Jednymi z najczęściej odwiedzanych miejsc w Rzymie są plac i Bazylika Świętego Piotra. Chociaż już wcześniej wspominałam o tych miejscach, w tym artykule opowiem o nich bardziej szczegółowo; poniżej znajduje się opis mojej wizyty na placu świętego Piotra.
Odrobina historii...
Plac świętego Piotra (po włosku Piazza di San Pietro), zaprojektowany przez Gian Lorenzo Bernini został oddany do użytku publicznego w 1667 i - z uwagi na ogromną płaszczyznę jaką zajmuje - jest jednym z najważniejszych placów na całym świecie. Jego wymiary to 320 metrów długości i 240 szerokości. Na początku plac był prostokątny, jednak Bernini zmienił jego kształt na okrągły.
Plac świętego Piotra został zaprojektowany w taki sposób, aby mógł pomieścić jak największą liczbę wiernych i pielgrzymów.
(Zdjęcie ściągnięte ze strony: https://arteazucarera.files.wordpress.com/2016/03/ktuxnu5bxo9zjgcxy5mmwv72.jpg?w=700 )
Co zobaczyć na placu świętego Piotra
Istnieją trzy elementy wyróżniające się na placu: kolumny ozdobione ponad setką figur świętych (konkretnie sto czterdzieści), fontanny i obelisk. Figury oraz fontanny pochodzą z XVII wieku. Obelisk natomiast, jak można sobie wyobrazić, jest duuuuużo starszy i nie powstał ani we Włoszech, ani nawet w Europie.
Zdjęcie jednej z dwóch fontann na placu świętego Piotra. Zauważyłam, że było tam mnóstwo smoków: jeden wyrzeźbiony został na fontannie. Jeśli pójdziemy w stronę ulicy Via della Conciliazione, spotkamy dwie kolejne fontanny ze smokami... Zastanawiam się co one oznaczają, dlaczego zostały umieszczone w tych miejscach...
Został on sprowadzony z Egiptu i trafił do Rzymu w roku 37 p. n. e. Należałoby się zapytać... Co u diabła robi egipski obelisk w samym środku najważniejszego dla chrześcijaństwa placu?! Nie powinien się tam znajdować jakiś krzyż, wizerunek Chrystusa czy inny element jasno przynależący do tej religii?! O. o”
Chociaż jest to trudne do uwierzenia, obelisk ten jest (w pewnym sensie) hołdem dla świętego Piotra, męczennika. Wcześniej znajdował się on na arenie cyrku Nerona, gdzie święty Piotr został zabity i ukrzyżowany. Mówi się, że obelisk jest “niemym świadkiem” tych wydarzeń. I w taki oto sposób, ku czci świętego Piotra, papież Sykstus V nakazał przeniesienie obelisku na aktualne miejsce.
Dobrze, starczy już tych wszystkich informacji, nazwisk i dat! Przejdźmy do mojej wizyty: do tego, co widziałam oraz tego, co mi się spodobało i mnie zachwyciło :)
Zwiedzanie placu świętego Piotra
Poszłyśmy tam zaraz po wyjściu z Muzeum Watykańskiego i po obejrzeniu słynnej Kaplicy Sykstyńskiej. Myślę, że będąc w Watykanie nie można pominąć placu i Bazyliki Świętego Piotra. Są one położone bardzo blisko muzeum, niecałe 10 minut drogi pieszo.
Słyszałam, że najbardziej widowiskowa droga na ten znany plac prowadzi przez Via della Conciliazione. Jest to bardzo długa ulica prowadząca od mostu Ponte Vittorio Emanuele II bezpośrednio na plac. Wybierając ją, można przy okazji podziwiać plac z najpiękniejszej perspektywy. Niemniej jednak, moja mama i ja przyszłyśmy z innej strony.
