Park Narodowy Borjomi Kharagauli

Cześć wszystkim, dzisiaj w sekcji "Co zobaczyć w Gruzji" chciałbym opisać niezwykłe miejsce jakim jest Park Narodowy Borjomi Kharagauli. To naprawdę cudowne miejsce dla wszystkich miłośników przyrody. Do Parku można dostać się łatwo ze stolicy kraju, Tibilisi, jak również z innych większych miast, takich jak Kutaisi, Bakuriani itd. Z Tibilisi często można złapać małe busy lub tak zwane maszrutki. Odchodzą z różnych miejsc, np. ze stacji Vuzkali, Orthachala lub Dibude.

Park Narodowy Borjomi Kharagauli jest jednym z najważniejszych parków narodowych na Kaukazie, i jako pierwszy w Regionie Kaukaskim został stworzony zgodnie z normami międzynarodowymi. Został uznany przez Europejską Sieć Obszarów Chronionych, co oznacza najwyższy poziom ochrony lasów. Park jest położony w górach Kaukazu Mniejszego i w rejonie fałdu ziemskiego Achara Trialeti. Fałd składa się z gliny i skał wapiennych zwanych osadem Borjomi Flysch. Park rozciąga się przez trzy regiony Gruzji. Są to Imereti, Tori i Samtskhe. Zajmuje on obszar ok. 6 000 hektarów.

Źródło

W lasach rosnących w rejonie Parku Narodowego Boorjomi Kharagauli można spotkać wiele gatunków drzew, zarówno liściastych jak i iglastych, między innymi kasztanowce, buki, graby, lipy krymskie, dęby i jesiony. Las zmienia się zależnie od wysokości, zmienia się proporcja drzew liściastych do iglastych. W wyżej położonych rejonach można znaleźć lasy iglaste składające się ze świerków, jodeł i sosen. Niżej, lasy sub-alpejskie z pięknymi halami. Głęboko wewnątrz Parku można spotkać lasy pełne zagrożonych gatunków roślin, takich jak kasztanowce, dęby, cisy, piwonie czy irysy.

W lasach Parku żyją najprzeróżniejsze gatunki zwierząt, na przykład wiele ciekawych ssaków. Wśród dzikich mięsożerców nietrudno o wilka, rysia, niedźwiedzia brunatnego czy dzika. W Parku żyje obecnie około 140 jeleni. W przeszłości mieszkały tu kozy bezoarowe, jednak teraz spotkać można sprowadzoną z Armenii odmianę kóz. W Parku żyją również mniejsze ssaki, na przykład różne gatunki myszy, popielicówek, łasic, kun, wiewiórek, lisów i zajęcy. Oprócz tego występuje tu kilka gatunków jaszczurek, węży i innych gadów. Można zobaczyć agamy i żółwie błotne. Wiele gatunków ptaków, takich jak orzeł przedni, sęp płowy, sępnik czarny i cietrzew kaukaski ma tutaj swój dom.

Teraz kilka słów o mieszkańcach regionu: jest tutaj kilka grup etnicznych charakteryzujących się różnymi tradycjami i stylami życia. Niedaleko Parku zobaczyć warto ciekawe zabytki historyczne, na przykład świątynię Timotesubaniego zbudowaną w XIII wieku, kościół Nedzvi, kościół Nunisi zbudowany w IX wieku, bazylikę Sakvirike niedaleko wsi Dviri zbudowaną w X wieku, zielony zakon Chitakhevi zbudowany w IX wieku, fort Gogia i Petra z IX wieku, Fort Vakhani oraz Złoty Fort w regionie Adigeni. Sam Park ma dobrą infrastrukturę turystyczną. Znajduje się w nim wiele miejsc na relaks, takich jak Merelisi w Imereti, Atskuri w Samtske, Likani i Kvabiskhevi w Borjomi. W mieście Borjomi jest dostępnych wiele hoteli.

W Parku jest wiele ścieżek turystycznych, na przykład: Ścieżka na piesze wędrówki i jazdę konną, nazywana też Ścieżką Nikoloza Romanowa. Potrzeba ok. trzech dni żeby przejść jej 40 kilometrów. Wędrowcy mogą spędzić noc w schronisku Lomismta lub Saxvlari, bo ta Ścieżka przechodzi przez dwa regiony, Borjomi i Kharagauli. Następna ścieżka służy również do pieszych wędrówek i jazdy konnej. Nazywa się Scieżka Andria Pirveltsodebuliego i potrzeba czterech dni, aby nią przejść. Jej długość to ok. 50 kilometrów. Wędrowcy mogą spędzić noc w schronisku w Amarati lub Sakhvlari, lub we własnych namiotach.

Trzecia ścieżka biegnie z Atskuri do Marelisi. Jest ona przeznaczona również do pieszych i konnych wycieczek. Potrzeba dwóch dni, aby ją przejść. Ma ok. 34 kilometrów. Podróżnicy mogą spędzić noc w schronisku w Amarati bądź w namiotach. Ta ścieżka może być trochę trudna. Podczas wędrówki można zobaczyć wiele pięknych miejsc.

Czwarta ścieżka zwana jest Ścieżką Nietkniętego Lasu i zajmuje ok. półtora dnia. Jest to ok. 12 kilometrów. Noc można spędzić w strażnicy Nunisi lub w namiotach. To najkrótsza ze wszystkich ścieżek. Najlepszy czas na odwiedzenie Parku to wiosna, która zaczyna się w maju. Piąta ścieżka służy tylko pieszym wędrówką i nazywa się Przejście Zekariego. Ma ok. 10 kilometrów, zajmuje półtora dnia. Noc można spędzić w schronisku Didmaghala. Zaczyna się w strażnicy Abastumani a kończy w schronisku Didmaghala w Adigeni. Można również jeździć na rowerze górskim od Sekari do Sairme. Kolejna ścieżka to tak zwana Ścieżka Odcisków Stóp. To ok. jednego dnia wędrówki, 13 kilometrów. To dzień pośród przyrody z Likani do Kvabishkevi. Następna ścieżka zwana jest Ścieżką Informacyjną Parku Narodowego, zajmuje ok. półtora godziny i ciągnie się przez 3 kilometry. To ścieżka edukacyjna, znajduje się na niej wiele tablic informacyjnych związanych z ekologią. Kolejna ścieżka to ścieżka do jazdy konnej zwana Ścieżką Doliny Meghruki, zajmuje jeden dzień, jest to ok. 5 kilometrów. To ścieżka powrotna, ciągnie się od schroniska Didi Sakhvlari poprzez różne doliny rzeki Meghruki. Ostatnia ze ścieżek to Ścieżka Shephed, zajmuje jeden dzień a jej długość to 14 kilometrów. Ciągnie się przez Czarne Wzgórza i łączy dwa schroniska, Amarati i Lomismta.

Źródło

Ze wszystkimi swoimi ścieżkami i przygodami Park Narodowy Borjomi Kharagauli to obowiązkowy punkt programu jeżeli planujecie wycieczkę do Gruzji. Różnorodność flory i fauny zapewni niezwykłe przeżycia. Mam nadzieję że spotka was tam wiele ciekawych przygód, uśmiechajcie się i cieszcie :)