu. Zarówno King Cross jak Euston są ważnymi przystankami autobusowymi, do których dojeżdżają prawie wszystkie linie z całego miasta. Camden High Street i Chalk Farm Road tworzą ważną trasę autobusową, która przechodzi przez obszar Camden Town. Wiele autobusów zbiega się w Mornington Crescent, Camden Town i na przystanku metra Chalk Farm, które łączy centrum Londynu z północnymi dzielnicami. Przez Kentish Town przejeżdża wiele autobusów, ale dzielnica ma również swoje własne połączenie ze wschodnimi dzielnicami. Autobus nocny N5 jeździ między przystankami linii Northern Line, dzięki czemu do Camden można bardzo łatwo się dostać również w nocy.

A jeżeli lubicie jeździć pociągiem, na północy Londynu są 3 dworce kolejowe: Euston, St. Pancras i Kings Cross, z których można się dostać do każdej dzielnicy i na obrzeża Londynu.

Euston to terminal londyńskiej linii West Coast Main Line z połączeniami międzymiastowymi do Birmingham, Manchesteru, Liverpoolu i Glasgow. Znajduje się w odległości krótkiego spaceru od samego Camden, ale można stamtąd również podjechać północną linią metra.

St. Pancras International jest dworcem linii głównej o nazwie Midland (która obsługuje Leicester, Derby, Nottingham i Sheffield) i pociągów ekspresowych, które łączą Wielką Brytanię z resztą Europy.

King's Cross obsługuje linię East Coast Main, autobusy międzymiastowe do Cambridge, Leeds, York, Newcastle i Edynburga oraz pociągi SKM łącząc okoliczne miasteczka ze stolicą.

Camden Town

Dla milionów przypadkowych turystów Camden Town słynie ze swoich targów i różnorodności sklepów i straganów. Można tu znaleźć niemal wszystko z każdego kraju i kultury na świecie! Ale dobrze jest również pamiętać, że Camden Town odegrało ważną rolę w historii brytyjskiej muzyki popularnej.

Od lat trzydziestych, a prawdopodobnie wcześniej, muzyka była istotną częścią życia Camden. W tym czasie wielu irlandzkich imigrantów zaczęło osiedlać się w Camden, przywożąc z sobą muzykę tradycyjną. Fleciści i skrzypkowie z Irlandii grali w pubach i barach dla entuzjastycznej lokalnej publiczności. W latach sześćdziesiątych największa atrakcja czyli Rock and Roll zaczęła przyciągać uwagę szerszej publiczności do Camden, aż do utworzenia jego obecnej pozycji w centrum londyńskiej sceny muzycznej.

Pierwsze wydarzenie z Rock'n'rollem w roli głównej w Camden miało miejsce 15 października 1966 roku w barze Roundhouse, zrobionym ze starego silnika parowego na Chalk Farm Road. Tej nocy Pink Floyd i Soft Machine stworzyli niekonwencjonalny pokaz (który miał coś wspólnego z galaretką i motocyklem). Wszystko to miało miejsce przed publicznością, w skład której wchodziło wiele gwiazd z 2000. Od tego momentu pokazy w Roundhouse, muzyczne czy też teatralne, nigdy nie były proste i zwyczajne. Artyści jak Jimi Hendrix, The Doors, Marc Bolan, Cream, Hawkwind oraz wiele innych ważnych zespołów w ciągu kilku następnych lat grało tam koncerty.

W latach 70. w Camden otwarto inne ważne dla historii muzyki lokale, w tym Dingwalls (1973), The Music Machine (1977)(który potem został przerobiony na Camden Palace w 1982 roku) oraz Electric Ballroom (1978). W tym samym czasie wiele pubów zaczęło grać muzykę na żywo, w tym Carnarvon (teraz nazywany Fusilier and Firkin), The Royal Exchange, The Monarch, The Devonshire Arms, The Camden Falcon, Underworld, The Dublin Castle i The Good Mixer.

Bardziej współcześnie w 1990 roku powstał Jazz Cafe, wprowadzając inną kulturę muzyczną do Camden.

Z biegiem lat wiele zespołów nagrało tu albumy, grało koncerty, albo po prostu spędzało czas wolny w tych barach i klubach.

