Metro w Londynie część 1

Londyńskie Metro - wstęp

http://www.bbc.co.uk/news/uk-england-london-36525214

W tym artykule powiem Ci mniej więcej jak funkcjonuje metro w Londynie, według mnie zdecydowanie można zwariować, a przynajmniej mi brakowało cierpliwości, szczególnie na samym początku.

Przygotowałam kilka artykułów na ten temat. Poza tym chcę abyś wiedział jak możesz obniżyć koszt swojego podróżowania, bo nie ma co się czarować londyńska komunikacja miejska jest  bardzo droga, chyba nie zdarzyło mi się do tej pory płacić nigdzie więcej niż w Londynie. To jest szczególnie ważne, jeśli przyjeżdżasz do Londynu na kilka dni tylko. Przeczytasz o :

• Historii metra;
• Podziale na strefy;
• Liniach metra;
• Rodzajach biletów;
• Cenach biletów;
• Etyce podróżowania;
• Pozostałych informacjach.

Do Londynu mam mniej więcej dwie i pół godziny drogi z Bristolu, zwykle jednak jeżdżę tanimi liniami czyli National Express lub Mega Bus, bo mogę kupić bardzo tanio bilety na tej trasie, więc właściwie dlaczego by nie. Czasami się zdarza, że bilety do Londynu kosztują mnie mniej niż transport w mieście.

Jak jestem w Londynie, to albo powodem jest fakt, że mój lot jest z jednego z lotnisk londyńskich, albo dlatego, że coś zwiedzam, albo że odwiedzam znajomych, powodów jest wiele, łączy je wspólny mianownik, muszę podróżować po Londynie komunikacją miejską. Za pierwszym razem jak byłam to myślałam, że wyjdę z siebie i stanę obok i eksploduje, chociaż to porównanie, może być bardzo niebezpieczne w obecnych czasach.

Chciałabym tym wpisem powiedzieć Ci czego ja się nauczyłam, co może Ci pomóc, czego należy unikać i tak dalej. W tym wpisie skoncentruję się przede wszystkim na metrze, bo wydaje mi się, że jednak najczęściej będziesz z niego korzystać. Przede wszystkim dlatego, że w ten sposób najłatwiej ominąć korki.

Ja również najczęściej korzystam z metra, choć oczywiście z innych środków transportu również mi się zdarza skorzystać.

Metro w Londynie

Po pierwsze według mnie musisz wiedzieć o tym, że Londyn jest miastem zon, czyli stref, które mają swoje odzwierciedlenie, wiążące je z komunikacją metrem. 

Na pewno nie będzie dla Ciebie żadnym zaskoczeniem jak powiem, że metropolia, którą jest bez wątpienia Londyn, ma bardzo, ale to bardzo rozbudowaną siatkę połączeń związanych z komunikacja miejską – w tym układzie nie tylko jeśli chodzi o metro.

Linii metra jest kilka, większość w którymś miejscu przecina przez centrum miasta i w zależności od kierunku pędzi na jego obrzeża. Z ciekawostek, to w Londynie jest prawie 300 stacji underground. Chciałabym jednak uprzedzić Cię, że jeśli wsiądziesz i będziesz miał wrażenie, że jesteś w pociągu, bo jedziesz nad ziemią, jakimś mostem to się nie przejmuj. Chociaż przywykliśmy utożsamiać metro z czymś co jeździ pod ziemią, to w Londynie nawet nie połowa metra jeździ pod ziemią, reszta ma kursy nadziemne.

Strefy

Dlaczego istotne jest orientowanie się w strefach, mniej będzie Cię to interesowało kiedy przyjedziesz tutaj raptem na kilka dni, ale jeśli planujesz studiowanie w Londynie, chciałbyś odbyć tutaj staż albo znaleźć miejsce stałej pracy informacja ta może się okazać bardzo potrzebna.

http://www.huffingtonpost.co.uk/2015/09/16/london-underground-tube-geographically-accurate-map-obtained-freedom-information-request_n_8144228.html

Określenie lokalizacji mieszkania

Londyńczycy strefy a przy okazji większe stacje metra traktują jako odnośnik do lokalizacji, chodzi o to, że niekiedy szukając miejsca do mieszkania, albo przeglądając oferty pracy możesz się spotkać z podana lokalizacją poprzez odniesienie do najbliższej stacji metra. Co jest dobre bo oszczędza Ci czasu na szukanie tego samodzielnie.

