Velankanni Aile Gezisi

Merhaba Arkadaşlar! Umarım hepiniz iyisinizdir.

Bugün sizlerle Hindistanda liseye gittiğim zamanlarda ki ailemle birlikte geçirdiğim güzel bir deneyimimi paylaşmak istiyorum. Hepiniz bilirsiniz ki Hindistan kendi mirasına sahip kültürel olarak farklı bir ülkedir. Hindistan'da tüm farklı dinlerin takipçilerini bulabilirsiniz, Hinduizm, Şamanizm, Budizm, İslam, Hıristiyanlık gibi. Hindistan, vatandaşlara, diğer din ve takipçilerine herhangi bir engel teşkil etmeden sevdikleri herhangi bir dini takip etme özgürlüğü veren laik bir ülkedir. Bana neden bütün bunları burada söylediğimi sorabilirsiniz? Nedenini aşağıda açıklayacağım. Bu yazı, Hindistanda yaşadığım bölgedeki Tamil Nadu'daki ünlü kiliseye ailemle birlikte yaptığım gezi hakkında. Lise yıllarında olmasına rağmen hala bu gezideki tüm eğlenceli anıları hatırlayabiliyorum. Babam, dini aynı zamanda da eğlenceli bir gezi olan Velankanna gezisine çıkma kararı aldığında, ben ve kardeşim tatil dönemindeydik. Her ne kadar Hiristiyan olmasakta, dini anlamda bir gezi için Velankanni'ye gitmeye karar verdik.

Velnkanni'ye ilerleyen yolculuk otobüsle yapıldı. Babam, Chennai'den saat 10. 00'da çıkan ve ertesi sabah kilisenin bulunduğu Nagapattinam'e ulaşan otobüs için biletleri aldı. Otobüsle ilk gece seyahatimdi. İçinde eski bir Tamil filminin gösterildiği bir televizyon vardı. Otobüs otobana yaklaştıkça hızla hareket etmeye başladı ve ben şiddetli rüzgarın soğuk hissettirdiği bir pencere kenarında oturuyordum. Genellikle gece var olan sis ve otobüsün hızından dolayı böyle oldu. Otobüsteki bazı insanlar uyuyordu, bazıları film izliyor ve bazıları benim gibi pencereden dışarı bakıyordu. Sabah saat 12, 1 civarı, muavin uyuyan insanlara sessizlik sağlamak için televizyonu kapattı. 30 dakika geçmeden herkes uyuya kalmıştı ve ben battaniyeye sarılıp pencereden dışarıya bakan tek kişiydim. Dışarısı zift gibi karanlık, otobanlarda dahil hiç bir yerde sokak lambası yoktu ki benim gördüklerim sadece geçtiğimiz yerlerin karaltılarıydı. Bazen aydınlatılmış oteller gözüküyordu ve otobüste uyumadığımdan dolayı onlara bakıyordum. Araç, Nagapattinam'a varmadan önce Tamil Nadu'nun bazı önemli mahallelerinden geçti.

Sabahın erken saatlerinde saat 4'te, otobüs, yolcular rahatlısın diye kısa bir çay molası için küçük bir otelde durdu. Otobüs Nagapattinam'a sabah 5'de ulaştı fakat Velankanni'de değildik, hala Nagapattinam'daydık. Nagapattinam otobüs istasyonundan Velankanni'ye götürecek başka bir yerel otobüse binmek zorundaydık. Oldukça küçük bir otobüs olmasına rağmen Velankanni'ye ulaşana kadar Nagapattinam yollarını hızla geçmişti. Otobüsten indiğimizde otobüs durağında bize kalacak yer gösterebilecek ve bizi küçük bir konuk evine götürebilecek bir adam vardı.

Oda büyük olduğu için, dört kişi için yeterliydi. Sabahın 6'sında gelmiştik. Otobüste uyumadığımdan dolayı eve ulaşır ulaşmaz yatağa atlayıp uykuya dalacak ilk kişi bendim. Velankanni'yi keşfetmek için dışarı çıkmamız gerektiğinden hazırlanmak için annemin beni uyandırdığı saat 10 kadar uykumda sesler çıkartmıştım.