To właśnie w Camden narodził się Britpop, zanim nawet pomyślano nad nadaniem mu tej nazwy. Blur, Pulp, Oasis i wiele innych zaczynało w Camden, a członkowie tych zespołów, mieszkając tu, zaczynali swoje kariery. Britpop narodził się latem 1995 roku, kiedy to nastolatkowie przybyli do Camden, żeby posłuchać Blur, Pulp, Oasis, The Stone Roses, Suede, Elastica, The Boo Radley, Radiohead, Supergrass, Negro Uva, Sleeper, Echobelly i The Bluetones. Kulminacja nastąpiła, kiedy „Country House" Blura i „Roll With It" Oasis zostały nagrane i 14 sierpnia zaczęły prześcigać się na listach przebojów, co brytyjskie media nazwały „Bitwą Britpopu". Na listach przebojów wygrał Blur, ale wkrótce Oasis sprzedało w dużo większym nakładzie swój album „(What's The Story) Morning Glory? ", który został najlepiej sprzedającym się albumem w ostatnich latach w Wielkiej Brytanii. Później tego samego roku zespoł Suggs nagrał swój pierwszy album, na którym znajdowała się piosenka „Camden Town" co przyciągnęło jeszcze większą uwagę do dzielnicy.

Muzyczna reputacja Camden Town przyciągnęła do siebie większość firm i wytwórni płytowych, takich jak gigant telewizyjny MTV (Europa), który ma tutaj swoje studia w samym Camden Lock. Nic dziwnego, że w barach i sklepach w Camden często widuje się znanych muzyków. Prince, bardzo znany piosenkarz, otworzył nawet swój sklep, pomalowany na charakterystyczny dla niego, fioletowy kolor na początku lat 90. na Chalk Farm Road

Niektórzy z artystów, dla których Camden ma ogromne znaczenie to: Elvis Costello, Van Morrison, The Ramones, Madness, Blondie, U2, REM, The Clash, The Sex Pistols, Motorhead, Dire Straits, Bob Dylan, Smashing Pumpkins, Hole z Courtney Love itd.

Camden Town nie zawsze było olśniewającym ekstrawaganckim miejscem, jakim jest dzisiaj. Aż do końca XVIII wieku był to tylko pusty skrawek ziemi na północy Londynu. Było tam kilka farm i dwa bary, „Mother Red Cap", który wciąż tam jest pod nazwą „The World's End" i „Southampton", który teraz nazywa się „Edwards". Na nasze szczęście w między czasieCharles Pratt zdecydował się rozpocząć proces urbanizacji tej części miasta. Obecnie, 200 lat później, Camden Town zmieniło się w alternatywą, najżywszą i najważniejszą część Londynu

Chociaż dziś Camden jest najbardziej znany ze swoich targów, nie są prawdziwym powodem, który przyciągnął ludzi do tego miejsca. Lokalna społeczność składa się głównie ze studentów, artystów i innych alternatywnych dusz, ale jako że jest to również bardzo turystyczna część miasta (zwłaszcza ze względu na swoje stoiska), Camden Town jest zazwyczaj zatłoczona większą liczbą turystów niż mieszkańców. Szczególnie w weekendy Camden to istne mrowisko ludzi, szukających różnych doznań, od turystów z całego świata do samych Londyńczyków.

Puby i kluby w Camden słyną z szaleństwa, zabawy i alternatywnego środowiska. Oprócz oczywiście, Worlds End i Edwards, jeśli tylko ze względu na swój historyczny urok, powinniście odwiedzić także Devonshire Arms, jeśli chcecie mieszać się z Gotami, zrelaksować się wśród młodzieży w Lock Tavern, zobaczyć mecz piłki nożnej w Oxford Arms lub jeśli nadal możecie dostrzec mglisty ślad Gallaghera na stołkach barowych w jego starym miejscu spotkań, Good Mixer.

Macie ochotę potańczyć po kilku kuflach piwa? Rzućcie okiem na sale, gdzie możecie posłuchać muzyki elektronicznej na żywo, lub na The Monarch, gdzie organizowane są koncerty głównie rockowe, albo potańczcie w The Birdcage Cabaret czy odwiedźcie The Jazz Cafe.

Jak wspomniano powyżej, Camden Town jest najbardziej znana ze swoich targów. To, co kiedyś było stajnią kolejową Midland Railway oraz stajniami i szpitalem dla koni, teraz jest miejscem słynnych stajni Camden, w których znajduje się, cudownie dziwaczny targ, gdzie można dostać ubrania vintage, kolczyki, a nawet meble w starym stylu. Udajcie się do Camden Lock Market, aby znaleźć produkty rzemieślnicze i artystyczne, biżuterię i inne akcesoria oraz używane książki. Podobny targ możecie znaleźć w Camden Lock Village, który narodził się w wyniku ponownego otwarcia tej części Camden w 2009 roku po niszczącym pożarze w 2008. Nie wydawajcie wszystkich swoich pieniędzy na zakupy, zanim przejdziecie przez wszystkie stoiska na Buck Street i Main Street, a we wszystkich innych zakamarkach cieszcie się straganami na Inverness Street gdzie można także zatracić się w jednym z przytulnych barów.

Podsumowując, nie zapomnijcie spojrzeć na kompletny przewodnik, z którym będziecie mogli zwiedzić Londyn w 4 dni.