Tips voor een Erasmus romance: Hoe laat je een lange afstandrelatie werken
Zoals ik benoemde in mijn laatste post, Waarom ik besloot om naar Madrid te verhuizen, is liefde vinden tijdens Erasmus heel normaal en het kan jou ook overkomen.
Sommige koppels kunnen alleen zin hebben in een korte affaire en het niet naar iets serieus op de lange termijn op zoek zijn, maar anderen realiseren zich dat ze niet zo makkelijk afscheid kunnen nemen. Wanneer het je treft, en je jezelf terugvind in de enge en intimiderende mogelijkheid dat je een lange afstandsrelatie hebt nadat je Erasmus voorbij is, zoek dan niet verder naar advies.
Ik hoop dat mijn tips je kunnen helpen en ik wens je het allerbeste toe!
-
Communicatie
-
"Oog om een oog" is hier niet van toepassing
-
Hou jezelf bezig
-
Let op sociale media
-
Plan jullie volgende ontmoeting en toekomstige avonturen.
Net zoals liefde van twee kanten moet komen, is dat bij communicatie óók zeker het geval. Zeker bij een lange afstandsrelatie.
Waarom? Nou, omdat woorden het enige middel zijn voor jullie twee om de relatie te behouden en elkaar te verzekeren. De andere persoon kan er niet fysiek zijn om je te ondersteunen tijdens slechtere dagen wanneer je jezelf down voelt of twijfels hebt, en ook niet er fysiek zijn op goeie dagen om iets speciaals te vieren met jou.
Geen omhelzingen, geen knuffels, alleen woorden, kushandjes en discussies via de telefoon of webcam.
Wanneer ik zeg dat jullie moeten communiceren, betekent dat niet dat jullie 24/7 met elkaar moeten praten. Dit is helemaal onmogelijk wanneer je in compleet verschillende tijdzones zit. Soms zou ik welterusten zeggen en op hetzelfde moment zou bae goeiemorgen zeggen, of andersom.
Echte communicatie is de andere persoon vertellen hoe je je voelt, of dat nu goed of slecht is, en het niet zelf opkroppen omdat je niet zwak wilt overkomen. Het is elkaar vertellen over je onzekerheden en twijfels, en zeggen hoe je niet meer kan wachten om elkaar te zien.
Ik zal je vertellen, wij waren in het begin ontzettend slecht hierin.
Ten eerste is bae een mens van weinig woorden, wat een fijne eigenschap is behalve wanneer er een fijne, grote oceaan tussen ons in zit en ik haar bewegingen of lichaamtaal niet kon zien.
Vaak werden tekstberichten en hun associaties volledig verkeerd begrepen. Dus eigenlijk waren er tijden dat ik in stilte verdriet had, denkende dat ze haar interesse in mij verloren had omdat ze bijvoorbeeld "hallo" zei i. p. v. "HALLO! ". Stom toch? En de oplossing lijkt makkelijk, niet dan?
Alles wat ik moest doen was vragen, en alles wat zij moest doen is zich openstellen en mij vertellen dat ik heel belangrijk voor haar was en dat ze om me gaf, en af en toe een gebrek aan enthousiasme niet automatisch betekende dat ze niet meer om mij gaf.
Maar het was niet zo makkelijk, want soms wisten we niet echt hoe we ons moesten uiten over onze gevoelens.
Op tot het punt te komen dat je jezelf op het gemak voelt om alles tegen elkaar te vertellen duurde een lange tijd, niet alleen omdat we bang waren om wanhopig over te komen, maar ook omdat sommige gevoelens te gecompliceerd waren om in woorden uit te drukken.
Het is moeilijk om je volledig open te stellen naar de andere persoon en eerlijke meningen en gevoelens te delen, maar geef het de tijd en geduld. Probeer de andere persoon niet te forceren om jouw alles in één keer te vertellen, maar laat weten dat er graag aan zou werken om opener tegen elkaar te zijn.
Alles gebeurd stap voor stap, en er zullen momenten zijn van twijfel en onzekerheid omdat dat normaal is. In een lange afstandsrelatie is het erg belangrijk om, vaker wel dan niet, elkaar mondeling te verzekeren over je interesse en liefde voor elkaar. Je gaat misschien denken dat dit passé en saai en stom (en afgezaagd) wordt, maar dat is niet zo, en het is echt nodig.