Określenie lokalizacji atrakcji turystycznych

Podobnie jest z atrakcjami, turystycznymi, które w niektórych z przewodników albo stron internetowych są opisane, a obok masz informacje, na której stacji metra wysiąść.

Określenie ceny biletu

Dodatkowo strefy, jak w większości miast określają długość podróży, ale przede wszystkim cenę jaką należy zapłacić za bilet, często też jest to przyczyną dla której ludzie decydują się lub nie aby w danym miejscu pracować i mieszkać. W Londynie jest dziewięć zon na podstawie, których określana jest stawka taryfowa. Aczkolwiek tylko pierwszych 6 jest w obrębie przyjmijmy centrum, bo te dalsze praktycznie należą do innych hrabstw, ale administracyjnie są uważane za część Londynu.

Jak więc rozumieć strefy? Po pierwsze, strefa 1 znajduje się w ścisłym centrum, kolejne rozchodzą się promieniście, czy pierścieniowo i im dalej od centrum tym mamy dalszą zonę, tak samo jak w Porto, Wiedniu, podobnie jak w Berlinie. Po drugie odnośnie pieniędzy, jakie będziesz musiał zapłacić za bilet, ważna jest godzina twojej podróży, bo cena również jest od tego uzależniona.

Jeśli spojrzysz na mapę, to więcej linii metra mamy po północnej stronie biorąc za punkt odniesienia Tamizę. Nie martw się jednak, jeśli przyjeżdżasz pozwiedzać, to większość interesujących Ciebie zabytków znajduje się w strefie 1 a to oznacza, że mniej wydasz na bilety, bo nie będziesz musiał podróżować wiele metrem. Paradoksalnie to właśnie strefa 1 jest w Londynie najdroższa, bo znajduje się w centrum.

Jeżeli przyjeżdżasz pierwszy raz to dobrze byłoby abyś miał mapkę metra, bo na niej zaznaczone są wszystkie strefy, linie metra, najważniejsze przystanki. Warto z tego skorzystać. Przy czym ja zauważyłam jedną niedogodność, na mapie nie wiesz jak te przystanki są od siebie oddalone, później się okazuje, że nie było potrzeby wysiadać na X, bo można było na Y. My się tak zrobiliśmy jak zwiedzaliśmy muzea, podjechaliśmy jeden przystanek metrem, gdzie okazało się, że dojście zajęłoby nam krócej niż cała droga tunelami pod ziemią.

Linie metra - słów kilka

Musisz zatem wiedzieć jakie linie metra masz do wyboru. Po pierwsze na chwilę obecną jest 9 stref obsługiwanych przez 11 różnych linii metra, które kursują od centrum, w każdym kierunku dając możliwość podróżowania nawet do najbardziej oddalonych zakątków Londynie.

Linie metra oznaczają się tym, że każdej przyporządkowany jest odpowiedni kolor i ma swoją unikatową nazwę, co z resztą nie jest żadną nowością, bo w innych państwach jest to samo. Pomaga to zdecydowaniu w odnalezieniu się na mapie, która znajduje się w każdym punkcie metra, w metrze oraz na mapkach,które możesz utrzymać z punktu informacji. Jak będziesz w pojeździe to zwróć uwagę, że poręcze, za które się trzymasz maja kolor linii, którą podróżujesz.

http://www.huffingtonpost.co.uk/2015/09/16/london-underground-tube-geographically-accurate-map-obtained-freedom-information-request_n_8144228.html

Deep line i sub-surface

Najpierw wytłumaczę Ci czym jest deep line a czym jest sub-surface. Deep-line zostały wybudowane znacznie głębiej bo znajdują się mniej więcej 20 metrów pod ziemią, możesz zauważyć je po tym, że jak zjeżdżasz schodami uruchomimy to wszystko ma jakby kształt rury, bo taką metodą też było to tworzone. Z resztą londyńczycy nie mówią, że idą na metro tylko idą do tube, co tłumaczyć należy na rurę. Jeśli chodzi o sub-surface to one były budowane tylko około 4-5 metrów pod ziemią.

