Tunus

Hepinize Merhaba!

Öncesinde, Avrupa boyunca olan bir çok özel ve ender yerler hakkında (Graz, Budapeşte, Cluj-Napoca, Helsinki, Viyana, Berlin) ve Amerika'dan (New York, Rochester, Niagara Şelaleri'nin şehri) yazılar yazmış olmama rağmen Erasmusu yarışmasının bitmesine sadece bir gün kaldı ve ben, listedeki diğer yerlerden tamamen farklı olan Tunus hakkında da biraz bahsetmek istiyorum. Kuzey Afrika'da yer alan oldukça özel bir yer Tunus. Karthago'nun antik kalıntılarının bulunduğu ülke, Tunus.

Birkaç yıl önce Tunus'a ailemle gitmiştik. Benim ve kardeşim için ilk uçuş deneyimimizdi, ve tabii ki babam için de. İlk olarak Bükreş'e gittik ve ordan da devam ettik. Uçmak, gerçekten uç noktada bir deneyimdi. Bir taraftan şaşırtıcı bir şekilde iyiyken, diğer taraftan da dehşete düşürücüydü çünkü pilotumuz art arda 3 defa uçağı kaldırmaya çalıştı ama başaramadı. Yani, hayal edin ki hızlandık ve hava alanı karayolunu arkamızda bıraktık ama HAYIR, uçağın tekerleri yeri bir türlü bırakamadı ve havalanamadık. Oldukça ürkütücüydü çünkü ne olup bittiği hakkında hiç bir yolcu bir şey bilmiyordu. Mekanik bir sorun muydu yoksa pilot sadece havalanmadan önce biraz ısınmak mı istiyordu.

Sonunda, havalandık ve maksimum 3 saat sonra Tunus'a varmıştık. Diğer Romanyalı turistlerle birlikte biz de bir haftalık geziye katılmıştık. Sousse şehri bizim bir hafta kalacağımız yer olacaktı.

Kaynak : Bu fotoğraf, oldukça güzel bir turist mekanı olan Sidi-bou-Said şehrinden çekildi. Pitoresk bir güzellik.

Fakat, geziye dönecek olursak, hatırlıyorum da, havadayken tüm Afrika Kıtası, Avrupa'dan tamamen farklı görünüyordu. Ana kara, sarı ve turuncu kütlelerden, hiç bir yeşillik barındırmayan, tek bir ağaç bile olmayan, sadece bazı çalılıklardan oluşan düz topraklardan ibaretti. Binalar ve şehrin görüntüsü benim alışmış olduğumdan farklı görünmüştü. Tüm binalar aynı renkteydi ve çoğunlukla kum rengindeydi, bir gri-bej-beyaz karışımı. Binaların çoğu taştan ve açık renkli tuğlalardan yapılmıştı. Uçaktan, palmiyeleri gördüğümü hatırlıyorum ve bir de heybetli Akdeniz'i ve kumsalı. Tunus'u hayatım boyunca gittiğim hiç bir yerle karşılaştıramadım. Tüm hafta boyunca kendimi rahat hissedemedim, yabancıymışım gibi hissettim ve Tunus kültürüne adapte olamadım ama bu beni rahatsız etmedi çünkü hayatım boyunca orada hiç bulunmamıştım, sadece tatil için oradaydım.

Tunus hakkında birkaç genel bilgi: Mimaride kullanılan yaygın renkler, açık mavi ve sarı. Bir çok cami ve pazar bulunuyor. Sıcaklık 30 dereceden yüksek ama çok nemli değil dolayısıyla ısı desteklenebilir. Bunun bir zevk olduğunu söyleyemeyeceğim çünkü sıcak hava her zaman eğlenceli olmuyor fakat hala Rochester'daki yüksek neme göre daha uygun (http://erasmusu.com/en/erasmus-blog/big-in-us). Tunus, ılık ama kuru ve ben Tunus'dayken bir şey farkettim. İnsanlar genellikle gün içerisinde, birkaç defa sıcak çay ve kahve içiyorlar. Sıcak içecekler onlara daha iyi hissettiriyor ve sıcaklığı, onlar için daha dayanabilir kılıyor.

