Granada, de Erasmusstad bij uitstek

Waarom heb ik Granada gekozen als Erasmusbestemming?

Ik studeer Franse en Romaanse Taal- en Letterkunde. Ik ben lessen Spaans beginnen volgen aan de universiteit zonder ook maar één woord Spaans te kennen. En nadat ik drie maanden was ondergedompeld in de taal kon ik al goed mijn plan trekken. Ik genoot ervan de taal te leren en ik was nieuwsgierig naar de Spaanse cultuur.

Ik besloot op Erasmus te vertrekken omdat er weinig was dat me in Brussel hield en omdat ik altijd graag gereisd heb.

Toen ik aan mijn avontuur begon, stond ik te popelen om nieuwe mensen te leren kennen en om een verfrissende kijk te krijgen op een enigszins anders ingevulde universitaire opleiding, ik wilde deze geweldige kans grijpen om nieuwe ervaringen op te doen.

Ik wilde dus mijn kennis van het Spaans verbeteren in een fijne stad (waar het heerlijk leven is) met studenten van over heel de wereld.

Ik heb altijd gedroomd van verre bestemmingen (zoals Zuid-Amerika), maar het kostenplaatje (vliegtuigticket, het leven daar, etc. ) is gewoonweg te hoog. En daarbij, de overeenkomsten met universiteiten uit die regio zijn heel beperkt.

Daarom viel mijn oog op de meest voor de hand liggende Spaanstalige bestemming: Spanje. Kiezen voor Spanje betekent kiezen voor een bestemming waar Spaans wordt besproken, waar het leven goedkoop is en die bekend staat om haar feestcultuur. In dat lijstje vol positieve punten mocht mooi weer natuurlijk niet ontbreken dus besloot ik me te focussen op het zuiden van Spanje.

Maar hoe kies je de perfecte Zuid-Spaanse stad om zes maanden op Erasmus te gaan? Het was een moeilijke opdracht omdat elke stad zijn voor- en nadelen heeft. Ik mocht drie keuzes opgeven. Op drie stond Cadiz omdat een meisje uit deze regio op Erasmus was in Brussel en ze had me verteld over alle pluspunten van haar stad en universiteit. Voor mijn eerste en tweede keuze heb ik maanden getwijfeld tussen Sevilla en Granada. Mijn meter aan de universiteit was op Erasmus in Sevilla en haar ervaring deed me dromen. Toch leek Granada de ideale bestemming.

Na urenlang zoeken op het internet, ontdekte ik dat Granada de populairste Erasmusstad (in Europa) was. Dan heb ik wat rondgevraagd en er zijn blijkbaar zoveel studenten van overal in de wereld dat ik ze allemaal wilde ontmoeten. Daar zou ik kunnen leven en studeren tussen reizende studenten die graag nieuwe culturen ontdekken en het was ook daar dat ik een ander leven (dan het alledaagse leven) zou kunnen leiden. Dankzij al die informatie begreep ik dat veel jongeren op Erasmus vertrekken. Toen, terwijl ik op zoek was naar informatie, vond ik verschillende verhalen en meningen over Granada zelf. De stad heeft een perfecte ligging, tussen de zee en de bergen. Ze was niet te groot (zodat je steeds weer verdwaalt) en niet te klein (zodat je alles op één dag gezien hebt). Kortom, ik had eindelijk genoeg redenen gevonden om Granada op de eerste plaats te zetten in mijn Erasmusaanvraag.

Vervolgens vroeg mijn coördinator om een lessenrooster samen te stellen voor elk van de drie universiteiten die ik op mijn aanvraag had vermeld. Dat was een moeilijke en vervelende bezigheid omdat ik geen toegang had tot websites met de noodzakelijke informatie en omdat mijn lessenrooster zoveel mogelijk moest lijken op het studieprogramma van mijn thuisuniversiteit. Die lessenroosters heb ik uiteindelijk honderden keren aangepast.

Daarna kregen we te maken met een berg administratieve rompslomp. Vanaf het begin moet je bereid zijn om overal te gaan aankloppen voor hulp (bij docenten, secretariaten etc. ). Je moet je echt vastklampen aan je doel totdat je de papieren krijgt die je nodig hebt.

Ik had geluk want ik kreeg mijn eerste keuze toegewezen. Ik kreeg (pas eind 2017) te horen dat ik van januari tot juni 2018 naar Granada zou vertrekken.

