Religia w Chorwacji

Jak wygląda sytuacja religijna w Chorwacji? Spokojnie moi zagorzali czytelnicy, już Wam mówię.

Według ostatniego spisu ludności, 87, 8% populacji to katolicy 4, 4% prawosławni, 1, 3% muzułmanie, 0, 3% protestanci, a 6, 2% to wyznawcy innych religii. Zdecydowana większość Chorwatów jest wyznania rzymskokatolickiego, natomiast Serbowie przynależą do Kościołów orientalnych. Rozłam ten sięga czasów upadku Cesarstwa Rzymskiego. Religia to właściwie jedyna różnica dzielące te dwie, podobne do siebie pod względem etnicznym nacje. Poza różnicami doktrynalnymi, prawosławni lubują się w obrazach, zezwalają na zawieranie małżeństw wśród duchownych i nie uznają władzy papieża.

Ciężko stwierdzić jaki wpływ religia katolicka ma na tożsamość narodową Chorwatów. We wczesnych latach IX w. Chorwaci zgodzili się przyjąć wiarę rzymskokatolicką, przyznane więc zostało im prawo do odprawiania mszy świętych i redagowania dokumentów religijnych w ich ojczystym języku. Pierwsi chorwaccy królowie otrzymali wsparcie ze strony papieży, którym w zamian za pomoc budowano klasztory i kościoły, w celu rozpowszechniania katolicyzmu. Przez wiele stuleci, podczas gdy kraj był zdominowany przez zagranicznych władców, Kościół katolicki był dla Chorwatów elementem łączącym, który kształtował poczucie jedności narodowej.

Niestety głęboką wiarą, która umacniała chorwacki nacjonalizm, zawładnęła korupcja i za panowania Vitase, w czasach wojny, przerodziła się ona w morderczą nietolerancję. Udział lokalnych parafii w czystce Żydów i Serbów spowodował, że kiedy Josip Broz Tito dostał się do rządu, zakazał wyznawania religii (co jednocześni osłabiło nacjonalizm - rezultat, na który liczył). Chociaż zakaz nie był oficjalny, uważano, że uczęszczanie na msze święte nie przystawało Chorwatom z politycznymi ambicjami. Wydaje się więc dość podejrzane, że pierwszą instytucją, która w 1991 r. uznała Chorwację za niepodległe państwo był Watykan.

Kościół zajmuje istotna pozycję w życiu kulturalnym i politycznym państwa, Watykan zaś poświecą Chorwacji szczególna uwagę. Prawie 76% katolickich Chorwatów, którzy wzięli udział w ankiecie, zadeklarowało, że praktykuje swoja religię, a około 30% uczęszcza na msze święte. Ponadto Kościół okazał się być bardziej godną zaufania instytucją niż, będące jego jedyną alternatywą, wojsko. Dlatego też wielu Chorwatów, zarówno w kraju jak i poza jego granicami, poświęca swoje życie Kościołowi, przyczyniając się do wzrostu liczby mnichów wśród katolickiego duchowieństwa.

Były prezydent, Franjo Tuđman, umocnił relację z Kościołem, podpisując z Watykanem serię traktatów, które na piśmie potwierdziły więź łącząca Kościół i państwo. Najważniejsze rozporządzenia wspomnianych traktatów zakładają: nadanie tych samych praw małżeństwom zawartym poprzez ślub kościelny i cywilny, wprowadzenie religii jako przedmiotu obowiązkowego w szkołach państwowych i zwrot własności znacjonalizowanych przez komunistyczny rząd Josipa Broz Tito. Szczególna więź między Chorwacją a Watykanem działa w obie strony - w 2003 r. papież Jan Paweł II odbył tu swoją trzecia pielgrzymkę. Jako że w większej części świeckiej Europy, Kościół katolicki traci na wadze, Chorwackie utożsamianie się z katolicyzmem sprawiło, że kraj ten zdecydowanie urósł w oczach Watykanu. Uroczystości religijne są tu hucznie obchodzone, a w niedziele parafianie, którzy przybywają na msze święte, są liczni.

Galeria zdjęć