Bir Erasmus Öğrencisi Gözünden Zagreb Bölüm 1

Bu satırları yazarken beni önce Belgrad'a sonra memleketim Thessaloniki'ye (Yunanistan) götürecek olan bir otobüsün içindeyim.

Anılarım hala canlı iken bu blogu yazmaya ve Erasmus öğrencisi olarak beş ay geçirdiğim Zagreb hakkında görüşlerimi paylaşmaya karar verdim.

Erasmus'tan önce

Erasmus başvurumu doldururken tek kriterim genel olarak gideceğim yerdeki fiyatlar ve yaşam maliyetiydi. Aldığım burs ile geçinebildiğim sürece her şey olurdu. Önemli olan tanıştığın insanlar ve edineceğin deneyimlerdir, mekanlar ikinci sırada gelir.

İlk tercihim İspanya'nın başkenti olan Madrid, ikincisi ise Zagreb'di. Bölümümdeki Erasmus koordinatörü Madrid'e kabul edilemeyeceğimi, çünkü üniversiteler arasındaki anlaşmalara göre 1 yıl boyunca gitmemi gerektirdiğini söyledi, ben sadece bir dönem gidebilecek iken. Böylece ikinci tercihim olan Zagreb Üniversitesi'ne kabul aldım.

Açık olmak gerekirse Zagreb ve Hırvatistan hakkında çok az şey biliyordum. Tek bildiğim geçmiş Yugoslavya'ya dahil olan ülkelerden biri olduğuydu. Beş ay orada yaşama fırsatı verilmesi sonunda tarih ve Balkan kültürü hakkında bir şeyler öğrenmeme yardımcı olacaktı.

Gitmek için partner bulmak ve evrak işleri

Ben Siyaset Bilimi okuyorum ve benle birlikte benim fakültemden bir kız daha Zagreb Üniversitesine kabul almıştı. Birbirimizi çok tanımıyorduk ama Facebook üzerinden biraz konuştuk ve birlikte bir kahve içip tanışmaya karar verdik.

Çok iyi ve hoş biriydi, ve alacağımız derslere birlikte bakmaya karar verdik böylece ikimiz için de süreci kolaylaştırabilir ve birbirimize yardım edebilirdik. Üç yıl önce yine Erasmus programına katılmam dolayısıyla ben biraz bir şeyler biliyordum ve ona elimden geldiğince yardım ettim.

Profesörlerle konuşmak, hem kendi üniversitemiz hem de Zagreb Üniversitesiyle mailleşmek ve kağıtlarımızı imzalaması gereken herkesten imzalarını toplamak ile geçen uzun bir zamandan sonra, sonunda yaz tatili zamanı gelmişti. Yaza veda etmeden önce, yeniden bir kahve için buluştuk ve tatilden sonra birlikte bir oda ya da ev bakmaya; ev arkadaşları olmaya karar verdik. Ayrıca sınav dönemimiz Eylül'de, aynı dönemde bitecekti böylece birlikte seyahate de çıkabilirdik.

Sonra, bütün evrak işleri, ev, derslerle alakalı endişelerimizden koptuğumuz iki büyük ay geçirdik. Burada geçireceğim ilk zaman için yaz boyu çalışıp para biriktirmem gerekiyordu ama sonunda planlar değişti ve en azından iki aylık bir tatil ve rahatlama süreci elde ettim.

Konaklama

Eylül başında, bir kez daha buluştuk ve internet üzerinden ev bakmaya başladık. Beş-on tane tercihimiz bulunsun istiyorduk ki Zagreb'e geldiğimizde gidip görebilir, en iyisini seçebilirdik. Tabiki internet üzerinden depozito vermek istemedik, aynı şekilde siz de asla internetten kimseye güvenmeyin çünkü dolandırılan ve bir sürü para kaybeden çok insan var.

E-mail ve Facebook yoluyla birkaç ev sahibiyle haberleştikten sonra bazı yararlı bilgiler topladık. Zagreb'e biletimizi almalı ve hangi ulaşım çeşidini kullanacağımıza karar vermeliydik.

Zagreb'e nasıl gideceğiz ve en ucuz ulaşım yolu hangisi

Direkt uçuş yapmak imkansızdı ve uçuş opsiyonu çok pahalıydı. En ucuz seçenek Thessaloniki'den Belgrad'a kadar tren kullanıp, ondan sonra Zagreb'e kadar otobüse binmekti. Fakat göçmenlerle ilgili durum nedeniyle tren bulmak imkansızdı çünkü her gün Thessaloniki-Belgrad arası sadece bir sefer oluyordu ve her gün aşırı kalabalık oluyordu.

Böyle olunca en el yakmayan seçenek Belgrad'a tren yerine otobüsle gitmekti. Ücret 50 euro civarındaydı ama hem oturacak koltuk bulabildik hem de seyahat süresi altı saat daha kısaydı.