Waarom koos ik ervoor om zes maanden te gaan?

Ik zou vertrekken tijdens het derde jaar van mijn bachelor en het docentenkorps van de universiteit had besloten dat voor ons (studenten van de faculteit letteren, vertaling en communicatie) Erasmus in een bacheloropleiding al een enorme kans was, maar slechts zes maanden kon duren (tenzij we een geweldig uitwisselingsproject van een jaar konden voorleggen) want we kunnen nog een tweede keer en voor langere tijd vertrekken tijdens onze master.

Het was dus niet echt een keuze, maar eerder ik die me aanpaste aan het aanbod van de faculteit.

Achteraf gezien denk ik dat een jaar lang Erasmus verrijkender, gegronder en stimulerender is. En inderdaad, in januari aankomen, is aankomen in het midden van het academiejaar, de vriendengroepen zijn al gevormd en de lessen zijn al begonnen. Daar komt nog eens bij dat zes maanden veel te snel voorbij gaan, zodra je bent aangekomen, moet je al bijna terug vertrekken. Er valt zoveel te ontdekken en te leren dat het beter zou zijn om minstens een jaar te blijven.

Zou ik vertrokken zijn zonder Erasmusbeurs?

Het antwoord is voor de hand liggend: zonder de Erasmus+-beurs van mijn universiteit had ik (financieel gezien) nooit kunnen vertrekken.

Nadat we geselecteerd waren, kende de Vrije Universiteit Brussel (VUB) ons een beurs toe genaamd "Erasmus+". Die wordt berekend op basis van de gemiddelde prijs van de levensstandaard per bestemming. Elke bestemming wordt opgenomen in een tabel waarin je het maandelijks bedrag, dat de universiteit toekent, kan zien als je op uitwisseling gaat.

Spanje komt overeen met levensstandaard 2, de VUB kent daarom €300 / maand toe. Het totaalbedrag van de beurs wordt berekend op basis van de officiële begin- en einddatum van het semester (van de lessen en examens) aan de ontvangende universiteit. 3/4e van de beurs wordt overgemaakt voor je vertrek en het resterende bedrag wordt uitbetaald na terugkeer en de officiële afronding van ons uitwisselingsdossier (indienen van handtekeningen, documenten etc. ).

De beurs wordt berekend om zo goed mogelijk het totaal aan uitgaven in die zes maanden te dekken. Hoewel die financiële hulp echt onmisbaar is, dekt ze absoluut niet alle kosten die Erasmus met zich meebrengt (zelfs niet in een stad zo goedkoop als Granada). Dat is nog een werkpunt in de komende jaren, hoewel we al veel geluk hebben dat we financieel zo goed geholpen worden.

In geval van mislukking, dient het volledige bedrag terugbetaald te worden.

Aanvragen voor extra studiebeurzen kunnen worden ingediend bij de Franse gemeenschap of andere organisaties, maar die blijven zeer moeilijk te verkrijgen.

Hoe is de universiteit daar?

De universiteit van Granada (UGR) is verdeeld over verschillende campussen verspreid over heel de stad en elke campus heeft zijn eigen voordelen. Elke campus heeft een rustige zone (zoals een cafetaria, park, patio, etc. ) afhankelijk van de ligging in de stad.

De faculteit filosofie en letteren (op de campus Cartuja) is erg charmant. De campus ligt namelijk op een heuvel en heeft een prachtig uitzicht over de stad en de bergen.

De manier van lesgeven is helemaal anders in Spanje. Zo ontdekte ik een andere visie op het universitair onderwijs, dat vond ik persoonlijk een groot pluspunt aan mijn Erasmuservaring. Eenmaal op je bestemming, vergeet je wat in België de norm is en ontdek je een nieuwe manier om naar universitair onderwijs te kijken. In Spanje kennen de docenten al hun leerlingen bij voornaam en kennen ze hun achtergrond. Aan het begin van elke les nemen ze de aanwezigheden op van alle studenten aan de hand van een lijst. Je moet dus m. a. w. aanwezig zijn in de les. De lessen zijn veel interactiever en de studenten praten bijna meer dan de docenten. Het onderwijs is gebaseerd op de bedenkingen van studenten. In het algemeen leek het niveau van UGR (Universiteit van Granada) me veel gemakkelijker en toegankelijker dan dat van de VUB. Maar wat betreft de organisatie, is de UGR beter dan de VUB, wordt de behandeling van de Erasmus-dossiers beter begeleid, zijn de examenroosters bekend vanaf het begin van de lessen, etc.

