Wirtualna podróż kulinarna: typowe hiszpańskie dania, desery i napoje

Zawsze powtarzam, że jeśli mogłabym wybrać sobie ojczyznę na podstawie gastronomii, bez wątpienia postawiłabym na Włochy. Uwielbiam makaron, pizzę, lasagne... Jednakże muszę przyznać, że jestem pozytywnie zaskoczona hiszpańską kuchnią. Nie to, żebym miała wcześniej o niej jakieś złe wyobrażenia - weźcie pod uwagę, że jeszcze 2 lata temu nie wiedziałam nawet, czym są tapas - chodzi o to, że po prostu zupełnie nie spodziewałam się, że kiedyś oszaleję na punkcie hiszpańskiego jedzenia. Dzisiaj prezentuję wam post o typowej kuchni hiszpańskiej, włączając w to desery i napoje, w którym podzielę się z wami moją opinią na ten temat.

Paella

To prawdopodobnie najsławniejsza hiszpańska potrawa walenckiego pochodzenia, która dzisiaj uznawana jest za tradycyjną potrawę narodową. Istnieje wiele różnych rodzajów paelli, chociażby wersja z owocami morza czy wegańska, ale to walencjańska wersja jest uznawana za tę oryginalną. Głównymi składnikami są ryż i mięso (z kurczaka lub królika), a jej charakterystyczny żółty kolor zawdzięczamy szafranowi. Nazwa potrawy pochodzi od specjalnej patelni, na której się ją przyrządzało, a na którą mówiono paella lub paellera.

Moja opinia: Co ciekawe, na początku nie uznawałam paelli za nic nadzwyczajnego, ale za każdym razem smakuje mi coraz bardziej, nawet raz sama ją przygotowałam. 8/10

Croquetas

Krokiety są znane w wielu różnych krajach, jednak różnią się od siebie przepisami. Podczas gdy na przykład węgierskie krokiety robi się z ziemniaków, podstawą hiszpańskich krokietów jest zgęstniały beszamel, który jest później wypełniony różnymi składnikami, w zależności od gustu: szynką, mięsem z kurczaka, ugotowanym jajkiem, warzywami itp. Croquetas można znaleźć w każdym tapas barze, a podawane są zazwyczaj z chlebem lub chipsami ziemniaczanymi.

Moja opinia: jedno z moich ulubionych dań. To była miłość od pierwszego wejrzenia. Zdążyłam się już podszkolić i teraz robię perfekcyjne hiszpańskie krokiety. 10/10

Huevos rotos

Po polsku dosłownie oznacza "rozbite jajka". Kolejna potrawa, którą spotkacie w prawie każdej restauracji czy barze. Składniki są bardzo proste: smażone ziemniaki, szynka i jajka sadzone na wierzchu. Kluczem do tej potrawy jest pozostawienie żółtka w stanie ciekłym i rozlanie go na ziemniaki: dlatego właśnie mówi się na to rozbite jajka.

[po prawej stronie]

Moja opinia: To nic specjalnego, ale zawiera ukochane przeze mnie składniki. Była to druga potrawa, jaką posmakowałam w Hiszpanii. 9/10

Tortilla Española / Tortilla de patatas

Hiszpański omlet to ponownie prosty przepis: jajka, ziemniaki i cebula są wszystkim, czego potrzebujemy. Smażymy je razem, tak żeby smaki zdążyły się przemieszać już na samym początku przygotowywania potrawy.

[Źródło]

Moja opinia: Lubię ziemniaki i lubię jajka, zarówno podane osobno, jak i razem – jak w przypadku huevos rotos – ale okazało się, że nie lubię tego, co powstaje z ich zmieszania i smażenia razem. 6/10

Pimientos de Padrón

Pimientos de Padrón to galicyjskie papryczki, zwyczajowo uprawiane w okolicy miasta Padrón, w północno-zachodniej Hiszpanii. Są dosyć małe i zazwyczaj mają żywozielony kolor. Czasami zdarzają się wyjątkowo ostre, na szczęście ja jadłam tylko te łagodniejsze, inaczej miałabym wielki problem, jako że nie mogę jeść bardzo ostrych potraw. Proces przygotowania jest bajecznie prosty, a efekt przepyszny! Papryczki smaży się na oliwie z oliwek i podaje posypane solą. Mają lekko gorzkawy posmak, ale sól przełamuje mocny smak. Papryczki smakują jeszcze lepiej, gdy je się je jako przystawkę do innego dania.