Onzin uithalen als wraak of om je partner jaloers te maken en te zien of diegene jou echt leuk vind of niet is erg kinderachtig en werkt niet.
Voorbeeld: Ze danst met iemand op een feest (ook al is het volledig onschuldig en zijn het normale dansbewegingen), en ik word jaloers, dus ga ik dansen met iemand op een feest om haar hetzelfde te laten voelen als mij. Ik ben hier 100% schuldig aan, en heb er spijt van.
In de beginnende fases van de relatie, als ze iets deed wat mij stoorde, in plaats van open erover te zijn en er met haar over te praten, ging ik hetzelfde doen uit "wraak", en dan vertelde ik haar erover omdat ik wilde zien of het haar ook dwars zou zitten.
Dit was mijn "test" om te zien of zij mij net zo leuk vond als ik haar.
Ten eerste was dat stom, want niet iedereen reageert hetzelfde op een situatie en niet iedereen wordt jaloers om dezelfde dingen. Ten tweede, waarom zou ze laten zien of vertellen dat het haar stoorde als ik het haar nooit heb laten zien wanneer mij iets stoorde?
Daar zit geen logica in. Het klinkt stom, maar het trieste is dat veel koppels dit doen en denken dat het werkt.
In plaats van je relatie of vriendschap met iemand sterker te maken, zorgen deze dingen ervoor dat je niet serieus bent over hen en dat je spelletjes speelt, wat vaak tot het verlies van vertrouwen kan leiden. Nog extremer kan dit spel van "elkaar terugpakken" ervoor zorgen dat de relatie stukloopt.
Zoals Gandhi zei:
Zo oprecht en zo waar.
Waarom doen we deze dingen voor "wraak" en waarom probeer we de andere persoon te testen? Waarom kunnen we niet gewoon direct vertellen hoe we ons voelen?
In mijn geval was ik bang om slap, onzeker en aanhankelijk over te komen, dus deed ik alsof het mij niet zoveel boeide en ging ik naar feestjes, in de hoop dat zij bezorgd ofzo zou worden.
Ik probeerde steeds erachter te komen of ze om mij gaf door haar reacties te testen, omdat ik niet wist of ze mij de waarheid zou vertellen wanneer ik gewoon zou vragen. Het ergste was dat ze ontzettend veel om mij gaf, maar er niets van zei omdat ze net zo terughoudend en "chill" wilde overkomen als mij.
Serieus het. slechtste. ooit.
Probeer niet je partner te "testen" en probeer niet te "doen alsof" je alles prima vindt wanneer dat niet zo is, omdat alles je uiteindelijk inhaalt bij jullie beiden en het langzaam zorgt voor afbrokkeling van vertrouwen, wat heel moeilijk weer op te bouwen is (ook al denk ik dat het uiteindelijk wel mogelijk is).
Zorg niet dat je onverschillig overkomt of ze teveel ruimte geeft om hen het gevoel te geven dat diegene je geen moer interesseert (ik heb die fout een paar keer gemaakt, en het zorgde voor meer schade dan ik verwachtte), en zorg dat je ook geen control freak bent.
De beste oplossing: vraag hen naar z'n gevoelens en vertel de jouwe. Zorg voor overeenstemmingen met betrekking tot wat jullie als gepast en ongepast zien wanneer het aankomt op uitgaan en omgaan met andere mensen.
Wanneer je partner genoeg om je geeft, zullen ze begripvol, meelevend en respectvol zijn over jouw gevoelens, en ze zullen van jou datzelfde begrip, medeleven en respect zien. Dit gaat terug tot de basis van een goeie communicatie met elkaar hebben.
Zoek een baan, ga uit met vrienden, maak plannen om dingen te doen, en doe ze ook! Blijf niet de hele dag thuis zitten als een depressieve loser, wachtend op je bae tot ze beschikbaar is om te skypen of jou terug te smsen.
Je zult gek worden van jezelf (en bae ook gek maken). Het beste is om een tijd af te spreken wanneer jullie allebei beschikbaar zijn om te praten, en ga er zorgvuldig mee om. Ben niet te laat, en laat ze niet wachten.
Tijdens de 8 maanden dat we zonder elkaar waren, bracht ik veel te veel tijd door in mijn bed, wachtend op haar tot ze beschikbaar was en met mij kon praten.