Kiedy jeszcze byłyśmy w Muzeum Watykańskim i kiedy skierowałyśmy się do wyjścia (czy raczej kiedy już byłyśmy w wyjściu), usłyszałam, jak jakaś dziewczyna mówiła do swojej mamy, że zapyta ochroniarza o drogę do placu świętego Piotra... Więc ja poszłam zaraz za nią, żeby również wysłuchać instrukcji :p Niemniej jednak kiedy się zbliżyłam, ochroniarz już kończył objaśniać dziewczynie drogę, więc kiedy ta odeszła, zadałam mu to samo pytanie (na pewno pomyślał sobie: “Eh, jeszcze jedna z tym samym ¬¬’ ” hahaha x) ).
Tak czy inaczej, już wcześniej sprawdzałam na mapie i widziałam, że droga nie była zanadto skomplikowana. Więc w mniej niż 10 minut dotarłyśmy do łuku, za którym można już było dostrzec fragmenty charakterystycznych dla placu białych kolumn.
To jest wyżej wspomniany łuk. Wydaje mi się, że stanowi on część fortyfikacji Watykanu. Pamiętam te emocje, kiedy dostrzegłam w oddali białe kolumny... Wiedziałam, że od placu świętego Piotra dzieliło nas tylko kilka kroków! :)
Tak przy okazji: po drodze natknęłyśmy się na sprzedawcę pieczonych kasztanów. I jako że znów byłyśmy głodne (wcześniej, w południe, zjadłyśmy już po kawałku pizzy... a była już 16! ), kupiłyśmy sobie małą torebkę za 5 euro (tyle nas ona kosztowała jeśli dobrze pamiętam. -. ). Były przepyszne ^^
Jedno ze stoisk z pamiątkami, znajdujące się za łukiem, przed placem świętego Piotra.
Doszłyśmy do wspomnianego wcześniej łuku i przeszłyśmy pod nim. Widziałam wcześniej plac świętego Piotra na zdjęciach i podczas transmisji mszy w telewizji. Miałam wyobrażenie ogromnego owalnego placu... Ale kiedy dotarłyśmy na miejsce... Niespodzianka! Na całej przestrzeni umieszczone zostały barierki, które uniemożliwiały swobodny ruch :( Poza tym, wizualnie bardzo pomniejszyło to cały plac (kiedy w rzeczywistości jest on przeogromny! ).
No dobrze, pomimo tego “defektu wizualnego”, widok tego miejsca, o którym tyle razy słyszałam, po prostu mnie zachwycił... Nigdy nie myślałam, że będę mogła oglądać to miejsce na własne oczy! I co najlepsze - w towarzystwie mojej mamy :)
A tutaj są słynne płotki, o których wspomniałam wyżej... Jaka szkoda, że nie znaleziono jakiegoś lepszego pomysłu, trochę przyjemniejszego dla oka!
Poza wysokimi białymi kolumnami, pierwszą rzeczą jaką dostrzegłyśmy była piękna fontanna. Uwagę przyciąga sposób opadania wody oraz fale, które tworzyła. Po zrobieniu zdjęć spędziłam dobrą chwilę na podziwianiu jej. Byłam zahipnotyzowana i gdyby nie to, że w pewnym momencie zdałam sobie sprawę, że moja mama poszła nie wiadomo dokąd, stałabym tam jeszcze dłużej, gotowa zrezygnować z dalszego zwiedzania :P Samo słuchanie spadającej wody i obserwowanie jej było tak odprężające... Koniec końców, jeśli ktoś ma ochotę trochę pomedytować (i nie rozprasza go wszechobecny hałas), być może plac świętego Piotra będzie najlepszym miejscem hahaha.
Pamiętam, że byłyśmy trochę zdezorientowane, widząc kolejki turystów do czegoś podobnego do bramek wykrywających metal. Przez moment myślałam, że trzeba zapłacić za wstęp. Z ciekawości zbliżyłyśmy się do jednej z kolejek i ustawiłyśmy się na jej końcu. Aż zdałyśmy sobie sprawę, że nie trzeba było kupować żadnych biletów wstępu - to była tylko kontrola bezpieczeństwa.