Zagreb'e Seyahat

22 Eylül'de öğleden sonra vakit geldi. Ağır bagajlarımızı otobüse koyduk ve yolculuğumuz başladı. Belgrad'a gidene kadar 11 saatimiz vardı, uzun bir gece olacaktı. Biraz sohbet ettikten sonra uyuyakaldık. Gece 2. 30'da otobüs Belgrad'ın ana otobüs terminaline vardı. Bineceğimiz diğer otobüs seferi 7. 30'daydı yani birkaç saatimiz vardı. Saatin geç olması ve ağır bagajlarımızdan dolayı şehri turlayamadık dolayısıyla terminalde beklemeye karar verdik.

Tükenmiş olsak da zaman hızlı geçti. Gece bir sürü garip ama komik insanlarla tanıştık ve hepsinin kendine has bir hikayesi vardı. Bir tanesi, Sırp bir adam, Zagreb bileti almamız için yardımcı oldu ve kalkışa kadar bir kahve için bizimle kaldı.

Saat 7. 30'da otobüs kalktı ve öğleden sonra saat 1 civarı sonunda Zagreb'e varmıştık. Şimdi gelecek birkaç gün için ayırttığımız hostelin yerini bulmamız gerekiyordu.

Zagreb'de ilk gün

Şehirdeki ilk gece

Çok şanslıydık çünkü otobüs terminaline çok yakın bir yerdeydi. Birkaç kez kaybolduk ama yabancı bir şehir ve ülkede haritanız yoksa bu normal bir şey.

Nihayet hostelimizi bulduk ve birkaç saat dinlenmeye karar verdik. Uyandığımızda kalkıp şehir merkezinde gezinmek için sözleştik. İlk izlenimim özel olmadı çünkü gece vaktiydi ve şehri açıkça göremedik. Ama önümüzde bir sürü ay olduğunu bildiğimiz için hayal kırıklığına uğramadık.

Bulunduğumuz yerde konaklamam aramak

Bir sonraki gün kalacak yer bulabilmek için ev sahiplerini aramaya başladık. İlk iki gün çok şanssızdık çünkü internetten bulduğumuz evler çoktan kiralanmıştı ya da şehirden ve üniversiteden çok uzak yerdeydiler. Biraz hayal kırıklığına uğramıştık çünkü pahalı bir ev kiralamak istemiyorduk ama seçeneklerimiz azalıyordu.

Bu günlerden birinde internetten fakültemize yakın olan ucuz bir ev bulduk. Ev sahibini aradım ama ingilizce konuşamıyordu o yüzden direkt adresi istedim ve gidip bakmaya karar verdik.

Şehirde ve mahallede iki saat dolandıktan sonra birkaç kişi ev sahibinin barını -direkt evin yanındaydı- bulmamıza yardım etti. Ev sahibi bize evi gösterdi ve bize uygun olduğuna karar verdik. Ücret her ay faturalar dahil 320 euro olacaktı, böylece her ay faturaları dert edinmemize gerek kalmayacaktı.

Her şey iyi görünüyordu, evi kiralamaya karar verdik. Fakat ev sahibinin arkadaşıyla konuştuğumuzda -çeviri için ordaydı- bize evi beş aylık vermek istemediğini söyledi çünkü ev sahibi daha uzun bir kontrakt istiyordu; minimum bir yıllık. Buna paramız yetmezdi çünkü bursumuz Şubat ayına kadardı ve Yunanistan'a yaz döneminden önce geri dönmemiz gerekiyordu. Böylece adamı iki gün bunun üzerine düşünmesi için zorladık, sonrasında cevabını duymak için arayacaktık.

Bu arada hostelimizi değiştirmek ve ilerideki birkaç gün için yeni bir tane bulmak zorundaydık. Aynı zamanda adamın cevabı negatif olabilir diye diğer ev sahiplerini de arıyorduk ama şansımız yaver gitmedi. İki gün sonra ev sahibini aradık ve iyi haberleri aldık; bize evi vermeye karar vermişti hem de evi temizlemek şartıyla orada birkaç gün bedava yaşayabilirdik, böylece hostele artık para vermemiz gerekmiyordu. Biz de tabiki ''Evet! '' dedik ve eşyalarımızı toplamak için hostele döndük.

Ertesi gün diğer günlere göre daha rahatlamış uyandık, birkaç saat sonra yeni evimizde gerçek Erasmus 'parti' hayatının başlamasını bekliyorduk.

Zagreb'de çektiğim ilk fotoğraf (Ana meydandan bir kare).

Hem de bir avlumuz vardı, ev sahibimizin köpeğiyle. Kan'a merhaba de!

Ev arkadaşım Ioanna yeni oturma odamızda! Dağınıklık için özür dileriz!

Yemek zamanı!