Kilka słów o społeczeństwie i kulturze chorwackiej, część 1

Cześć wszystkim, dzisiaj opowiem wam trochę o tym, jacy są Chorwaci, i jak obchodzić się z nimi kulturowo. Tak jak we wszystkich krajach świata, zbiorowy charakter narodowy podlega wielkiej różnorodności niuansów, różnic regionalnych i dziedzictw historycznych. Ze stolicą na kontynencie, a większością dużych miast na wybrzeżu, Chorwacja jest podzielona między mentalność Europy centralnej w Zagrzebiu i północnej Chorwacji (z obfitymi potrawami mięsnymi, austriacką architekturą i wielkim zainteresowaniem rozwojem osobistym, które góruje nad przyjemnościami) i bardziej zrelaksowanym i śródziemnomorskim charakterem wybrzeża. Populacja Istrii, mówiąca w dwóch językach: włoskim i chorwackim, ma silne naleciałości włoskie, podczas gdy Dalmatyńczycy są zwykle ludźmi zrelaksowanymi i spokojnymi: wiele biur zamykanych jest o 15:00, co pozwala pracownikom cieszyć się długimi dniami pełnymi słońca na plaży lub w kawiarni na świeżym powietrzu. Większość osób pracujących w branży turystycznej mówi po niemiecku, angielsku i włosku, chociaż angielski jest językiem najczęściej używanym przez młodzież.

Źródło

Zdecydowana większość Chorwatów bardzo identyfikuje się z Europą Zachodnią i lubi uważać się za bardziej zachodnich niż ich wschodni sąsiedzi Bośniacy i Serbowie. Myśl, że Chorwacja jest ostatnim przystankiem przed wejściem do otomańskiego wschodu, dominuje we wszystkich segmentach populacji, choć jest to wątpliwe, jeśli weźmie się pod uwagę niedawną przytłaczającą popularność turbofolku serbskiego w Chorwacji, rodzaju muzyki odrzuconego i unikanego w czasie wojny w latach dziewięćdziesiątych i która rośnie ze względu na zmniejszenie się napięć. Bałkańskie elementy porozumienia są ponownie pozytywnie przyjmowane przez niektóre sektory społeczeństwa chorwackiego. Przystąpienie Chorwacji do UE generuje sprzeczne stanowiska. Większość to euroentuzjaści, choć wszędzie są też antyeuropejczycy. Zgodnie z przewidywaniami, z tego, co udało mi się zaobserwować, to młodsze pokolenia są najbardziej entuzjastycznie nastawione do niedawnej integracji, podczas gdy starsze pokolenia żałują utraty niezależności przemysłowej i rolnej, która w sposób nieunikniony wystąpi po przystąpieniu do Unii.

Gdy Chorwaci mówią o sobie, często używają słowa "normalny" w zdaniach typu: „Chcemy być normalnym krajem”, miejscowi rozróżniają nacjonalistów i zwykłych ludzi, którzy po prostu chcą żyć w spokoju. Postawa, którą się przyjmuje w stosunku do wojny patriotycznej, różni się w zależności od regionu. Zniszczenie Vukovar, ostrzał Dubrownika i Osijeku i czystka etniczna Serbów i przez Serbów Krajiny wstrząsnęły pobliskimi obszarami, gdzie prawdopodobnie nie byłby dobrze przyjęty komentarz przeciwny niż idea, że Chorwaci postąpili słusznie, a Serbowie całkowicie się mylili. W innych częściach kraju, Chorwaci są bardziej skłonni do omawiania wydarzeń z ostatniej dekady. Chorwaci są zjednoczeni w imię jednej jedynej religii, katolicyzmu, chociaż inne religie mniejszościowe także występują: muzułmańska, serbska prawosławna itd.

Źródło

Chorwaci lubią dobre życie i uwielbiają dbać o pozory. Mają w zwyczaju poświęcać dużo czasu, aby móc pokazać czyste domy i noszą eleganckie ubrania. Ludzie, nawet przechodząc przez trudny finansowo okres, ograniczają wyjazdy do restauracji i kina, aby móc pozwolić sobie na wyjazd do Włoch lub Austrii, aby kupić nowe ubrania. Spędzanie dużej części dnia w kawiarniach i barach jest ważnym elementem życia w Chorwacji. Podróżujący często zastanawia się, w jaki sposób kraj może funkcjonować, skoro tylu ludzi relaksuje się zamiast pracować. Następnie przypominamy sobie Españistán i pstrykamy palcami i kiwamy głową z głębokim zrozumieniem. Większość ludzi jest właścicielami swoich domów, kupionych w czasach postkomunistycznych, kiedy to domy, które były własnością państwa, zostały sprzedane ich lokatorom za małe pieniądze. Dla dorosłych dzieci zupełnie normalnym jest mieszkać z rodzicami. Na obszarach wiejskich i w małych miasteczkach tradycja ta rozciąga się szczególnie na synów, którzy często przyprowadzają swoją żonę do domu rodzinnego, gdzie wszyscy mieszkają razem. Rodzina jest bardzo ważna dla Chorwatów. Związki z rodzinnym klanem są zazwyczaj silne.

Chociaż postawy zmieniają się powoli w odniesieniu do homoseksualizmu, ogromna większość populacji chorwackiej jest katolikami, a ich stanowisko w sprawie seksualności jest konserwatywne. W niedawnym badaniu tylko 58% respondentów uznało homoseksualistów za "normalnych ludzi o odmiennej orientacji seksualnej". Reszta postrzega to jako perwersję. Jest wielu homoseksualistów niezdeklarowanych w obawie przed nękaniem.

Miejmy nadzieję, że to ostatnie ulegnie zmianie z biegiem czasu. Będziemy analizować chorwacką kulturę i społeczeństwo w najbliższej przyszłości.

Galeria zdjęć