[Source]

Moja opinia: Nie jestem wielką miłośniczką papryki i z tego powodu przez cały rok nawet ich nie spróbowałam. Nie chciałam nawet o tym myśleć. Ale pewnego razu, gdy przygotowała je mama mojego chłopaka, postanowiłam się odważyć i spróbować - z jakiegoś nieznanego powodu od tego momentu nie mogę im się oprzeć! Odtąd tylko czekam na okazję, żeby zamówić je w restauracji lub poprosić mamę mojego chłopaka o przygotowanie ich ponownie. 10/10

Pulpo a la gallega

Ta potrawa również pochodzi z Galicji i stanowi nieodłączną część tamtejszej gastronomii, ale z biegiem czasu rozprzestrzeniła się na wszystkie regiony Hiszpanii. Głównym składnikiem jest ośmiornica, która jest pokrojona na kawałki i ugotowana w wodzie. Podaje się ją z dużą ilością papryki na wierzchu.

Moja opinia: Żadnym sposobem nie mogę zdobyć się na odwagę włożenia kawałka ośmiornicy do ust, ale miejmy nadzieję, że kiedyś się przełamię i uświadomię sobie to, co inni już wiedzą: że ośmiornica jest pyszna. Jak na razie, sam widok mnie odstrasza. 1/10

Jamón Ibérico

Jamón Ibérico, czyli po prostu szynka iberyjska, to rodzaj wędzonej szynki zrobionej z mięsa czarnych świń iberyjskich, produkowana w Hiszpanii i Portugalii. Być może zastanawiacie się, dlaczego umieściłam tak prozaiczną rzecz jak szynkę na mojej liście. Otóż prawda jest taka, że to coś o wiele więcej niż zwykła szynka: to królowa szynek, którą w restauracjach kroi się na waszych oczach. Niestety, jest z tego powodu dość droga, ale od czasu do czasu warto sobie na nią pozwolić.

[Źródło]

Moja opinia: Po prostu wspaniała! 10/10

Gazpacho

To andaluzyjska zimna zupa pomidorowa, przyrządzana z pomidorów, papryki, ogórków, cebuli, czosnku, octu i ziół. Oryginalnie była spożywana przez mieszkańców południa Hiszpanii, którzy potrzebowali czegoś dla ochłody podczas gorącego lata, ale teraz jada się ją w całej Hiszpanii. Podobnie jak to się dzieje z innymi regionalnymi potrawami, istnieją różne wersje gazpacho.

[Źródło]

Moja opinia: Na Węgrzech również mamy zupę pomidorową (jada się ją na ciepło) i nigdy jej nie lubiłam. Wielokrotnie miałam okazję posmakować gazpacho i chociaż zupa nie jest zła, to raczej nie stanie się jedną z moich ulubionych hiszpańskich potraw. Nie lubię jednego ze składników gazpacho, tyle że jeszcze nie odkryłam, którego z nich. 5/10

Patatas bravas

Ta potrawa to w zasadzie smażone ziemniaki podane z charakterystycznym, ostrym sosem pomidorowym zwanym brava. Podaje się ją w większości barów jako tapa.

[Źródło]

Moja opinia: Jak już parę razy wcześniej wspomniałam, lubię ziemniaki – kto nie lubi. Ale nigdy nie przepadałam za sosami. Ani za majonezem, ani za musztardą, a już szczególnie nie za ketchupem! Nie będzie więc chyba niespodzianką gdy powiem, że i sos brava mnie nie przekonał. 6/10

Empanadas

Empanada to nadziewane ciasto (rodzaj pierożka) smażone w dużej ilości oleju. Nadzienie może być bardzo różne – warzywa, mięso, ser, tuńczyk a nawet owoce – a kluczem jest zwinięcie składników w chleb lub ciasto. Hiszpanie mają nawet na to czasownik: "empanar". Potem trzeba je tylko usmażyć. I nasza potrawa jest gotowa!

