Pizza! Pizza! Pizza!

Wakacje to czas spotkań. Skrzyknęłam paczkę na wieczór z ognichem, pyszną kiełbą i grą planszową Magia i Miecz.

Miały być dzikie węża dookoła ognia, ale cały dzień był pochmurny. Niby nie miało padać, ale może jednak. Stwierdziłam, że ognisko to zbyt niepewna sprawa i zaczęłam przygotowania do grilla. W razie deszczu daszek nad tarasem spokojnie by wystarczył.

Potem jednak jeszcze bardziej się poszarzyło. Siedzenie na dworze, nawet przy grillu, kiedy jest tak ciemno i pochmurno, to żadna przyjemność.

Pora na plan C. Kiełbasa odpiekana w piekarniku nie wchodziła w grę, więc trzeba było wymyśleć coś lepszego. Coś, co wszyscy lubią, bez względu na czas i miejsce.

Pizza!

Nie jakaś zamawiana czy kupiona i rozmrożona tylko taka prawdziwa, zrobiona własnoręcznie! Jest całkiem prosta w przygotowaniu i może zajmuje to trochę czasu, ale smak jest boski!

Odkopałam wiekowy zeszyt mamy z przepisami (część z nich wywodzi się jeszcze od babci) i znalazłam przepis. A właściwie dwa, różnią się nieznacznie, w zależności od tego, co kto ma akurat w domu.

Przepis na ciasto nr 1:

• 2 szklanki mąki (szklanka po 250 ml)

• 1/2 szklanki mleka

• 3 dkg drożdży

• 2 łyżki oliwy

• 1 jajko

• 1 łyżeczka cukru

• 1 łyżeczka mąki szczypta soli

Przepis na ciasto nr 2: 

• 3 szklanki mąki

• 3 dkg drożdży

• 3 łyżki oliwy

• 1 jajko

• 1/2 szklanki mleka z wodą (więcej mleka niż wody)

Co zrobić, żeby to wszystko złączyło się w jedną spójną całość?

1. Na początek zmiksujcie mąkę z mlekiem (lub mleka z wodą według przepisu 2), raczej na niskich obrotach.

2. W międzyczasie (jeśli macie automatycznego robota lub ktoś Wam pomaga), lub nawet wcześniej, rozpuśćcie drożdże i cukier w lekko ciepłym mleku. Uwaga! Mleko nie może być gorące, musi być w temperaturze pokojowej!

3. Dodajcie do tego oliwę. Cały czas miksujcie.

4. Wbijcie jedno jajko i dodajcie szczypty soli dla smaku.

5. Miksujcie do momentu, gdy ciasto zgęstnieje.

6. Kiedy jest już na tyle suche, że możecie je wziąc do ręki, przełóżcie je na stolnicę/deskę i ugniećcie ręką do momentu, gdy będzie Wam już odstawać od rąk. Co to znaczy? To znaczy, że nic się już nie klei i możecie bez przeszkód podrzucić ciasto w powietrzu.

7. Rozwałkujcie ciasto na stolnicy do rozmiarów wybranej blaszki. Pamiętajcie, by z każdej strony było trochę więcej ciasta - na brzegi pizzy.

8. Blachę wysmarujcie porządnie oliwą.

9. Wyłóżcie ciasto na blasze zwracając uwagę na rogi, które muszą być nieco grubsze.

10. Ciasto gotowe! Posmarujcie je koncentratem pomidorowym lub ketchupem i połóżcie swoje ulubione składniki. Ja zawsze kładę: pierś z kurczaka, kukurydzę, ananasa, zielone oliwki i paprykę. Mniam!

11. Bon appetit! ;)

Pizza, a właściwie dwie pizze, wyszły arcy-pyszne! Wszyscy się zajadali, ale ledwo dojadali, bo taka domowej roboty, pełna składników pizza jest baaardzo sycąca :)

Tak na podsumowanie, dlaczego pizza domowej roboty jest zawsze lepsza:

1. Jest zdrowsza, bo wiecie, co na nią kładziecie.

2. Nikt Wam nie skąpi składników.

3. Każda część pizzy może być inna - przy kilku osobach, gdy ten nie lubi tego, a ten tamtego, to naprawdę się przydaje ;)

4. Jest meeega sycąca!

5. I po prostu przepyszna <3

A oto cała rebiata, z którą zajadałam takie pyszności :) Ognicho też niedługo zrobimy. Co się odwlecze, to nie uciecze!

---

Galeria zdjęć