Pisa İstanbul geri dönüş...

Merhabaa  !!

Allahım bir kişi 4 ay evvel yazdığım yazıma yorum yapmış ve beğenmiş ! Gözlerim yaşardı çok sevindim. Tekrar burdan ona teşekkür ediyorum :* Ve dile kolay... 4 ay oldu mu ya? Bana sanki 1 ay falanmış gibi geliyor. Maalesef ki, evet maalesef diyorum, İstanbula döndüm. Erasmusa gidip dönmüşler bilir, gideceklere öneri de veremeyeceğim çünkü kendinizi kaptırmayın dönüşünüze kendinizi hazırlayın gibi gibi.Hazırlanırmıyor kardeşim.Şahsen ben gittiğim günden beri Sena bak kızım bunun bir de dönüşü var, gönlünü kaptırma gidince eski hayatına alışacaksın falan derken, ilk geliğimde kendimi kandırdım işte ailemi özledim onlarla vakit geçirdim hediyeler mantılar, baklavalar, börekler, ana yemeği, baba, sohpeti derken alışma sürecim geçti.Ve o zaman başladı işte.Büyük bir depresyon.Normalde eve girmeyen ben, Kadıköy-Moda-Beşiktaş, evlere sığmayan ben, evden çıkmaz oldum.Kadıköy bana çekici gelmez oldu...Şaka gibi ! Kadıköyü'm ben kadıköylüyüm ayık olun diye hava atarken uff kadıköy ne yaa çok kalabalık moduna girdim. Evden çıkmak zulüm sanki. Arkadaşlarımı bile görmek istemedim uzun süre. İlk bölüm böyle geçti, sonraki partta sanki 2-3 haftaya Pisaya geri dönecekmişim gibi hissettim.Pisa öğrenci şehri olduğu için ben giderken bomboştu herkes evine dönmüştü.Yavaş yavaş eylülün ortalarında Pisa yeniden kalabalıklaşınca, bir yumruk daha yedim. Master yapan tatile gelen arkadaşlarım döndü, İtalyada ailesi Pisa dışında yaşayan arkadaşlarım ailesinin yanından döndü.Ben dönmedim.Bir süre bu kısır döngüden çıkamadım arkadaşlar.Çok kolay demoralize olurum ben.Batmaktan kurtaramam kendimi çok kötümserim.Sonra bir gün ki son iki hafta içinde yine dururken kendi kendime dedim ki Sena bu böyle olmayacak.O sırada babası brezilyalı annesi fransız olan erasmutan bir arkadaşım ailecek istanbula geldi sonra ailesi gitti o kaldı onunla gezdik instaya hikayeler attık arkadaşlarımıza kıskanın biçızlar falan dedik. O gidince kendimle kalkdığım ilk fırsatta dedim ki ben geri dönücem.Pisada yaşamayacağım ama Pisaya gideceğim.Bunun bu sene içinde olması imkansız.Babamın loto falan kazanması lazım yoksa hayatta olmaz asla katha hatta ZİNHAR ! (Bu kelimeyede bayılıyorum yahu ! )  Başladım araştırmaya Münih Teknik Üniversitesi Avusturya İngiltere Amerika falan fişman. Ama biliyordum neye karar verdiğimi önceden, tabii ki Almanya.Neden Alamancı olmak isteme sebeplerimi sayıyorum, 1- Avrupanın en büyük 2. ekonomisi daha dün haberlerde gördüm, 2-Çok Türk var türkiş market bulup bim peyniri alabilirim, tamamen yabancı olmam çok bunalırsam git bi markete iki lafla çay iç gel.Türk kahvem bitince nerden bulucam şimdi derdi yok.Pisada vardı bu dert yani... 3-Almanyaya gittim iki kere gördüm ve çok sevdim.Tabii ki yaşamak bambaşka bir olay ama ben orda yaparım yaa gibime geliyor.4-Almanya olmasa da Almanca avrupada ve dünyada yaygın konuşulan dillerden, almanya olmadı mı? avusturya kas, isviçre kas 5-Türkiyeye yakın ve neredeyse saat başı Türkiye uçak seferleri var.Tut ki Allah korusun ama bişey oldu acil dönmem gerekti.3 saat sonra sabihadayım. 6- almanyaya gidince birisine bir gün diycem ki kaybettiğin kıza dön de bir bak istedim ! tabii ki eski sevgilim değil, erasmus aşkım. Ve tabii ki Almanya sevdamın onun Alman olması ve Münihte yaşamasıyla bi alakası yok :D Tamam ben polyanna değilim çocuğun yakasınada yapışmiycam senin için münihlere geldim diye.Hem zaten kesin değil ama facede bişey paylaşırım böyle görür ve yazar neden bana söylemedin Almanyada mısın falan diye...ya da bir gün süpermarkette falan karşılaşırız uzaktan görür ve inanamaz aman tanrım erasmus aşkım sena nasıl ya falan olur...ben de aa sen miydin ben de işte burda yaşıyorum falan derim.tabii ki bu konuşmalar benim sena usulu ingilizcemle geçmiyor :D Aynen bir alman gibi almanca konuşuyorum ve buna da şaşırıyor tabi...Sonra bir yemek yiyoruz randevulaşıyoruz falan... AMAN ! Resmen kafamdan pembe bi bulut çıktı hayallere daldım...