[Źródło]

Moja opinia: Jeśli podpasują mi składniki nadzienia, to w zasadzie nie ma tu czego nie lubić. Zazwyczaj jem empanadas z pomidorami i tuńczykiem i są bardzo smaczne. 9/10

Coś dla miłośników słodkości

Skoro zaznajomiliśmy się już z typowymi hiszpańskimi potrawami, teraz czas na parę typowych deserów.

Churros con chocolate

Od czego mogłabym zacząć, jeśli nie od churrosów z czekoladą? Teraz już wiecie, że jestem w nich zakochana. Ale zaczynam od nich nie tylko dlatego: otóż jeśli chodzi o typowe, hiszpańskie desery, to churrosy są tym, czym dla dań głównych jest paella. To rodzaj ciasta zrobionego z mąki, wody i soli. Gotowe ciasto smaży się na oleju i podaje z czekoladą – można też dodatkowo posypać cukrem. Ciasto samo w sobie jest dość słone, ale w połączeniu z czekoladą tworzy znakomitą parę. Hiszpanie zazwyczaj jedzą churros na śniadanie.

Moja opinia: Jeśli ktoś nadal ma wątpliwości: 10+/10

Crema Catalana

To kataloński odpowiednik crème brûlée. Podstawą tego deseru jest krem z warstwą twardego karmelu, który jest chrupki i jednocześnie podnosi wartość estetyczną deseru. Zazwyczaj ma smak waniliowy, ale może się różnić w zależności od tego, gdzie mamy okazję go zjeść.

[Źródło]

Moja opinia: Spróbowałam tego raz i było trochę za słodkie jak na mój gust. Ale nie chcę oceniać tylko po jednym razie, dlatego nie mogę się doczekać, kiedy znowu będę miała okazję spróbować Crema Catalana. 7/10

Turrón

Turrón to typowe świąteczne słodycze, które równie dobrze można jeść przez cały rok. Zawiera miód, cukier, białko i najczęściej prażone orzechy. Jednakże istnieje bardzo szeroka gama smaków, z czego się niezmiernie cieszę, bo nie lubię tych pierwszych. Inną cechą turróna jest to, że ma kształt prostokątnej tabliczki. Oryginalny przepis pochodzi prawdopodobnie ze świata arabskiego.

[Źródło]

Moja opinia: Święta spędzałam na Węgrzech i postanowiłam zrobić niespodziankę rodzinie i przywieźć trochę tradycyjnych wyrobów świątecznych, ciastek czy słodyczy i wiedziałam, że turrón dobrze się nada. Znalazłam więc małą, ale drogą paczuszkę z różnymi rodzajami turróna, ale ku mojemu zaskoczeniu połowa opakowania została niezjedzona, ponieważ tylko dwa czy trzy smaki mi podpasowały. Dlatego postanowiłam trzymać się tych smaków i kupić po większej tabliczce każdego z nich. 7/10

Napoje

Na zakończenie chciałabym trochę opowiedzieć o dwóch hiszpańskich specjalnościach opartych na winie: tinto de verano i sangrii. Są praktycznie takie same: w obu przypadkach podstawą jest czerwone wino. Różnią się jedynie tym, że sangria składa się z soku pomarańczowego, soku cytrynowego, cukru i cynamonu, tinto de verano jest zaś robione w połowie z wina i połowie z napoju gazowanego czy też lemoniady. Bez wątpienia sukces sangrii jest nie do pobicia, warto jednak zauważyć, że tinto de verano dorównało jej pod względem popytu wśród Hiszpanów.

[Źródło]

Moja opinia: Szczerze mówiąc, nie widzę dużej różnicy. Być może w sangrii trochę lepiej czuć alkohol, podczas gdy tinto de verano bardziej przypomina normalny napój. 10/10

Nie wiem jak wy, ale ja całkiem zgłodniałam podczas tworzenia tego wpisu. Jeśli odwiedzicie kiedyś Hiszpanię, spróbujcie chociaż paru rzeczy z tej listy, a na pewno nie będziecie zawiedzeni!

---

Galeria zdjęć