Oba tunele różnią się wielkością i rodzajem torów, a to natomiast przekłada się na rodzaje pojazdów, w sensie taboru metro. To właściwie taka rzeczy, która nie jest Ci do końca potrzebna, ale lepiej wiedzieć więcej niż mniej, najstarszy pojazd w metrze, który wciąż jeździ to londyńskich torach jest z roku 1960. Wracając do deep-line oraz sub-surface, różni je również długość tuneli i długość czasu jaką potrzebujesz żeby znaleźć się w deep-line na przykład – droga jest dłuższa.

http://www.mondonews.ro/marea-britanie-greva-majora-la-metroul-londonez-avertizare-mae/

11 linii metra w Londynie

Jeżeli chodzi o linie masz do wyboru (w porządku alfabetycznym):

1. Bakerloo, której odpowiada kolor brązowy. To to linia deep-lina. Możesz się poruszać między stacjami Harrow and Wealdstone a Elephant & Castle. Jedną ze stacji, którą możesz być zainteresowany jest Waterloo, bo tutaj niedaleko jest wiele atrakcji turystycznych, poza tym możesz przesiąść się w co najmniej 3 inne linie metra.  Drugi przystanek na tej linii (w sensie istotności), to miejsce gdzie radze wybrać się na zakupy i jest to przystanek Oxford Circus. Stąd również możemy zmienić metro na inne dwie linie;
2. Central, której odpowiada kolor czerwony, jest to przykład metra stworzonego na zasadzie deep line. Możesz tą linią dojechać do Epping lub Woodford a w drugą stronę do Ealing Broadway lub West Ruislip. To chyba najdłuższa ze wszystkich 11 linii metra, bo chcąc dostać się od początku do końca tej trasy musimy przejechać dystans 55 kilometrów.
3. Circle, żółta linia, która swoją trasę rozpoczyna na Edgware Road i kończy w Hammersmith. To jest linia, która może zawieźć Cię na jedną ze stacji kolejowych, bo ma z nimi połączenie. Poza tym przejeżdża przez strefę pierwszą, gdzie właściwie masz wiele rzeczy do zwiedzenia. Nie zdziw sie jednak, jeśli na przykład nie uda Ci się wejść do metra które nadjedzie, to bardzo popularna linia;
4. District, która oznaczona jest kolorem zielonym, tę trasę znam przede wszystkim dlatego, że dojeżdża do stacji Victoria, a tutaj wsiadam do autobusu do Bristolu lub na Lotnisko Stansted. Nie bardzo rozumiem jak funkcjonuje ta trasa, bo ona nie ma jednego zakończenia, w związku z czym jedna linia metra jest czymś w rodzaju 5 mini linii metra wsiadasz na Upminster i Ealing Broadway dojeżdżasz do Richmond lub Wimbledon, ale możesz też dojechać do Olympia i Edgware Road.
5. Hammersmith and City, to różowy kolor linii metra (tak przynajmniej mi się wydaje, jest to przykład linii sub-surface. Łączy ona trasę od stacji Hammersmith do stacji  Barking. Z takich ciekawostek, to na trasie tej linii jest najwięcej najstarszych części metra w Londynie - pogłoska głosi, że nie tylko w Londynie, ale może i na świecie.
6. Jubilee, linia srebrna (dla mnie to kolor lawendowy, ale nie będę polemizować z wykonawcą)deep-line. Z tego co mi wiadomo Jubilee jest najmłodszą z linii, powstałych w Londynie, a nazwa ma nawiązywać do panowania Elżbiety II, gdzie w roku kiedy linia powstała było 25 lat rządów królowej. Jej trasa biegnie od Stratford do stacji Stanmore. Do najważniejszych przystanków należy Bond Street. Poza tym to jedyna linia londyńskiego metra, która na całej swojej trasie łączy się, na którymś przystanku z pozostałymi 10 liniami metra.
7. Metropolitan, przykład linii fioletowej, która łączy stacje Aldgate – Amersham i jedzie do jednej z opcji takich jak Chesham, Watford i Uxbridge, w zależności od godziny. Metropolitan jest odwrotnością Jubilee to najstarsza linia metra w Londynie, raz do roku odbywa się specjalny pokaz i można zobaczyć pociąg jeszcze z parowozem jakby na znak dla upamiętnienia tego że to najstarsza linia.
8. Northern, czarna linia metra, deep-line, która biegnie od przystanku Morden do przystanku Edgware, albo Mill Hill East lub też High Barnet. Największy ruch w metrze, kiedy wsiada lub wysiada wiele ludzi odbywa się na przystanku Leicester Square.
9. Piccadilly, granatowa linia metra, którą podróż możesz rozpocząć od przystanku Cockfosters aż do Heathrow lub Uxbridge, zależy gdzie końca trasę. Tak dobrze kojarzysz, bo Heathrow to lotnisko więc możesz tą linią dojechać bezpośrednio do lotniska, co z resztą raz uczyniłam. Plusem jest to, że w tym metrze nie ma większego problemu z bagażami. Polecam jako rozwiązanie dojazdu na to konkretne lotnisko.
10. 10.  Victoria, niebieska linia, która jest najgłębszą linią deep-line ze wszystkich, łączy ona Brixton z Walthamstow Central. Tutaj też najwięcej ludzi jest na Victoria, gdzie można się przesiąść albo w inną linie metra albo na pociąg, albo wysiąść i skorzystać i innego transportu miejskiego. Linia ta w całości znajduje się pod ziemią więc zapomnij o złapaniu zasięgu.
11. Waterloo and City, chciałabym napisać błękitna ale nie wiem czy dobrze interpretuje kolory. Ciągnie się od stacji Waterloo  aż do (to żart) stacji Bank. To przykład najkrótszej linii jaka istnieje, ale chodzi o to by umożliwić jak najszybszy sposób dostania się do Waterloo stacji kolejowej. Całość podróży zajmuje 4 minuty, bo ta linia ma tylko stacje początkową i końcową.