Çocuk kötü hiç bişey yapmadı hatta şu dünyada tanıdığım en iyi insanlardan biri ama ayrılmak zorunda kaldık.Katolik bir almanla müslüman bir türk diyince...Benim dönünceki depresyon sebeplerimden biride buydu...Ekimde yani şu sıralar İstanbula gelecekti ama ailesi demiş ki ya o ya biz.Yeşilçam müraberk !!! NEREDE SİZİN AVRUPALILIĞINIZ !?!? Annesi ağlamış kendini yerlere atmış, babası demiş ki bana bu güne kadar söyleyeceğin en kötü şeyi söyledin!!! Ben de hayırlı bir gelin olarak dedim ki aileni karşına alma işte o ailen hayatta onlardan başka herkes yanlızdır falan.Ayrılıp arkadaş olmak zorunda kaldık.Ama deli gibi birşeyler hissettiğin birine nasıl arkadaş kalabilirsin? Çok zor dönemler atlattım çook. Alamanya hayalimden vazgeçiyodum, Almanca öğrenmekten vazgeçecektim, onunla konuşmayı hayal ettiğim için öğrenmek istediğim bir dili onunla konuşmadan nasıl öğrenirim. Düştüm yine yerlere ama yeniden kalktım.Fortis et liber genjler.Yine bir erkek sevdasına vazgeçmiycem hayallerimden.Gerekirse 10 sene almanyada yaşarım yine de yazmam ben geldim aynı ülke sınırları içindeyiz diye.Kadıköye gitmeye başladım yavaş yavaş.Büroda kaldığım odamı toplarladım düzen oturttum.Başladım alamanca kursları araştırmaya.Ama yani para yok. Şimdi babama da gidemiyorum. Zaten başka bi kursa daha yazılmıştım bilgisayarda çizim kursları mimarlık için işte 3dmax revit autocat photoshop sketch up falan.Adam oraya zaten verdi tonla para.Şimdi babajım ben Almanca kursuna gitmek istiyorum 4 kur almam gerekiyor kur başı bin lira bi 4 bin lirada ateşlesene, bitte, diyemezsin. Sinek ol vızılda daha iyi ! Bahtsız ve kara kara düşünürken Marmara Ünisinin dil kurslarına takıldı gözüm.Kur başına daha ucuzdu fiyatları ve öğrenci indirimi de oluyordu.Normal kurslar bin liradan başlarken ben 750 ye kaydolabiliyordum.İşte KYK dan versem 100 şurdan 100 kardeşimden çalsam 100 lira karttan çeksem toplamaya çalışıyorum parayı.Yok anacım olmuyor. Bu kurslarda kontejanlı, online başvuru yapıyorsunuz sıraya göre alıyor eğer kontejan içinde kaldıysanız mesaj geliyor telefonunuza kaydolabilirsiniz diye.Bana daha mesaj gelmedi ama eminim gelecek.O günlerde abime gitmiştim abicim evini temizliyim bana 150 lira ver canım abim kursa kaydolucam diye.O da 150 çok dedi ama kurs murs diyince sağolsun destekliyor yurtdışı hayallerimi.Zaten ailemden bir tek onunla konuşabiliyorum.Annem babam gitmeme aşırı karşı oldukları için hiç şimşekleri üstüme çekmiyorum, neyse tamam dedi.Sonra ben evi bir temizledim gündelikci kadınlar gibi. O günde abimde kaldım o yorgunlukla nereye gidicem zaten.Düşünün resmen gündelik temizlik yaptım kurs parası biriktiricem diye.Öyle bir sevda.Bir de abimin evini düşünün ki hayal edemezsiniz gözle görmeden.Evde kedi var tüy saçıyor ve süpürülmüyor, dolaplarda tabak çanak kalmamış hepsi kirli, toz toprak yani ne varsa.Evin yarısını çöpe attım zaten.Çöpmüş yani ev genişledi...Neyse efenim ertesi sabah bir baktım mesaj geldi telefonuma pazartesi gelin evraklar şunlar kaydolun diye.Ve sadece 2 ödeme seçeneği var.Ya nakit ya da paraf karta taksit.Başka da yok.Üzgün üzgün abimin yanına gittim anlattım durumu. Abim dedi ki ulan ne ballısın! dedim ne?! kafasıyla masayı işaret ediyo aha diye...bir baktım ki a dostlar masanın üstünde paraf kart var abimin adı yazıyor.Allaah dedim ee nasıl yapcaz.İyi dedi taksit yapıyolarsa ben öderim her ay 150 150 sen de temizliğe gelirsin :D Bendeki mutluluğu düşünün, o kadar çok istiyordum ki almanca öğrenmek.Ve kabul ettim ! Abim canım abim !!! Burdan ona helal olsunlarınızı hayır dualarınızı Allah ödeme kolaylığı versinlerinizi  bekliyorum. Ama bu sırada korkuyorum bi iş çıkacak cayacak olmayacak diye.Kayıda gideceğimiz gün paçanga börekleri her çeşit peynir nasıl yediriyorum abimi var ya :D Kayıt için gittik, kart çekmedi...manteyiği bozulmuş, bir saat uğraştık Allahım ne olur olsun diyorum ne olur ya da parası mı bitti de çekmiyor anlamıyorum.Bir de sadece iki taksit yapıyorlarmış.O an bile dedim aha cayacak yanacak kurs diye.En sonunda çekti ve derin bi nefes aldım.A1.1 döçland kurum vatana millete hayırlı olsun efendim.2. haftamdayım.Ama alamanca çok uzun, her kur 2 ay sürüyor minimum ve kurlar sırasıyla A1.1 A1.2 A2.1 A2.2 B1.1 B1.2 B1.3 ve B2 .Alamanca eğitim veren üniler B2 den aşağı istemiyor.Hızlandırılmış kurslara param yetmiyor.Burdan tekrar yetkililere sesleniyorum.Burs vermek isteyen, Almanyaya göndermek isteyen varsa sevaba girmek isteyen şu kızcağızın çorbasında tuzumuz olsun diyen ednan ziyagil, firdevs yöreoğlu, merhum kızın için ibanımı yazıyorum.