Po jej przejściu znalazłyśmy się na trasie prowadzącej do Bazyliki Świętego Piotra. Dostrzegłam tam kolejne kolejki ludzi czekających na wejście. I ponownie zaczęłam się zastanawiać, czy będziemy musiały zapłacić za wstęp. Chociaż byłoby to bezczelne ze strony władz...
Droga prowadząca do Bazyliki Świętego Piotra... Widzicie tłumy ludzi w tle? Dobrze, zastanówcie się... To musi być nic w porównaniu z morzem ludzi, które zjawia się tutaj latem czy w czasie najważniejszych mszy przyciągających tysiące wiernych! :O
Na szczęście nie trzeba było kupować biletów i w zasadzie, wcale nie musiałyśmy długo czekać (a już się bałam! ). Weszłyśmy dużo szybciej niż myślałam^^ Nie będę w tym miejscu opowiadać o wszystkim, co widziałam w Bazylice Świętego Piotra (tym zajmę się w osobnym artykule; ) ), ale byłyśmy w środku około dwóch godzin. Kiedy wyszłyśmy na zewnątrz już się ściemniło! Chociaż w rzeczywistości nie było tak późno: z uwagi na to, że była zima, słońce po prostu szybciej zachodziło.
Widok Bazyliki Świętego Piotra o zmierzchu... Nocą to miejsce podobało mi się znacznie bardziej niż za dnia! :)
Dzięki temu miałyśmy szansę zobaczyć plac i Bazylikę Świętego Piotra zarówno za dnia jak i nocą. Wydaje mi się, że nocne oświetlenie podkreśla piękno tych miejsc, a zwłaszcza bazyliki. Bardzo podobał mi się widok tej wielkiej świątyni na ciemnym tle nocy. Fontanny również podobały mi się bardziej nocą. I ponownie spędziłam dobrą chwilę podziwiając ruch wody.
Przy okazji, zapomniałam wspomnieć, że jako że był to okres świąteczny, na placu, dokładnie naprzeciwko obelisku, została ustawiona szopka bożonarodzeniowa. To była największa szopka jaką widziałam w życiu! :O
Ciekawostki...
-
Jak już wcześniej wspomniałam, plac świętego Piotra został zaprojektowany z myślą o możliwości przyjmowania jak największej ilości wiernych. Właśnie dlatego na placu odbywają się wszystkie msze, w których uczestniczy tylu wiernych, że nie sposób pomieścić ich wszystkich w Bazylice Świętego Piotra (która naprawdę jest przeogromna! ). W taki sposób na placu świętego Piotra odnotowano obecność ponad dwustu pięćdziesięciu tysięcy osób!
-
Czy wiecie co ma wspólnego paryski plac Zgody z placem świętego Piotra? Słynny francuski plac został zaprojektowany na wzór placu świętego Piotra! Posiada ten sam układ: obelisk w centrum placu, a po bokach dwie fontanny. (chociaż, jeśli mam być szczera, dużo bardziej podobają mi się fontanny na placu Zgody: zielone, ze złoconymi detalami i posągami trytonów, syren i morskich elementów. Kochany Watykanie... Wybacz! :p)
-
Początkowo obelisk z placu świętego Piotra znajdował się w innym miejscu Rzymu. Istnieje pewna legenda mówiąca o tym, że jeden z papieży zarządził, aby obelisk przeniesiono i ustawiono na tym placu, a w czasie całego zdarzenia wydał rozkaz absolutnej ciszy... A kto rozkazu by nie usłuchał, miałby być ekskomunikowany. Jedna osoba złamała zakaz: człowiek, który odezwał się po to, aby ostrzec, że jedna z lin podtrzymujących obelisk... już prawie pękała! Z uwagi na to, że człowiek ten ocalił obelisk przed upadkiem i rozbiciem się na tysiąc kawałków, papież wybaczył mu nieposłuszeństwo.