Het grootste verschil is de relatie tussen docenten en studenten. In Spanje mogen de studenten hun docenten tutoyeren en aanspreken bij hun voornaam. Dat is nogal verwarrend voor iemand die altijd in België gestudeerd heeft en dus altijd een zekere hiërarchie heeft moeten respecteren.

Hoe is het studentenleven in Granada?

Het studentenleven is hier geweldig!

Granada is de goedkoopste stad van Spanje, dat is dus ideaal voor een studentenbudget. De huur, winkelen, allerlei activiteiten, feesten: alles is betaalbaar.

Elke avond van je Erasmusverblijf in Granada is synoniem voor "fiesta", elke avond is er wel iets te doen. En er is voor elk wat wils (van maandag tot zondag, 't is ongelooflijk)! Op maandagen zijn er de internationale diners die in een gezellige bar eindigen. Op dinsdag gaat iedereen naar Chupitería 69 voor shots voor minder dan een euro per stuk (ze hebben er meer dan honderd verschillende soorten). En niemand vertrekt uit Granada zonder woensdagnacht gefeest te hebben in Mae West, de bekendste nachtclub van de stad, waar er vaak gefeest wordt tot in de vroege uurtjes. Op donderdag laten we ons meestal verleiden door de nachtclub Boom Boom Room waar er in een trendy en chique sfeer gefeest wordt. Vrijdag profiteren we dan weer van het uitzicht op de "Alhambra" vanuit de beroemde nachtclub Camborio in de wijk Albaicín. En tijdens het weekend wordt het alleen maar gekker.

Het studentenleven draait natuurlijk niet alleen om uitgaan, je kan ook profiteren van het mooie weer, de cultuur en je kan de prachtige stad ontdekken. In Granada kan je in minder dan een uur van de zee naar de bergen gaan. Je kan er rondwandelen in de mooie wijken van Albaicín en van Realejo en zo een hele avond verdwalen. Ook de rivier is erg mooi. Bij warm weer slenteren we graag langs de Paseo de los tristes, langs de (dankzij toeristen en straatzangers) levendige Plaza Nueva. Uit nieuwsgierigheid beland je dan plotseling in de straten van het centrum van de stad en in de kathedraal. Vervolgens blijf je plakken in het prachtige Alhambra om er de bloemrijke en architecturale schoonheid te bewonderen die je daar al eeuwen kan terugvinden. Je kan ook naar de mirador de San Miguel Alto gaan om er te kijken naar de zonsondergang terwijl je gitaarmuziek hoort op de achtergrond. En je kan de pracht en praal van Alhambra bewonderen, verlicht vanuit mirador de San Nicolas.

mirador de San Nicolas.

Verschillende restaurantjes en tapasbars worden hoofdkwartieren van studenten, die allemaal minstens honderd keer langs calle Pedro Antonio wandelen wanneer ze een klein hongertje hebben of met vrienden iets willen gaan drinken. Het goedkoopste en populairste restaurant (waar je naartoe moet gaan als je rammelt van de honger, of "tinmayao" bent volgens de inwoners van Granada), dat elke avond volgeboekt zit, heet El Peruano en ligt in calle Gonzalo Gallas (de andere grote straat in het centrum die 's avonds wemelt van de studenten). Masae is het beste Aziatische restaurant van Granada, maar het is er wel nogal duur. Als je wil letten op hoeveel je uitgeeft, kan je best naar studentenrestaurants gaan die gevarieerde menus (voorgerecht, hoofdgerecht en dessert) aanbieden voor slechts €3,50 als je een studentenkaart heb. Je moet zeker ook de pionono de Santa Fe proeven en zelf eens snel een tortilla de patatas klaarmaken. In de bars bestel je een "milno" (1925) of een Alhambra roja (altijd geserveerd met gratis tapa's). Als je zin hebt in thee kan je best naar calle Elvira gaan waar je langs plaza Bib Rambla komt om churros met chocolade te eten.

Verborgen pareltjes

In de Cahorros de Monachil, dichtbij Granada, kan je echt gaan wandelen en genieten van de watervallen. Je kan verschillende routes volgen (je kan in je eentje in alle rust bergen beklimmen of je kan proberen onder de rotsen te wandelen die het pad versperren).

