Wzgórze Monserrate

Wzgórze Monserrate należy do jednych z głównych atrakcji turystycznych miasta, a to za sprawą widoku na panoramę Bogoty i usytuowane na górze sanktuarium. Osobiście uważam, że jest to jedno z tych miejsc, które nie sposób przegapić. Zacznijmy od najważniejszych rzeczy:

Jak dostać się na górę?

Miejsce jest do tego stopnia oblegane przez turystów, że działa kolejka linowa, która wznosi się w górę i w dół bez ustanku. Bilet można kupować do godziny 10:30, natomiast sama kolejka kursuje od 6:30 do 12:00. Oprócz tego są schody, głownie używane podczas uroczystości religijnych, wtedy to pielgrzymi idą na wzgórze pieszo, a niektórzy mówią, że nawet na kolanach. Kiedy ja odwiedziłem to miejsce, schody były zamknięte ze względów bezpieczeństwa, dlatego zawsze śledź na bieżąco informacji dotyczących tras na wzgórze, kiedy będziesz miał/miała zamiar się tam udać.

Koszt za przejazd będzie się różnił, jeśli chcesz jechać nocą, w ciągu dnia, w tygodniu czy w niedziele lub święta. Można też skorzystać z trasy w jedną lub w obie strony (ta druga staje się jedyną opcją, jeśli nie chcesz później schodzić po schodach), więc najlepiej jest sprawdzić na stronie internetowej (bardzo dynamicznej i zabawnej przy okazji) i dokładnie przeanalizować sposób, w jaki chcesz podróżować.

Co można zobaczyć na górze?

Może tak jak ja pomyślicie, że atrakcja polega tylko na wejściu na wzgórze, zrobieniu zdjęcia i zejściu na dół. Właśnie nie. Na wzgórzu mieszczą się także restauracje, sanktuarium, a nawet stoiska z jedzeniem. Zacznijmy więc od sanktuarium.

Również ta świątynia ma swój określony harmonogram, dlatego lepiej go wcześniej poznać na tej stronie, aby uniknąć niepotrzebnych niejasności. Wewnątrz sanktuarium znajduje się wizerunek Czarnej Madonny lub bardziej znanej jako La Moreneta (Matka Boska), która pochodzi z czasów podboju Bogoty przez Hiszpanię, ponieważ ten Maryja o tym wizerunki jest patronką Katalonii. Na mnie osobiście sanktuarium nie zrobiło wielkiego wrażenia. Być może z racji tego, że pochodzę z Ameryki Łacińskiej, a tutaj istnieje nieskończona liczba tego typu świątyń, więc tak naprawdę większość życia spędziłem na ich poznawaniu.

W każdym razie, opuszczając sanktuarium i idąc korytarzem, przy którym można spotkać stoiska gastronomiczne, znajdziemy soczyste dania w niezbyt wysokich cenach.

Na zdjęciu: Carajillo (kawa z brandy) i Canelazo (herbata cynamonowa z brandy).

Coś, co osobiście przykuło moją uwagę, to użycie dwóch plastikowych kubków włożonych jeden w drugi oraz słomki, która oddziela te dwa kubki, aby się nie poparzyć.

Na zdjęciu: Chunchullo z kreolskim ziemniakiem (dla Meksykanów podobne do tacos z flaków).

Dla bardziej wymagających żołądków lub podniebień, na wzgórzu znajdują się dwie restauracje, z których można podziwiać piękny widok, ale z oczywistych powodów za znacznie wyższą cenę. Na deptaku, gdzie można kupić jedzenie, potrawy kosztują od 8 do 12 tysięcy kolumbijskich peso.

Wreszcie docieramy do punktu widokowego z bardzo ładnymi widokami na panoramę Bogoty.

Na zdjęciu: panoramiczny widok na tereny znajdujące się za Wzgórzem Monserrate.

Na zdjęciu: rzut oka na panoramę Bogoty z najwyższą wybudowaną wieżą w Kolumbii.

Podsumowanie

Wzgórze z Bogoty to miejsce turystyczne, które koniecznie trzeba zobaczyć, nie tylko ze względu na piękne widoki, ale także dlatego, że nie jest przesadnie drogie i nie popsuje twoich planów zwiedzania stolicy. Idealna pora na zobaczenie panoramy ze wzgórza to o zachodzie słońca lub nieco wcześniej, tak by kupić bilet na kolejkę linową w niższej cenie. Warto zjeść coś na miejscu, później odwiedzić sanktuarium i w końcu obejrzeć zachód słońca przed zejściem na dół.