Een familie uitje naar Velankanni

Dag vrienden, ik hoop dat alles goed gaat met jullie.

Vandaag wil ik een geweldige ervaring met jullie delen, die ik had met mijn familie toen ik nog naar het middelbaar ging in India. De meesten onder jullie weten waarschijnlijk wel dat India een land is met veel culturele verschillen en een eigen erfgoed. In India vind je volgers van allerlei verschillende religies van Hindoeïsme, Jaïnisme, Boeddhisme, Islam, Christendom, etc. India is een seculiere staat die haar inwoners dus de volledige vrijheid gunt om hun eigen religie uit te voeren zonder dat ze de andere religies en hun volgers hinderen. Je vraagt je misschien af waarom ik dit hier vertel? Het heeft te maken met wat ik hier onder ga vertellen. In dit artikel zal ik het hebben over een uitstap die ik met mijn familie maakte naar een bekende kerk in mijn staat, Tamil Nadu. Dit was tijdens het middelbaar maar ik kan me nog steeds herinneren hoeveel plezier ik op deze uitstap had. Het was vakantie voor mijn broer en mij en mijn vader besloot om een uitstap te maken naar Velankanni. Het was een religieuze en tegelijkertijd recreatieve uitstap. Hoewel we geen Christenen zijn, besloten we toch naar Velankanni te gaan als een religieus uitje.

In de heenrit gingen we met de bus. Mijn vader kocht vier tickets voor de bus die in Chennai vertrekt om tien uur 's avonds en de volgende ochtend in Nagapattinam bij de kerk aankomt. Het was mijn eerste overnachting in een bus. Er was een televisie die een oude Tamil film speelde. Toen de bus op de autostrade kwam, begon hij heel snel te rijden en ik zat bij het raam waar ik het koud kreeg door de felle wind. Dit kwam door de mist die meestal 's avonds opkomt en ook door de snelheid van de bus.

Sommige mensen sliepen op de bus, anderen keken een film en nog anderen, zoals ik, keken uit het raam. Toen het middernacht was, zette de chauffeur de TV uit om de mensen in stilte te laten slapen. In minder dan dertig minuten lag iedereen op de bus te slapen en zat ik daar alleen in een dekentje naar buiten te staren. Het was pikkedonker buiten en er waren geen verkeerslichten op de snelweg, ik kon enkel een paar silhouetten herkennen. Soms reden we voorbij opgelichte motels en kon ik er naar kijken aangezien ik toch niet kon slapen op de bus. De bus reed door een belangrijk district in Tamil Nadu voordat het Nagapattinam bereikte.

Om vier uur 's ochtends stopte de bus in een klein hotel zodat de passagiers een pauze konden nemen om zich op te frissen en wat thee te drinken. Om vijf uur 's ochtends kwamen we aan in Nagapattinam maar we waren dus nog niet in Velankkani. We moesten op een andere lokale bus stappen die ons van het hoofdstation in Nagapattinam naar Velankanni zou brengen. Het was echt een kleine bus die ons via de kleine wegen op onze bestemming bracht. Toen we uit de bus stapten, stond er iemand aan de bushalte die zei dat hij ons de weg ging wijzen naar ons verblijf, hij bracht ons naar een klein gasthuis.

Aangezien de kamer erg groot was, konden er gemakkelijk vier mensen slapen. We waren om zes uur 's ochtends in de kamer. Omdat ik niet had geslapen op de bus, sprong ik meteen het bed in en viel ik in slaap het moment dat we de kamer binnenkwamen. Ik sliep goed tot tien uur 's ochtends. Daarna maakte mijn moeder me wakker om me klaar te maken om Velankanni te gaan ontdekken.

De kerk werd speciaal voor de Maagd Maria gebouwd en wordt door de mensen het "Lourdes van het Oosten" of "Onze Vrouwe in Goede Gezondheid" genoemd. Er is een goede reden voor deze naam, die ik wat later zal uitleggen. We maakten ons klaar en verlieten de gastkamer om de kerk te gaan bezoeken. Het was een lange wandeling in de straat. Aangezien Velankanni aan de kust van de machtige Bengaalse Baai ligt, kan je de koude zeebries altijd voelen. Al wandelend door de straten zagen we in de verte de toren van de kerk. De Velankanni kerk werd gebouwd in Gotische stijl, ongeveer zeshonderd jaar geleden. De eerste eerste kerk die we zagen had een ronde vorm.

Voordat ik begin met de architectuur en de schoonheid van de Velankanni kerk, wil ik nog het verhaal vertellen dat achter de naam van de kerk zit. De naam komt van drie evenementen die in de zestiende eeuw plaatsvonden.