Ook kan je een verfrissende duik nemen in het prachtige Cubillasmeer van de watersportclub, waar je aan paddle kan doen en kan kajakken met zicht op de Sierra Nevada. Kalmte en rust heersen in dit kleine stukje paradijs.

Je zou uren het uitzicht vanaf het centrum Manuel de Falla kunnen bewonderen alvorens te gaan wandelen in de tuinen van Carmen de los mártires.

Hier kan je niet omheen

De semana santa is een belangrijke periode overal in Spanje en in Granada worden er dan indrukwekkende religieuze processies gehouden. Je moet er minstens eentje gezien hebben.

Tijdens de fiesta de la Cruz wordt er overal in de stad gedanst en gezongen.

Feria del corpus Cristi is een enorme mengeling van tradities en feesten. Iedereen kleedt zich dan traditioneel om meerdere dagen na elkaar te gaan feesten en dansen. De studentikoze sfeer is er geweldig.

Het fiesta del agua y del fuego vindt plaats in de Alpujarra en is een van de gekste evenementen waar je absoluut aan moet deelnemen!

Het weer

Er was mij verteld dat het in Granada altijd mooi weer is en ik kwam er aan tijdens het enige jaar dat het meer dan een volledige maand geregend heeft. Het was toen natuurlijk ook kouder dan normaal. Gelukkig werd het uiteindelijk toch mooi weer en ik moet toegeven dat het zalig is om in zo'n klimaat te leven. De temperatuur bleef maar stijgen.

Huisvesting

Ik koos ervoor om een kamer in een goedkoop huis dichtbij de campus te huren met een aantal lokale studenten. Achteraf gezien, denk ik dat liever samengewoond had met andere Erasmusstudenten om samen met hen de uitwisselingssfeer ten volle te ervaren.

De taal

Op Erasmus gaan in Zuid-Spanje om je Spaans te verbeteren is niet meteen een goed idee omdat de mensen in Granada "slecht spreken", ze slikken het einde van hun woorden in etc.

De "malafollá de Graná" is bekend in heel Spanje. De lievelingswoorden van de "andalou" en de "granainos" zijn "joder", "hostia" en "Lavín" (in het Frans zouden ze hier "putain" zeggen). Je vertelt (onzin) bocanas aan je vrienden die je allemaal "tía" of "tío" noemt. Als je iets wil zeggen zoals een echte Grenadaan moet je "polla" aan je zin toevoegen. Wanneer je verbaasd bent (zoals bij een "what the fuck"-ervaring) zeg je "que puto coño es eso" en wanneer je ergens stress van krijgt zeg je dat het een "coñazo" is.

In het begin begreep ik niets van wat ze zeiden, ik had de indruk dat ze nooit articuleerden, dat ze delen van woorden vergaten en dat ze alle s'en en d's weglieten.

Toch pas je je snel aan en uiteindelijk praat je net zoals zij zonder het door te hebben. Mensen vroegen ons zelfs of we van Granada waren omdat we het accent onbewust hadden overgenomen.

Erasmus is ook de perfecte gelegenheid om Spanjaarden van de andere kant van de wereld te leren kennen en tijd met hen door te brengen. Het is grappig om de verschillen in uitspraak te horen en de Zuid-Amerikaanse accenten te herkennen, ze zingen precies allemaal op een andere manier wanneer ze spreken.

Vervoer

Het vliegtuig, bussen, de metro, een auto huren, zijn allemaal goedkope opties om je in Granada zelf en buiten de stad te verplaatsen.

Mijn advies voor toekomstige Erasmusstudenten in Granada

Geniet zoveel mogelijk van elk moment! Voor je het weet zit het erop, maak van elke dag een mooie herinnering! Je moet een lijstje maken van dingen die je wil doen voor je terug vertrekt: babbelen met de locals, zoveel mogelijk bezoeken, veel verdwalen (om zo jezelf te vinden), naar s-de typische plaatjes gaan en een lievelingsplek zoeken, uitgaan, eten, drinken, feesten. Kortom, probeer alles wat er op je pad komt (en ik beloof dat je geweldige herinneringen zal maken). Durf ook eens domme dingen te doen (je leeft uiteindelijk maar één keer).

Neem ook zeker deel aan de activiteiten die Best Life Experience (en ESN) organiseren. Zo maak je vrienden over heel de wereld, ontdek je alle uithoeken van de stad en beleef je de beste momenten van je verblijf (ze stellen van alles voor, 't is ongelooflijk)!