Hepinize Merhabalar Arkadaşlar,
Bu yazımda sizlere bir nebze Paris’ten bir nebze de Paris’te bulunan ve gezmeniz gereken müzelerden birinden - Museu d’Orsay - bahsedeceğim. Öncelikle söylemek isterim ki, bu yazımı, ben sanat müzesi ya da galerisi gezmem ön yargısıyla Erasmus’a giden ya da gidecek olan arkadaşlarıma adıyorum. Ve onlara şunları söylemek istiyorum:
“Paris’e gidin, Museu d’Orsay’ı ya da Museu de Louvre’yi gezin, sanatın güzelliğini, içerisinde barındırdıklarını keşfetmedin ve ressamların nasıl zeki insanlar olduğunu anlayın. İşte bunları yaptığınızda tüm önyargılarınızı Fransa’da, Paris’te bırakmış olacaksınız.”
Hadi çok uzatmadan başlayalım anlatmaya...
Paris merkeze vardığımızda günlerden Cuma, hava hafif kasvetli, yüzümüzü kesen ince bir rüzgar vardı. Sanıyorum ki vakit öğleyi biraz geçmişti ve biz çok yorgunduk. Yaklaşık olarak 2 - 2.5 kilometrelik bir yürüyüşün ardından, gezeceğimiz pek çok yerin önünden geçerek, konaklayacağımız otele vardık ve güzel bir uyku çektik.
Kalktığımızda kendimize gelmiş, enerjimizi toplamış durumdaydık ve dışarı çıkmak için sabırsızlanıyorduk. Museu d’Orsay konakladığımız yere görece yakın idi. Hemen yola çıktık ve rüya gibi bir şehrin sokaklarından yavaş yavaş yürüyerek, şehrin iki yakasını birbirine bağlayan Sen Nehri üzerindeki köprülerden birinden karşıya geçtik.
Müzeye vardığımızda öğrenciler için giriş ücretinin 17 Euro olduğunu öğrenecektik. Biletlerimizi alır almaz içeri girdik ve kendimizi müzenin büyülü havasına bıraktık. Girer girmez gideceğim yer o kadar belli idi ki, hemen “Vincent Van Gogh” un resminin olduğu yere doğru gitmeye başladık. Van Gogh reis - “reis” bizim kendi aramızda kullandığımız ve yakınlık bildiren bir kelimedir - ile fotoğraf çekildikten sonra diğer katlara doğru yol aldık. Bir sürü güzel tablo ile tanıştık ve hikayelerini keşfettik. Bu tablolar arasında en çok ilgimi çekenler, belki de bir uluslararası ilişkilerci olduğumdan gerek, 1789 Fransız İhtilali ile ilgili olanlar ve Paris’in o zamanki sosyo-politik durumunu resmedenler olmuştu.
Şunu da belirtmek isterim ki, benim en ço beğendiğim ve aklımdan çıkmayan bir resim vardı: “Şemsiyeli Kadın”. Bu tabloyu her neden çok güzel ya da kendime yakın bulmuşumdur.
Beni en çok etkileyen manzalardan birini ise müzenin en üst katına çıktığımda görecektim. Müzenin eşsiz mimarisinin her iki yanında kendilerini gösteren devasa saatlerin arkasından şehrin mükemmel manzarasını ve Sen Nehri’nden birbiri ardına geçen teknelerin oluşturduğu mükemmel manzarayı görmek tam anlamıyla büyüleyici idi.
E çok fazla betimleyipte her şeyi yazılarımda resmetmeyeyim. Bir gün orda yeniden olmak ve sizlerle orda buluşmak dileğiyle...
Görüşmek üzere...