Waardeloze Loser status
Daar bovenop werd ik ook boos wanneer ze niet beschikbaar was op de momenten dat ik graag zou willen, of wanneer ze mij niet zoveel tijd gaf als ik had gehoopt. Ik gaf mezelf vrijwel het recht op haar tijd omdat ik er zo lang op gewacht had.
Begrijp mij niet verkeerd, ik verdien zeker wat tijd van haar, net als alle koppels elkaars tijd verdienen, maar zij verdient ook tijd voor haarzelf en voor haar vrienden.
Zij trapte in dezelfde val, en wachtte op mij terwijl ik met vrienden weg was, waardoor ze zich verdrietig en teleurgesteld voelde als ik niet op dezelfde tijd vrij was als zijzelf.
Dus de oplossing voor beide partijen is om bezig te blijven maar een speciale tijd voor elkaar te reserveren, of dat nu elke dag is, om de dag, of hoe jullie het ook willen toewijzen. Dit is opnieuw afgeleid van communicatie.
Ver verwijderd zijn van je speciale iemand is lastig, niet alleen omdat je fysiek contact mist, maar omdat het te makkelijk is om je fantasie de vrije loop te laten gaan en je voor te stellen dat ze ontrouw is aan jou, ook wanneer je geen enkele reden hebt om zo te denken.
Alsof dat al niet slecht genoeg is, zorgen sociale media, zoals snapcrap en instash*t, voor een speciaal gevoel om je verbeelding de vrije loop te laten gaan.
Sociale media is een geweldige manier om in contact te blijven met mensen die ver weg zin, en om jezelf op de hoogte te houden van hun leven en nieuwtjes. Maar is altijd een keerzijde aan iets goeds.
Helaas is het veel te makkelijk om een bericht of een "like" verkeerd te begrijpen, te overanalyseren, aannames te maken, wat bijna altijd leidt tot een sterker gevoel van onzekerheid, vertrouwensproblemen, jaloersheid, misverstanden en twijfels over je geliefde en hun activiteiten achter de schermen.
Soms kunnen deze gevoelens een logische verklaring hebben, wanneer je vriend of vriendin heel duidelijk en publiekelijk volop aan het flirten is met iemand anders online (en in dat geval is het niet de moeite waard om je tijd met diegene te verspillen); maar het grootste deel van de tijd zijn deze gevoelens van twijfel en onzekerheid volledig buiten proportie, zonder aanleiding, en die zullen ongewenste conflicten en spanning binnen je lange afstandsrelatie brengen.
Bijvoorbeeld: "Wie is die persoon dat bae leuk vindt? Is bae geïnteresseerd in hem? Wie zijn al deze volgers? Sturen ze bae privéberichten? Waarom heeft bae eigenlijk volgers nodig? Is mijn aandacht niet genoeg? " - Mijn brein.
Een losgeslagen gek wijf, zeg je? Maar ik weet dat een groot aantal van jullie lezenden waarschijnlijk in hetzelfde schuitje zitten en deze gedachten sowieso door jullie hoofd geschoten zijn.
Oké, misschien ben jij speciaal en heb jij dit probleem niet met jouw vriend of vriendin omdat je elkaar misschien 100% vertrouwt, of misschien gebruiken jullie beiden social media niet zo veel, wat fantastisch is voor jullie! Maar voor diegenen die wel dit probleem hebben, denk ik niet dat ik nog verder in detail moet treden voor jullie om mij te begrijpen.
Mijn oplossing? Shit, dit is het enige waar ik slecht in ben en waar ik veel aan moet werken. Wanneer ik onzeker wordt over zulke dingen, word ik gek. De eerste stap hier is om te realiseren dat, ja, je bent gek, en dat is oké. En dan praat ik met haar erover. Dat is de tweede stap.
We bespreken het, praten erover waarom ik mij zo voel enz., en hoe wij dit kunnen verbeteren. Dat is de derde stap. Je moet van daaruit improviseren en je gesprekken met je partner veranderen gebaseerd op jullie specifieke situatie.
Ook al kun je betwisten dat mijn onzekerheden mijn eigen probleem zijn en ik hier zelf mee om moet gaan, heb ik het geluk om in een relatie te zitten met iemand die dit niet als een probleem ziet waar ik alleen voor sta, maar waar we open en samenwerkend over kunnen zijn.