Kaynak

Bu kilise, özellikle Meryem Ana'ya yaptırılmış olup, halk tarafından ''Doğunun Lourdes’i’’ ya da ‘’Sağlık Tanrıçası’’ denir. Bu ismin güçlü bir sebebi var, bunu biraz sonra açıklayacağım. Hazırdık ve kiliseyi ziyaret etmek için misafirhanemizden ayrıldık. Velankanni, büyük Bengal Körfezi kıyılarında, soğuk deniz meltemi her an hissedilebilir. Sokaklarda yürürken, kilisenin kulelerine uzaktan görebiliyorduk. Velankanni kilisesi yaklaşık 600 yıl önce gotik bir tarzda inşa edilmiştir. Uzaktan görebildiğimiz ilk kilise biraz daire şeklindeydi.

Velankanni kilisesinin mimari ve güzelliğinden bahsetmeden önce, kiliseye verilen isimlerin perde arkasındaki hikayenin tamamını sizinle paylaşmak istiyorum. 16. yüzyılda gerçekleşen üç dizi olaydan kaynaklanmaktadır.

İlk olay, süt satan bir Hindu çocuğuyla alakalı. Göletin yakınında dinlenmek için ağacın altında oturuyordu. O sırada Meryem Ana göründü ve biraz süt istedi. Bu mucizye inanamayan çocuk ona biraz süt verdi. Müşterisinin evine gittiğinde, kalan sütü müşteriye verdi ve gecikmenin sebebini ve sütün neden azaldığını açıkladı. Müşteri süt tenceresini açtığında, süt tenceresinin tamamiyle dolu olduğunu görünce hayrete düştü. Bir mucize olması gerektiğini düşünerek, çocuğa bayanın nerede olduğunu göstermesini istedi. Çocuk, onu Meryem'in tekrar göründüğü yere geri götürdü. Çocuk Meryem Ana'yı görmekten büyük bir sevinç duymuştu ve bugün Meryem Ana'nın bulunduğu yerde "Matha Kulam" olarak adlandırılan Matha'nın annesi, "Kulam" da göleti ifade ediyordu.

İkinci olay, Meryem Ana'nın kamuya açık alanın yakınında ayran satan bir bedensel engelli çoçuğun karşısına çıktığında gerçekleşti. Bu kez Meryem Ana çocuktan biraz ayran istedi ve çocuk içmesi için ona biraz verdi. Meryem Ana çoçuğun yanında görüldüğünde, çocuk iyileşti ve fiziksel olarak forma girdi. Meryem Ana’yı görmenin sonsuz mutluluğu içinde olduğu için iyileştiğini fark etmemişti. Kendisinden köydeki zengin bir kişiye görünüşünü bildirmesini istedi. Çocuk ayağa kalktı ve adamın evine doğru koşmaya başladı. Bu zengin adam da bir gece önce bir rüya gördü: Meryem Ana kendisinden küçük bir Şapel inşa ettirmesini istiyordu. Çocuk geldiğinde zengin adama Meryem'in görünümünü anlattı, zengin adam rüyasının doğru olduğunu düşündü. Çocuk Meryem Ana'nın ortaya çıktığı yere koştu ve bu sefer Meryem Ana ikisinin önünde göründü. Zengin adam, Meryem Ana’nın göründüğü yerde küçük bir Şapel yaptırdı ve şimdi bu Şapel'e Tamilcede Arokia Matha ya da İngilizce Sağlık Tanrıçası deniyordu.

Üçüncü olay, Bengal Körfezi'nin büyük okyanusunda gerçekleşti. Birkaç Portekizli denizciler Hindistan'a gidecekti ve gemileri şiddetli bir fırtına nedeniyle bozuldu ve gemideki tüm denizciler hayatta kalmak için mücadele ediyordu. Meryem Ana önlerine çıktı ve hayatlarını şiddetli fırtınadan kurtardı. Velankanni kıyısına vardıklarında, yerel balıkçılar tarafından ikinci olay sırasında inşa edilen küçük Şapel'e yönlendirildiler. Şükran ve bağlılığın bir işareti olarak, aynı yerde kalıcı bir Şapel inşa ettiler. Sonraki yıllarda Portekiz halkı Şapel'i geliştirdi ve 8 Eylül'de Meryem Ana'ya adadı. Bu, Portekizli denizcilerin şiddetli fırtınadan sonra sahile güvenli bir şekilde ulaştığı gün oldu. Bugün bile bu kilisede en çok ziyaretçiyi bu gün bulursunuz.