Kaynak

Genel olarak, Tunus sokaklarının görüntüsü şu şekilde; 1., Pazarlar. Araplar, açık renkli keten kıyafetler giyerek günlük işlerini yapıyorlar: çoğunlukla ticaret ve turizm alanlarında. Sıklıkla iki alanı kombine ediyorlar ve kendilerini turistlere adres gösterip bir şeyler satmaya çalışıyorlar. Tunuslular, neredeyse her dilden bir kaç şey konuşabiliyorlar. Turistlere alışıklar ve onları kendi dillerinde selamlamaya çalışıyorlar. Satıcılar için, Macarca, Romanca, Polon dilinde, Sırpça ve Fransızca dillerinde, "Merhaba, Nasılsınız? " demek çocuk oyuncağı. İnsanlar, direk, yüksek sesli ve ısrarcılar. Reddedilmekten hoşlanmıyorlar. Pazarlık yapmayı ve anlaşmayı seviyorlar. Sattıkları şeyler için öncelikle yüksek fiyat öneriyorlar ve eğer geçip gider ve ilgilenmezseniz de ilk fiyattan biraz iniyorlar. Tunus pazarlarından çok hoşlanan biri değilim. Hediyelik eşya haricinde bir şeyler almadım. Deve derisinden, tahtadan ve kumdan yapılmış tonla ürün var. Geleneksel kıyafetleri, ayakkabıları ve takıları, pamuktan, deriden ve ketenden. Tunus tatlıları benim için çok ama çok fazla şekerliydi. Genellikle tatlıları fındıklı ve ballı, hurmalı ve tatlı şerbetli. Aynı zamanda puf böreğinden de tatlılar yapıyorlar. Normal bir Tunus mutfağı, safran, kırmızı biber, kimyon, anason ve tarçın içeriyor. Yemekleri de, nohut, kus-kus, pilav ve yahni. Sonuç olarak, pazarda heyecanlanmadım ve çok da bir şey satın almadım. Ailem de öyle yaptı. Satıcılar büyük ihtimalle bize kızmış olabilirler ama bunu yansıtmadılar ve görünürde hepsi gösterişli, saygı dolu ve kibardı.

Kaynak

Kaynak

2-) sokakların görüntüsü: daha fazlası, sokaklar arnavut kaldırımı taşlarıyla döşeli ya da sadece basit taşlar, kum veya sadece yer. Asafaltı yollar çok nadir bulunuyor burada. Otobobiller epey duman yayıyor ve belli ki son model Alman icadı arabalar doldurmuyor burada sokakları. Yukarıda da bahsettiğim gibi, caddeler birbirine çok benziyor, mimarisi basit. Beyaz ve mavi renkler, bazen değişebiliyor ve binalar taştan yapılma (buna sıcak havanın neden olduğunu tahmin ediyorum). Park, bahçe gibi yeşil alanlar yok sadece bazen bir kaç ağaç görüyorsunuz. Yine de, o bazem görülebilen ağaçlar gerçekten özeller. Yaz boyunca ağaçlar çiçek açıyor ve rengarenk hale geliyorlar. Dahası, mavi ve beyaz birliği bazen pembe, turuncu, beyaz, sarı, lila renkte açan ağaçlar yüzünden kafa karışıklığına yol açabiliyorlar. Üzücü bir durum ki, çöpler için bulunan konteynır sayısı az. Daha fazla olmalı. Az daha sineklerden bahsetmeyi unutuyordum. Konteynırların azlığından olsa gerek, sokaklarda yürürken sineklerle savaşmak zorunda kalıyorsunuz.

Kaynak

3-) Deniz kenarı ve sahil: Yani, kesinlikle bu iki faktör, Tunus'un en kuvvetli noktaları ve tabii ki herşey dahil oteller. Akdeniz de sahil de oldukça temizdi. Kum çok yumuşaktı ve her bir deniz kabuğu bir sanat parçasıydı, palmiye ağaçları gölgelendiriyordu ve sahildeki her şey mükemmeldi. Denizin sıcakladığı beklediğimden biraz daha yüksekti ve otellein havuzundaki soğuk su kadar tazeleyici değildi. Yine de, Tunus tam anlamıyla bir su cenneti. Sadece, müslümanların denize tamamen giyinik bir şekilde girmesine alışık değildik ama bu onların kültürü o yuzden saygı göstermeliydik.

Tunus öncesinde bir Fransız kolonisiydi, bu yüzden insanlar İngilizce değil Fransızca konuşuyorlar. Eğer gelecekseniz, bunun bilincinde olun!

Kaynak

Tunus garip bir yer. Kültürü, pazarlarda çalan müzikler. Yemeklerin kokusu, bunun yanında çiçek açan ağaçlar ver yollardaki çöplerin çatışması. Kokular gerçekten farklı, türleri de tabii ki. Tunus, yeni yerler görmeyi, yeni kültürlerle tanışmayı seven genç çiftler için harika bir yer. Fakat, Avrupalı köklerine bağlı kalmak isteyenler için Avrupa sahillerini öneririm: İtalya, Yunanistan, Hırvatistan, Fransa gibi.

Yani, yine de Tunus'u seçiyorsanız, Karthago, antik şehir, kalıntılarını ziyaret etmeyi unutmayın. Bir diğer, benim de tecrübe etmiş olduğum ve size de önereceğim şey ise, deveye binmek. Karavanlarala organize edilmiş bir sürü gezinti imkanı da var. Deveye binmek, ata binmek kadaar basit değil ama deceler genel olarak sakinler ve turistlere de alışıklar. Sadece arkanıza doğru düşme riskiniz, eşeklerde ve atlardakinden daha yüksek.

Kaynak

Tunus hakkında daha fazla bilgi ve diğer çekici olan şeyler hakkında, internetteki diğer blogları da ziyaret edebilirsiniz, ben sadece kısa bir açıklama yapmak istedim.

Okuduğunuz için teşekkürler, Dora.

Eğer diğer yazılarıma da bir göz atmak istorsanız, sadece devam eden linke tıklayın: http://erasmusu.com/en/dora-csatari-560876/erasmus-blog