Ile kosztuje?
No więc za oglądanie nie płaci się nic, także możecie śmiało zwiedzić plac świętego Piotra. Jest on jednym z najpiękniejszych zabytków Rzymu, którym można się cieszyć zupełnie bezpłatnie; ) Jedyna rzecz jest taka, że trzeba przejść przez kontrolę bezpieczeństwa, nastać się w kolejce itp.
My poszłyśmy o godzinie 16 i nie musiałyśmy czekać zbyt długo żeby wejść, także uważam, że jest to dobra pora na wizytę w tym miejscu (przynajmniej wtedy, gdy my tam byłyśmy: na początku stycznia... Nie wiem jak to wygląda latem. Poza tym, jeśli wejdziecie do Bazyliki Świętego Piotra i spędzicie tam tyle czasu, że po wyjściu na zewnątrz będzie już ciemno, będziecie mogli podziwiać oba zabytki również nocą. Bez względu na to uważam, że koniecznie trzeba zobaczyć te miejsca zarówno za dnia jak i nocą, gdyż naprawdę warto; )
Gdzie zjeść?
Jak można było przewidzieć, z uwagi na to, że jest to bardzo uczęszczana okolica, znajduje się w niej wiele restauracji i kawiarenek. Na Via della Conciliazioni widziałam cztery lub pięć. Jednak żadna z nich mnie nie zainteresowała ani nie skusiła do wejścia. Poza tym tamtejsze ceny są niezwykle wysokie. Na przykład, widziałam sklepik z pamiątkami sprzedający bransoletki z napisem “Made in China” za... Pięć lub sześć euro! Na podstawie tego możecie sobie wyobrazić resztę cen w tej okolicy.
Właśnie dlatego radzę wcześniej poszukać w internecie jakiejś bliskiej restauracji. Możecie to zrobić na stronie TripAdvisor, jest tam wiele lokali a przede wszystkim opinii wystawionych przez inne osoby, które odwiedziły dane miejsce. Takie komentarze są zazwyczaj bardzo trafne i dobrze odzwierciedlają charakter lokalu (jedzenie, ceny, jakość, obsługę, położenie) tak, aby wiedzieć czy warto do niego zajrzeć, czy nie; ) W taki właśnie sposób odkryłam kilka ciekawych restauracji.
Druga fontanna na placu świętego Piotra... Myślę, że gdybym mieszkała w Rzymie, to często chodziłabym w to miejsce. Nie tyle żeby się tam modlić, ale żeby podziwiać te piękne fontanny. One podobały mi się najbardziej z całego placu ^^
Jak tam dotrzeć?
Okolica placu świętego Piotra jest dosyć dobrze skomunikowana: dojeżdża tam wiele linii autobusowych, a przede wszystkim: kursuje tam metro. Wystarczy wsiąść w linię czerwoną i wysiąść na stacji Ottaviano – San Pietro. Stamtąd trzeba iść ulicą via Ottaviano (jest to ogromna aleja) i przejść przez plac Piazza Risorgimento. Następnie trzeba iść ulicą via di Porta Angelica. Po dotarciu w to miejsce zobaczycie kawiarnię pod łukiem oraz fragmenty białych kolumn na placu świętego Piotra.
Druga opcja to wsiąść w jeden z autobusów, które podjeżdżają prawie na samo miejsce: linia 34, 45, 64, 98, 881, 982, 916 lub 62.
Z drugiej strony, jeżeli najpierw wybieracie się do Muzeum Watykańskiego, możecie bardzo prosto, idąc na piechotę, dostać się na plac świętego Piotra. Zajmie to mniej niż dziesięć minut :)
Ostatecznie, jeżeli wolicie pospacerować trochę i nacieszyć się pięknymi uliczkami Rzymu, możecie dostać się na plac świętego Piotra idąc z centrum historycznego miasta. Wystarczy iść wzdłuż Corso Vittorio Emanuele II i przejść przez most o tej samej nazwie. Stąd trzeba dojść do ulicy Via della Conciliazione i iść nią cały czas prosto. Dokładnie na samym jej końcu ujrzycie obelisk i fontanny na placu świętego Piotra oraz bazylikę. 