Kilisenin geçmişi hakkında tartışıp sokaklar boyunca yürürken, her kulenin tepesinde haçlar olan iki uzun boylu gotik kuleye sahip giriş kapısına ulaştık. Girişe yaklaştığımızda kilise çok kalabalıktı, bu yüzden ilk olarak biraz dışarda birlikte zaman geçirip sonra da kiliseye geri döneriz diye düşünmüştük. Kilisenin tam karşısında her iki tarafta da çok sayıda dükkan bulunan plaj kumundan yapılmış uzun bir yol var. Alan ağırlıklı olarak Hıristiyanlarca işgal edilmiş ki dükkan adlarından çok kolay anlaşılıyor. Mum, balmum heykelcikler, Meryem Ana'nın Resimleri, İsa Mesih vb. satan dini dükkanlar var. Caddenin uzak ucundan bile kilisenin kulelerini görebilirsiniz. Dükkânları bitirdikten sonra, Velankanni sahilinin kıyısındaydık. Tamil Nadu'daki herhangi bir diğer kumsalın aksine, burada dolaşmakta olan bir kaç keçi görebiliyorduk. Keçiler dost canlısı, ziyaretçilerin onları beslemek için verdiği herşey için minnettar ve normal keçilerden farklı olarak insanlardan asla korkmuyorlardı.

Dua için kiliseye döndük. Gotik kulelerin yanında papazların ikametgahı olan bir bina ve kilise bürosu da var. O binanın yanında mumlar, kutsal su, yağ vb. satılan bir kilise dükkanı var. İçeri girmeden önce orada büyük çöp bidonunun yanında bolca bulunan yanan mumların yanında yakmak için mumlar aldık. Bir şey ima edilirdiki: buraya gelen bir çok insanın yenisini yerine koyabilmesi için mumları sürekli çıkartmaları gerekliydi. Ana girişin panosunda kilisenin tarihinin kısaca belirtildiği bir işaret var. Kilisenin içinde, İsa Mesih'in hayatının farklı öykülerini temsil eden güzel tablolar görebilirsiniz. İç mekan süslemeler ve tablolarla iyi dekore edilmiş. Sunak'ın üzerinde, Meryem Ana’nın kollarının arasındaki Bebek İsan'ın heykeli var. Bu heykelin üst kısmında İsa Mesih'in resmi var.

Bir süre dua ettikten sonra, rahiplerin ayakta durduğu çitle çevrili bir geçide gidebilirsiniz. Onlara iyileşmesini istediğiniz vücut bölümünü söyleyebilirsiniz ve bir rahip size özel bir dua edecek ve Meryem Ana'ya sunacaktır. Velankanni kilisesinde bulunan bazı gelenekler Hindular tarafından takip edilmektedir.

Çit yolunun arkasında birçok sarı çizgiyi görebileceğiniz bir yer var. Burada küçük torbalar sarı iplerle bağlanır. Onlara dilek torbaları denir ve kadınlar onları genellikle Hindu tapınaklarında bir ağacın içinde bağlarlar, bir dilek için Tanrı'ya dua ederlerdi. Aynı tür torbalar Velankanni'de de bağlanır, ancak burada kadınlar genellikle Tanrıdan sağlık ister. Dileğiniz yerine getirildiğinde torbayı yerinden çıkarmanız gerekir.

Kaynak

Ayrıca evli kadınların hayat boyu kocasıyla mutlu bir yaşam sürdürebilmeleri için Tanrı’dan isteme şekli olan, kiliseye kilitli kilit yerleştirdikleri başka bir Hindu geleneği de vardır. Tapınağın içinde, rahiplerin, adanmışlardan, örneğin çiçekler, balmumu şekilleri gibi organlar sunmayı kabul ettiği bir yer var. Rahip onları Meryem Ana'nın önündeki kutuya koyar ve kısa bir duadan sonra onları kaldırır ve bir sonraki adama aynı şeyi tekrar etmesini ister.

