Het belangrijkste monument van Murcia is uniek in haar gedetailleerde architectuur. De bouw duurde immers van de 14e tot de 19e eeuw met een transformatie van Barok naar Gotiek. De spectaculaire en bewonderenswaardige gevel op het Bellugaplein laten je zowel 's nachts als overdag verwonderd achter.
Bij het binnenkomen kunnen we de kappelen bewonderen en opkijken naar de schilderijen aan de muur en hun Latijnse inscripties. In het midden kan je bidden en staat het imposante orgel. Op bepaalde tijdstippen, hoor je de meest gelovige geboden of kan je biechten.
De Spaanse en Italiaanse architecten hebben ook de toren van de kathedraal betrokken in het meesterwerk, die de tweede grootste van Spanje is. Na twee derde van het werk zijn ze in de 15e eeuw gestopt met de bouw door afwezigheid van financiële middelen. Pas twee eeuwen later kon de toren gebouwd worden.
Ten opzichte van de huizen aan de achterkant, zien we de kathedraal naar links neigen. De hoek werd bijgesteld door meer gewicht aan de andere kant toe te voegen. Je kan enkel naar binnen via "la puerta del pozo". Binnen biedt de kathedraal een schitterend uitzicht over Murcia, waarvoor we echter de steeds stijlere trappen moeten beklimmen.
Eerst komen we bij de Archieven, die ik helaas niet heb kunnen bezoeken. Daarna komen we bij de geheime kamer of in het Spaans "la sala de los secretos" die haar oude, nu numerieke, horloge herbergt. Als we fluisteren in deze koepel, wordt de boodschap van de ene naar de andere kant overgebracht. Hoe stil ook, de stem wordt langs de muur naar het oor van de luisteraar vervoert. Overigens kan je dankzij de akoestiek in het midden van de zaal alle conversaties horen.
Op de bovenste verdieping, zien we voor het eerst dit prachtige uitzicht, waar alle toeristen op afkomen. Omdat ik echter de enige bezoeker was die dag, was ik nog lang niet uitgekeken... De gids neemt me vervolgens mee naar boven, waar de twintig klokken van de "torre" hangen. Elke klok, van de kleinste tot de grootste hangt zo in de toren opdat iedereen in Murcia hen kan horen klinken.
De geschiedenis zegt dat door deze inrichting de landbouwers elke 15 minuten wisten dat ze hun gewassen moesten begieten, een kleine vertraging kon al veel schade berokkenen. Op dit niveau laat mijn sympathieke gids me toe om nog verder naar boven te gaan, ondanks het verbod. Vanaf dit punt en recht in het centrum, konden we de klokken het kwartier horen inluiden. Hoewel ze me gewaarschuwd had, bekroop het krachtige geluid me toch.
Het moment was aangebroken om op het smalle platform rond de toren te stappen. Heel Murcia lag aan mijn voeten in de ondraaglijke warmte terwijl het nog maar 11u 's morgens was. Niets kon me echter weerhouden naar dit landschap te kijken. Plaza Santo Domingo, La Merced, de rivier Segura, tot aan Monte Agudo, ik herkende elke plaats in de stad waar ik een jaar had gewoond. Ik bedank de gids om het verbod te trotseren en mijn laatste dagen in Murcia nog authentieker te maken... Het is inderdaad pas aan het einde van mijn verblijf dat ik uiteindelijk heb besloten om de kathedraal en specifiek de toren te bezoeken, maar zoveel te beter om in schoonheid af te sluiten!
