Zapiski historyczne

"Isla de la Cartuja" miała bogate złoża gliny, które garncarze z okolic Triany używali do wyrobu swoich garnków i płytek. Sanktuarium powstało szybko na tym miejscu i oddanie dla obrazu wzrastało razem z wiarą w tą cudowną moc. Kiedy klasztory były sprzedawane w połowie XIX wieku, Charles Pickman, angielski biznesman, kupił Cartuja i przeobraził ją w znaną na całym świecie fabrykę zajmującą się produkcją wyrobów garncarskich.

Interesujące odczucie nie opuszcza Cię podczas spaceru wokół CAAC, ponieważ niektóre cześci wyglądają jak opuszczone, na przykład przestrzeń dookoła Calustron. Rozmieszczenie dużych klasztorów nastąpiło z powodu rozdzielenia się mnichów. Pozostałości oryginalnych budynków są wyłącznie zachowane w wchodnim sektorze. Ważna rekonstrukcja była wykonana w czasie francuskiej inwazji i w przedziale czasu (XIX i XX wiek), kiedy klasztory aktualnie zniknęły. Został przywrócony do użytku jako showrooms w trakcie restaurowania Cartuja dla celów kulturalnych Expo Sevilla w 1992 roku.

Jeśli chodzi o obecne wystawy, znajdują się tam dwie naprawdę interesujące: "Abstrakcje i ruch", wykonane przez hiszpańkich artystów i "Kolor pól" wykonany przez Jose Soto. Projekt wystawy sam w sobie jest podzielony na dwa pokazy, które są nałożone jeden na drugi. Po pierwsze, kolekcja CAAC ma związek z ilustrowaną abstrakcją. Po drugie, tymczasowa wystawa skoncentrowana jest na abstakcji w ruchu. Obie dzielą to samo miejsce, zmienne i są powiązane ze sobą i w innych okazjach poprzez utworzenie opozycji. Są to dwie wystawy, przyniesione razem w pojedynczy, konceptualistyczny i przestrzenny dizajn.

Galeria zdjęć