Het eerste verhaal gaat over een Hindu jongen die melk verkocht. Terwijl hij onder een boom lag te rusten dicht bij een vijver, verscheen de Maagd Maria die hem wat melk vroeg. De jongen kon zijn ogen niet geloven toen hij dit mirakel zag en gaf haar wat melk. Toen hij naar het huis van zijn klant ging, gaf hij hem de overschot van de melk. Hij legde uit waarom hij te laat was en ook waarom hij minder melk bij had. Toen de klant de melkfles opendeed, keek hij verbaasd naar de volle fles melk. Denkende dat er een of ander mirakel had plaatsgevonden, vroeg hij de jongen om te laten zien waar de vrouw verschenen was. De jongen nam hem mee naar de plek waar de Maagd Maria nogmaals verscheen. De man was erg blij haar te zien en vandaag de dag heet de plek waar ze verscheen nog steeds "Matha Kulam" in het Tamil. Matha betekent moeder en Kulam betekent vijver.

Het tweede evenement vertelt het verhaal van de Maagd Maria die voor een jongen verscheen die lichamelijk gehandicapt was en botermelk dicht bij een publieke plek verkocht. Deze keer vroeg de Maagd Maria hem om wat botermelk en dat gaf de jongen haar. Terwijl de Maagd Maria voor de jongen verscheen, was hij genezen en in goede fysieke gezondheid. De jongen realiseerde zich niet dat hij genezen was omdat hij in eeuwige zaligheid was door de verschijning. Ze vroeg de jongen om haar verschijning aan een bepaald rijk persoon uit het dorp te vertellen.

De jongen stond daar en begon plots naar het huis van de persoon te lopen. De rijke man had de vorige nacht gedroomd dat de Maagd Maria aan hem had gevraagd om een kapel te bouwen. Toen de jongen aankwam en de man vertelde over de Maagd Maria, dacht hij dat zijn droom was uitgekomen. Hij liep naar de plek waar Ze was verschenen en deze keer verscheen ze voor hen beiden. De rijke man maakte een kleine kapel op de plek waar ze was verschenen en dit is nu de kapel die Arokia Matha heet in het Tamil, het betekent Moeder van Goede Gezondheid in het Nederlands.

Het derde event vond plaats in de machtige oceaan van de Bengaalse Baai. Een paar Portugese zeevaarders waren op weg naar India en door een grote storm was het schip aan het verdrinken en moesten alle zeevaarders vechten voor hun leven. De Maagd Maria verscheen voor hen en redde hun levens van een wilde storm. Toen ze de kust van Velankanni bereikten, werden ze geholpen door de lokale vissers die hen naar de kleine kapel uit het tweede verhaal brachten. Als teken van dankbaarheid en devotie bouwden de Portugezen een permanente kapel op dezelfde plek. Het duurde jaren voor ze de kapel hadden gebouwd en ze wijdden het aan de Maagd Maria op acht september, de dag dat de Portugese zeevaarders de kust veilig bereikten na de wilde storm. Zelfs vandaag de dag zijn er op acht september nog het hoogste aantal bezoekers.

Toen we over het straat liepen en de geschiedenis van de kerk aan het bespreken waren, kwamen we bij de ingang die twee grote gotische torens had met een kruis op elke toren. De kerk zat vol toen we bij de ingang kwamen dus vonden we het beter om eerst wat tijd samen door te brengen en later terug te keren naar de kerk. Recht tegenover de kerk is een lang pad van strandzand en verschillende winkels aan beide kanten. Het gebied wordt vooral gedomineerd door Christenen, wat je kan zien aan de winkels. Er zijn religieuze winkels die kaarsen, wassen modellen en prentjes van de Maagd Maria, Jezus Christus etc. verkopen. Zelfs vanaf het uiteinde van de straat zie je de torens van de kerk. Toen er geen winkels meer waren, stonden we aan de kust van Velankanni strand. Verschillend van elke ander strand in Tamil Nadu, konden we een aantal geiten hier en daar zien rondlopen. Ze waren heel lief en aten alles wat de bezoekers hen gaven en ze waren niet bang van mensen, zoals andere geiten.

We keerden terug naar de kerk om te bidden. Naast de gewaagde gotische torens stond een gebouw dat de residentie van de priesters is en ook als bureau van de kerk dient. Naast dat gebouw is een kerkwinkel die kaarsen, heilig water, olie, etc. verkoopt. We kochten eerst een paar kaarsen en gingen dan naar binnen. Er is een plek waar je kaarsen kan branden met ernaast een grote vuilnisbak met veel halfopgebrande kaarsen. Dit betekende alleen maar dat er zo veel mensen de kerk bezochten dat ze de kaarsen vaak moest weghalen om plaats te maken voor nieuwe. Er staat een bord aan de ingang van de kerk die de geschiedenis van de kerk in het kort beschrijft. Binnenin kan je mooie schilderijen zien die de verschillende verhalen van Jezus Christus afbeelden. Het interieur is mooi gedecoreerd met ornamenten en schilderijen. Het belangrijkste standbeeld van de Maagd Maria die baby Jezus draagt, staat op het altaar. Bovenaan het beeld staat een foto van Jezus Christus.