Ze begrijpt mij en verzekert mij dat ik mij geen zorgen hoef je maken, en ze toont veel begrip en ondersteuning. Oh, dat klinkt weer veel als communicatie alweer.
Dit behoudt de interesse en hoop tussen elkaar en geeft jullie allebei iets om naar uit te kijken.
Hoewel de bovengenoemde punten 1-4 van toepassing zijn op alle relaties (lange en korte afstand), is dit specifieke punt van advies vooral noodzakelijk voor lange afstandsrelaties.
Laat het mij zo zeggen: geduldig blijven in een lange afstandsrelatie zonder eindstreep is als altijd lachen en wachten tot iemand je foto maakt, maar ze weten niet hoe ze het moeten doen. En terwijl je wacht voor je foto om gemaakt te worden, doet je gezicht pijn en de neplach is waardeloos, dus stop je met de foto te maken.
Hetzelfde geldt voor lange afstandsrelaties. Zonder een zichtbaar vooruitzicht in de lange afstandsrelatie geven veel koppels op, omdat het simpelweg geen zin meer heeft.
Tel af om gemotiveerd te blijven!
Toen ik mijn Erasmus in Frankrijk verliet in december, hadden we geen idee wanneer we elkaar weer gingen zien, dus we konden net zo goed voorgoed vaarwel zeggen. Maar omdat we serieus besproken hadden wanneer we elkaar weer zagen, hadden we hoop en reden om te blijven praten als een koppel.
Wij wachtten niet langer dan twee maanden tot we eindelijke haar vliegticket boekte om mij te komen zien in de VS in maart. En snel daarna kocht ik mijn enkele vluchtticket in April om haar te zien in augustus, en uiteindelijk belandde ik in Madrid voor twee jaar.
Vaste datums hebben maakt het wachten zo veel makkelijker (ook al is het nog steeds verschrikkelijk), en het geeft je iets speciaals en spannends om naar af te tellen.
Conclusie
Wanneer het op een lange afstandsrelatie aankomt, moet je jezelf niet af te hoeven vragen of twijfelen of deze persoon het wachten waard is. Ik heb geen enkele keer mijn keuze betwijfeld of deze persoon de moeite en geduldigheid waard was om in een lange afstandsrelatie mee te zijn, en op z'n minst probeert om het te laten werken.
Ja, natuurlijk nam ik een groot risico en het kon ook fout gaan, maar ik zie het zo: Ik ben met de mentaliteit erin gestapt dat ik er geen spijt van zou hebben omdat ik wist dat ik enkele geweldige dingen ging doen gedurende de tijd, zoals reizen, Spaans leren, een Masterdiploma halen aan de Complutense universiteit van Madrid en nieuwe vrienden maak.
Ik deed dit allemaal, en meer, en het begon met een kleine verliefdheid.
Lees mijn volgende blog over Read my next blog about Hoe je jezelf optrekt en een succesvolle spontane reiziger wordt.
Gallerij
Content beschikbaar in andere talen
- English: Tips for Erasmus romances: How to make a long distance relationship work
- Italiano: Consigli per le storie d'amore nate durante l'Erasmus: come far funzionare una relazione a distanza.
- Español: Consejos para amores Erasmus: Cómo hacer que una relación a distancia funcione
- Français: Conseils pour romances Erasmus: Comment faire fonctionner une relation à longue distance
- Português: Dicas para romances de Erasmus: como fazer uma relação à distância resultar
- Polski: Porady na Erasmusowe romanse: Jak sprawić, żeby związek na odległość przetrwał?
- Deutsch: Tipps für Erasmusromanzen: Wie man eine Fernbeziehung richtig hinbekommt
- Türkçe: Erasmus aşkları için ipuçları: Uzun mesafeli bir ilişki nasıl sürdürülür ?
Wil je je eigen Erasmus blog hebben?
Ben je een reiziger? Heb je weleens in het buitenland gewoond? Of wil je de stad waar je woont promoten? Maak dan je eigen blog aan en deel je avonturen met duizenden andere studenten!
Ik wil mijn Erasmus blog creëren! →
Reacties (1 reacties)
Ard Prins 5 jaar geleden
Interessant stuk, staan veel nuttige dingen in die ik in mijn lange afstandsrelatie kan gebruiken!