Böyle arada yazmak iyi geliyor.Nerelerden nerelere geldim yine yazarken.Daha yazacağım ama Pisa anıları çook asla bitmez.Şimdi sıra yeni hedeflerde ama.2 aydır depresyondayım karamsarım.Almanca kursu Almanya hayali elimden tuttu kaldırdı beni.Yine hayallerime ulaşmakta bir basamak benim için.Çünkü biliyorum, mezun olup burda yüksek yaparsam mümkansız ZİNHAR yurt dışında yaşayamam.Ama bu en büyük hayalim.Farklı ülkelerde yaşamak istiyorum.2 dil değil 3 dil 3 dilden sonra belkide 4 dil konuşmak istiyorum.Zaten Almancayı öğrenirsem tamamen İtalyancaya başlayacam inşallaahh.Onun kursuna da alamanyalarda giderim artık eheh eheh ...

Demem o ki kimler okuyor kimler ne düşünüyor bilemiyorum.Ama amaçsız yaşamak bana çok boş geliyor.Bu ay içinde hedeflerim olmalı, bu sene sonunda hedeflerim olmalı, iki sene sonrası için hedefim olmalı ki asla boş kalmayayım.Hayallerin peşinden koşmak gerçekleştiremesen bile her zaman aralık bir umut kapısı bırakıyor insana.Ben umudumu yitirmem, her zaman bir ya böyle olursa derim.İnançlıyım çünkü.Tanrının da çabalamadan kimseye bişey vermediğini düşünüyorum.Oturup hayallerinizin gerçekleşmesini beklemeyin, koşun tırmalayın en önemlisi inanın.Ben inanıyorum kendime.Sadece maddi açıdan sıkıntı çekmek istemediğim için ve babama asla ve asla yük olmak istemediğim için loto kazanma ve burs hayalleri de kurmuyor değilim ama bunun hayalini de kim kurmaz ki canım !

Öpüyorum !

oxox

SENA