Nadat we voor een tijdje gebeden hadden, konden we door een hek naar een plek wandelen waar de priester stond. Je kan een lichaamsdeel laten zien dat je graag genezen wilt hebben en de priester zal een speciaal gebed voor je uitspreken aan de Maagd Maria. Er zijn zelfs een paar tradities van Hindus in de Velankanni kerk.

Achter het hek is er een plek waar je veel gele koorden ziet. Daar worden kleine zakjes aan gele koorden gebonden. Deze zakjes noemt men wenszakjes en vrouwen hingen ze vroeger in tressen op in Hindu tempels, en vroegen God zo om een wens. Dezelfde soort zakjes hangen hier in Velankanni maar hier vragen de vrouwen meestal om een goede gezondheid. Eens je wens vervuld is, moet je het zakje weghalen.

Er is ook een andere Hindu traditie die in deze kerk wordt uitgeoefend. Getrouwde vrouwen hangen een gesloten slot in de kerk. Het is een manier om God om een gelukkig leven met man en familie te vragen. Er is ook een plek binnen de tempel waar priesters een offer van de volgers aanvaarden, zoals bloemen, een wassen model van organen etc. Hij legt ze in een doos voor de Maagd Maria en na een kort gebed neemt hij de spullen er terug uit en vraagt hij de volgende volger hetzelfde te doen.

Aan de westelijke kant van de kerk ligt het altaar dat volledig gewijd is aan Jezus Christus. Zelfs de westelijke ingang van de kerk heeft twee spitse torens maar die zijn niet zo hoog als die aan de oostelijke kant bij de hoofdingang. Er is ook een betonnen helling die je naar de tweede verdieping brengt. Op weg naar een andere tempel, gebouwd in de vorm van een cirkel, hangen verschillende afbeeldingen die verhalen uit de Bijbel vertellen.

Er is een mooie tuin die de tuin van Jordan heet en waar vele standbeelden staan van dieren en een Hindu Heilige onder een paraplu. Er is ook een model van Jezus Christus die de zieken aan het helen is. Zo komen we in een gebouw dat de schilderijen herbergt van verschillende verhalen zoals dat van Adam en Eva, hoe Jezus met de huidige wereld communiceert enzovoort. Er was nog een tempel in de verte, ver weg van de hoofdtempel. Deze was ook in dezelfde gotische stijl gebouwd waardoor we kunnen aannemen dat hij in dezelfde periode werd gebouwd.

Nadat we de drie tempels bezocht hadden, keerden we terug naar ons gasthuis om te rusten. Mijn vader bracht ons wat eten uit een hotel in de buurt voor het avondeten. Er kwam een einde aan de dag en recht na het avondeten gingen we slapen.

De volgende dag werden we vroeg wakker en waren we verheugd om plezier te gaan maken in de zee. We wandelden naar het strand en amuseerden ons daar in het water. We bleven er bijna twee uur, daarna wandelden we langs de winkels in de straat en kochten we zeeschelpen, koralen, zeehoorns enz. Ze hebben er vers gevangen vis in de markt van Velankanni en ze verhuren er zelfs kookfornuizen en benodigdheden aan de toeristen om te koken en te eten wat ze willen. We huurden een paar benodigdheden en een fornuis, kochten wat verse vis op de markt en gingen naar ons gasthuis. We maakten lekkere vis met curry en gesauteerde groenten klaar. Daarna maakten mijn vader en moeder een paar voedselpakketten om aan de armen te geven. We maakten wel vijftig pakketten en stopten ze in een grote zak die we met ons meedroegen en waaruit we aan iedereen die het nodig had iets gaven. Het voelde goed om iets goed te doen in Velankanni. Dit duurde bijna de hele dag en diezelfde avond maakten we onze zakken en wandelden we naar het busstation om terug naar huis te vertrekken.

De bus nam ons naar het treinstation waar we de trein terug naar Chennai namen. We reisden de hele nacht en het uitzicht vanaf de trein was heel anders dan vanaf de bus. De volgende ochtend waren we terug in het Chennai Egmore treinstation. We huurden een taxi die ons naar huis bracht en de mooie uitstap kwam uiteindelijk tot een einde.

Ik bezocht Velankanni voordat de tsunami in India op 26 december 2004 plaatsvond. Ik denk dat alles veel veranderd is aangezien de plek zwaar verlies heeft geleden tijdens de tsunami. Duizenden levens gingen verloren en veel eigendom werd vernietigd zonder nog maar een spoor achter te laten. Ondanks alles, staat de kerk er nog steeds en beschermt ze de mensen nog altijd van geweld en gevaar. Ik wil Velankanni nog eens bezoeken in de nabije toekomst. Het is een prachtige plaats om te bezoeken in Tamil Nadu. Het heeft mooie stranden, een religieuze plek waar je kan gaan bidden en buitengewone gastronomie. Je moet het zeker bezoeken! Tot ik mijn volgend artikel schrijf, blijven lachen en groetjes! :) Als je opmerkingen of suggesties hebt, mag je dat altijd onderaan vermelden. Bedankt om mijn tekst geduldig te lezen!