Kilisenin batı tarafında tamamen İsa Mesih'e ithaf edilen bir sunak vardır. Kilisenin batı girişinde bile iki kulesi vardır ancak doğudaki ana girişinki kadar uzun değildir. Ayrıca sizi kilisenin ikinci katına götürecek beton bir rampa var. Bir daire şeklinde inşa edilmiş başka bir tapınak var ve yolda birçok resim Kutsal Kitap'ta bahsedilen çeşitli hikayeleri tasvir ediyor.

Ürdün Bahçesi adı olan bir bahçe var, bu bahçe, çok sayıda hayvan heykeli olan güzel bir bahçe ve bir şemsiye altında oturan bir Hint usulü aziz var. İsa Mesih’in hasta iyileştiren bir modeli de var. Bu, bizi Adem ve Havva gibi farklı hikayeler içeren tablolardan, İsa'nın dünyayla nasıl iletişim kurduğuna dair bir yapıya götürür. Ana tapınaktan uzakta başka bir tapınak da var. Bu tapınağın aynı gothic mimaride inşa edilmesi bizlere bu tapınakların aynı dönemde inşa edildiğini gösteriyor.

Tüm bu tapınakları ziyaret ettikten sonra dinlenmek için misafirhaneye döndük. Babam yakın bir otelden akşam yemeği için yemek aldı ve akşam yemeğinden sonra uyumamızla birlikte gün sona ermiş oldu.

Ertesi sabah erken uyandık ve deniz kenarında eğlendiğimiz için mutluyduk. Hepimiz kumsala doğru gittik ve suda oynarken eğlendik. Neredeyse 2 saat sahilde eğlenerek geçirdik ve sonrasında biraz deniz kabukları, mercan, konkhos vb satın alarak caddedeki mağazaları gezdik. Velankanni pazarlarında lezzetli taze yakalanan balıklar var ve turistlerin sevdikleri lezzette balıkları pişirebilecekleri ve yiyebilecekleri mutfak eşyaları ve ocağı kullanmalarına izin veriyorlar. Bazı mutfak eşyaları ve ocağı kiraladık, pazardan biraz taze balık aldık ve kaldığımız yere gittik. Biraz lezzetli balık köri ve ayrıca birazda sebze sosu hazırladık ve sonra babam ve annem yoksullara vermek için yemek paketleri hazırladılar. Bizimle birlikte taşıdığımız büyük büyük bir çantanın içine koyduğumuz 50 yemek paketi hazırladık ve dilenci ve fakir görünenlere verdik. Velankanni'de iyi şeyler yapmak güzel bir duyguydu. Bu neredeyse tüm günümüzü almıştı ve aynı gece bavullarımızı hazırladık ve geri dönüş için otobüs durağına gittik.

Otobüs bizi Chennai’ye giden tren için yakınlardaki tren istasyonuna götürdü. Tüm gece süren bir yolculuk olmuştu ve trenle görebildiğim yerler otobüsle gördüğüm yerleden çok farklıydı. Ertesi sabah, Chennai Egmore tren istasyona gelmiştik. Evimize dönmek için bir taksi kiraladık ve sonunda güzel bir yolculuk sona erdi.

Kaynak

26 Aralık 2004'te Hindistan'da tsunami vurmadan önce Velankanni'yi ziyaret ettim. Afet sırasında bu bölge çok ağır bir hasar gördüğünden bundan sonra çok şey değiştirilmek zorunda kalınmıştı. Binlerce hayat tükendi ve pek çok mülk iz bırakılmadan yok edildi. Buna rağmen, bu kilise insanları her türlü zarar ve tehdide karşı koruyor. Velankanni'yi çok yakın bir gelecekte bir kez daha ziyaret etmek istiyorum. Burası güzel kumsalıyla, ibadet etmek için güzel bir yer olmasıyla, gastronomisiyle ziyaret etmek için güzel bir yer. Burası Tamil Nadu'da ziyaret edilmesi gereken bir yer. Bir sonraki yazımı yazana kadar gülümsemeye devam edin kalın sağlıcakla. Herhangi bir görüş veya öneriniz varsa, lütfen aşağıda belirtmekten çekinmeyin. Sabırla okuduğunuz için teşekkür ederim ..!