Alhambra i Generalife

Po zwiedzeniu Grenady wybraliśmy się do Pałacu Alhambra. Z Plaza Nueva poszliśmy na ulicę Cuesta de Gomerez. Następnie przeszliśmy przez renesansową, pokaźną Bramę Granatów (Puerta de las Granadas) zbudowaną w 1536 roku na miejscu starych mauretańskich bram miejskich. Znaleźliśmy się przy wejściu do Pałacu Alhambra, gdzie znajdują się kasy biletowe.

Można tam również dojechać autobusem (30 i 32) z Plaza Nueva.

Zbudowany na wzgórzu, na granicy Grenady, Pałac Alhambra był ostatnim punktem oparcia Arabów w Hiszpanii. Jego nazwa wywodzi się od Arabesque Qalat Al Hamra, co oznacza czerwony zamek (ze względu na kolor pałacu podczas zachodu słońca).

Budowa Pałacu Alhambra zaczęła się w 1240 roku podczas rządów pierwszego króla dynastii Nasrydów. Przez dwa stulecia Maurowie opracowywali i dopieszczali tą spektakularną budowlę. Została ona w końcu przekształcona w twierdzę z pałacami, domami, łaźniami oraz meczetami. Cały kompleks wygląda jak w bajce - jest pełen ogrodów i sadów.

Pałac Alhambra składa się z czterech części: twierdzy wojskowej Alcazaba, Pałacu Nasrydów, Letniego Pałacu i Renesansowego Pałacu Karola V.

Pomiędzy nimi znajduje się labirynt. Są tam również ogrody pełne iglastych i liściastych drzew. Poza nimi, są tam też drzewa figowe i pomarańczowe, krzewy granatu i pistacji oraz różnego rodzaju kwiaty. Wokół Pałacu wznoszą się liczne wieże i mury.

Pałac znajdujący się na grzbiecie wzgórza był letnią rezydencją sułtanów, gdzie relaksowali się oni w pięknym otoczeniu, z dala od zgiełku, gwaru oraz intryg politycznych. Wnętrze zdobią sztukaterie i mozaiki.

Patio de la Acequia (dziedziniec z kanałem) jest sercem pałacu i znajduje się pomiędzy obydwoma pawilonami. Z jednej strony jest tam galeria łuków, a po drugiej stronie jest kilka małych pomieszczeń. Na środku znajduje się akwen z fontannami i kwiatami z obu stron. Północny pawilon prowadzi na Patio de la Sultana, gdzie Zoraya (żona Boabdila) potajemnie spotykała się z kochankiem (głową rodziny Abencerrajes), co spowodowało rodzinny dramat.

Na dziedzińcu jest akwen w kształcie litery U, w którym są dwie małe wysepki z rosnącymi na nich roślinami. Pomiędzy nimi jest basen z fontanną z kamienia, a po bokach są mniejsze wodotryski.

Z niewielkiego ogrodu pałacu jest piękny widok na całą Alhambrę. Można stamtąd zobaczyć wieże twierdzy Alcazaba, czerwone mury, Pałac Karola i dzwonnicę kościoła św. Marii.

Największego uroku nadają pałacowi przepiękne ogrody. Na każdym kroku byłam czymś zachwycona - alejami efektownie ściętych cyprysów, żywopłotowymi labiryntami, pięknymi kwiatami, odświeżającymi powietrze fontannami oraz odbijającym się w wodzie niebem.

Mówi się, że woda śpiewa w Alhambrze, bo arabskie fontanny nie hałasują.

Pałac Alhambra w Grenadzie to jeden z najczęściej odwiedzanych zabytków w Europie. Składa się z wielu ogrodów, muzeów, wież i zamków. Zdecydowanie polecam się tam wybrać!

Ci, którzy mówią, że 14 euro za wstęp to zdzieranie pieniędzy z turystów może i mają rację, ale to wyjątkowe doświadczenie jest na pewno warte tych pieniędzy! Można tam spędzić wiele godzin spacerując po niezliczonych ogrodach Generalife.

To co trzeba skrytykować to fakt, że nie ma tam wielu historycznych informacji. Jedyny sposób na dowiedzenie się różnych ciekawostek to wycieczka po pałacu z przewodnikiem, ale moim zdaniem są one zbyt drogie. Turyści na pewno nie pogardziliby kilkoma tablicami informacyjnymi lub afiszami. Najpopularniejszą częścią Alhambry są Palacios Nazaríes - jest tam kilka sadów i piękny dziedziniec, który promuje cały kompleks.

Ze względu na światową sławę, w Alhambrze zawsze roi się od turystów (nawet w połowie października). Jeśli chcesz się tam wybrać, uzbrój się w cierpliwość i mnóstwo ludzi na każdym kroku.

Muszę przyznać, że było to jedne z najlepszych doświadczeń jakie miałam do tej pory w Hiszpanii. Mam nadzieję, że będziecie pod takim samym wrażeniem jak ja.