Oto są strażnicy w Watykanie. Być może robienie im zdjęć nie było przejawem dobrego wychowania, ale nie mogłam się oprzeć pokusie. Poza tym było kilku naprawdę przystojnych :P
Kontynuując zwiedzanie...
Zwiedzane takiego miejsca nie mogło się skończyć ot tak, po prostu. Dlatego radzę Wam pospacerować po okolicach. Pamiętam, że gdy szłyśmy w kierunku Via della Reconciliazione, po prawej stronie widziałam ulicę, która biegła lekko w górę, a na jej końcu była śliczna fontanna. Gdyby nie to, że była już noc (i ponieważ chciałam zjeść mojego loda :D), byłybyśmy gotowe iść żeby obejrzeć ją z bliska. Tak więc, jeśli macie więcej czasu - zróbcie to. Wydaje mi się, że była to ulica via SS. Michele e Magno.
Poza tym, jeśli pójdziecie dalej ulicą Via della Conciliazione, dojdziecie do mostu Ponte Vittorio Emanuele II. Będąc tam będziecie mieli dwie opcje. Pierwsza: przejść przez most i idąc ulicą Corso Vittorio Emanuele II dojść do centrum Rzymu.
Druga (którą my wybrałyśmy ^^): skręcić w lewo, w ulicę Lungotevere Vaticano. Z tej strony można zobaczyć ogromy zamek Castel’ Sant’ Angelo, na przeciwko którego znajduje się most o tej samej nazwie. Ponownie można wybrać pomiędzy przejściem przez most lub pójściem ulicą Lungotevere. W tym drugim przypadku można dojść do budynku zwanym Palazzo di Giustizia. Naprzeciwko niego znajduje się plac Piazza del Tribunali. (Polecam się przejść i zobaczyć ten budynek za dnia, gdyż nocą nie jest zbyt dobrze oświetlony i nie można go wtedy w pełni obejrzeć.
Będąc już blisko Palazzo di Giustizia, przechodząc przez most Ponte Umberto I, można zobaczyć plac Piazza Navona - bardzo ładne miejsce, które z moją mamą odkryłyśmy przez przypadek. Jeżeli ktoś czytał mój poprzedni artykuł o podróży do Rzymu wie, że dokładnie po zwiedzeniu placu świętego Piotra poszłyśmy na mały spacer (może nie taki mały) i dotarłyśmy właśnie tam :)
Ostatecznie dzielę się z Wami tymi sugestiami tylko po to, żebyście mogli zdać sobie sprawę ze wszystkich tych rzeczy, które można robić po obejrzeniu najważniejszego placu na całym świecie.
Na zakończenie
Podsumowując, wizyta na placu świętego Piotra była pięknym doświadczeniem. Być może nie tyle w kontekście religijnym (chociaż jestem pewna, że dla każdego wierzącego musi to być niezapomniane przeżycie i całkowicie to szanuję), ale z uwagi na wszystkie te szczegóły, które mogłam podziwiać. I oczywiście dzięki wszystkiemu, czego mogłam się w jej czasie nauczyć.
Poza tym uważam, że był to sen, który się ziścił: podobnie jak wieżę Eiffla, Łuk Triumfalny, Koloseum, Fontannę di Trevi czy inne słynne zabytki, widziałam już to miejsce w telewizji, w reportażach... Ale nigdy nie myślałam, że zobaczę je na własne oczy, że je odwiedzę :) Zdecydowanie wizyta na placu świętego Piotra jest obowiązkowa jeśli ktoś wybiera się do Rzymu.
