'Overleven' in Georgië

Hallo iedereen!

Vandaag op mijn blog wil ik graag schrijven over het leven in Tbilisi. Hoe is het om in Tbilisi te wonen als een buitenlander? In deze blogpost wil ik graag mijn visie op Tbilisi toelichten.

Source

Om eerlijk te zijn is Georgië een land waar ik me totaal onbewust van was totdat ik klaar was met de middelbare school. Zodra ik afgestudeerd was wilde ik graag naar een medische school om mijn ambitie om later arts te worden te bereiken. Door een aantal redenen lukte het mij niet om binnen te komen bij een medische school in India, en dit was het moment dat ik te weten kwam van Georgië. Op een onderwijsbeurs werd ik geïntroduceerd met Georgië. Er waren veel twijfels, bijvoorbeeld of het een fijn land is om in te wonen, of het onderwijs er goed is etc. etc. Maar uiteindelijk was alles geregeld en werd ik toegelaten om te studeren in Georgië. Georgië zou mijn thuis zijn voor de komende zes jaar.

Het tweede deel van dit verhaal begon toen ik aankwam op het internationale vliegveld van Tbilisi. De eerste paar maanden van mijn leven hier in Tbilisi waren zo moeilijk dat ik ze nog goed kan herinneren, en dat is waar ik jullie nu over zal vertellen.

De taal

Taal is altijd het belangrijkste overlevingsmiddel in een land. Ik studeerde aan een Engelstalige middelbare school en mijn spreekvaardigheid is prima. Ik dacht dat dat genoeg zou zijn om mezelf te redden in Georgië, maar zodra ik het vliegveld uit was realiseerde ik me dat dit een verkeerde gedachte was. De eerste Georgiër die ik op het vliegveld ontmoette (ik herinner me zijn naam ng steeds) was Giorgi. Ik kocht een simkaart voor mijn telefoon en vroeg Giorgi om hulp omdat ik niet wist hoe ik de kaart kon activeren of opladen. Ik zei "Hi" tegen hem, en als antwoord glimlachte hij naar me. Eerst dacht ik dat hij aarzelde om tegen een buitenlander te praten, maar toen realiseerde ik me dat hij helemaal geen Engels sprak. Ik liet hem de simkaart zien waardoor hij in staat was om te raden wat ik nodig had waarna hij me naar een winkel leidde en me hielp de kaart op te laden. In dit geval was het een aardig persoon, maar het is een feit dat geen enkele plek enkel uit aardige mensen bestaat; dit werd later duidelijk voor mij.

Het eerste Georgische woord dat ik hoorde was "Gamerjosh" dat een ander woord is voor "Gamerjoba", het Georgische woord voor 'hallo'.

Toen ik vanaf het vliegveld in de stad aankwam werd het duidelijk dat 80% van de mensen geen Engels sprak. Een bewonderenswaardig feit is dat Georgië een zeer hoog percentage geletterdheid heeft (ongeveer 95%), maar de mensen studeren allemaal in het Georgisch waardoor ze niet in aanraking komen met de Engelse taal. Bijna iedereen in Georgië spreekt twee talen zoals Georgisch en Russisch. Sommigen spreken zelfs Frans en Duits, maar er is geen spoor van Engels te vinden in de gewone bevolking. Er zijn een paar woorden die je nodig hebt om te overleven in Tbilisi als je de taal niet spreekt, deze zal ik jullie aan het einde van deze post geven. De taalbarrière is zo groot dat je zelfs veel moeite moet doen in een winkel om duidelijk te maken dat je een stuk zeep wilt kopen.

Source

Wanneer ik de metro in stapte in de tijd dat ik pas net in Tbilisi woonde moest ik zelf uitzoeken waar ik heen moest en de stations volgen omdat de informatie alleen in het Georgisch werd gegeven, hetzelfde gold voor de bus. Nu is het een stuk beter, de aankondigingen in de metro worden ook in het Engels gegeven en elke bus heeft een digitaal bord die de route aangeeft in het Engels en Georgisch. Bedenk je ook hoe je een taxichauffeur zou vertellen waar je heen moet als je haast hebt maar de taal niet spreekt; dat gebeurt in Tbilisi als je taal niet spreekt. Een ander jammerlijke situatie is wanneer sommigen van de lokale bevolking heel enthousiast zijn en met je willen praten maar je ze niet kan verstaan of terug kan praten. Wat ook vervelend is, is wanneer je een mompelende dronkaard op straat tegenkomt; je begrijpt niet wat ze zeggen en vraagt je af of het grappig of onaardig was. Belangrijker is dat het het heel moeilijk is voor buitenlanders om een ambulance te bellen omdat Georgische telefonisten weinig Engels spreken en niet begrijpen wat je wilt zeggen. In een tijd van nood kan het ook moeilijk zijn om de politie te bellen door deze taalbarrière.

Sommige belangrijke zinnen en woorden die je nodig zal hebben wanneer je je als buitenlander in Tbilisi begeeft zijn de volgende:

• Hallo. - Gamerjoba.
• Hoe gaat het? - Rogor khar.
• Goed, dankjewel. - Khaargad, maadlob.
• Dankjewel. - Madloba.
• Alstublieft. - Aara preez.
• Sorry. - Bodhishee.
• Ik wil een appartement/flat. - Mae minda bina.
• Wat- raa;
• Waar- saad;
• Hoe- rogor;
• Waarom- rathom;
• Wanneer- rodis;
• Doei/dag- nakvamdis;
• Vliegveld- aeroporti;
• Minibus- masruthka;
• Bus- aavtobus [autobus];
• Auto- mankana;
• Trein- maataralebeli.

Ik laat het hierbij voor vandaag en zal morgen verdergaan met mijn verhaal. Bedankt voor het lezen.

Gallerij