Co jest zatem trudne w poruszaniu się metrem? Według mnie na samym początku były to kierunki, ja do końca nie wiedział gdzie mam się skierować, wiedziałam na jakim przystanku mam wysiąśś. Nie wiedziałam natomiast czy powinnam pójść na prawo gdzie pojazd jedzie od X do Y czy na lewo gdzie jedzie od Y do X. W związku z czym radzę Ci wcześniej to sprawdzić, żebyś nie tracił cennego czasu na szukanie tych informacji. Chodzi o to, że nie możesz tylko mieć informacji na jakiej linii masz wysiąść ale skąd dokąd ma jechać dany pojazd, to ułatwia.

Dopiero wytłumaczono mi, że muszę kierować się kierunkiem, w ten sposób dojdę na ten peron, który powinnam, a nie będę wpatrywać się w mapkę, która nic mi nie mówi. Teraz jak jestem w Londynie, to śmigam metrem jak rodowity mieszkaniec tego miasta, ale uwierz mi na słowo, że zanim do tej wprawy doszłam to wiele czasu minęło i złości było.

Wrócę jednak do najważniejszej informacji, musisz pamiętać o tym, że w metrze znajdziesz zapis:

• southbound, to kierunek na południe;
• northbound , skieruje cię na północ;
• westbound , to kierunek na zachód;
• eastbound, kietrunek na wschód.

Mówię o tym, abyś zrozumiał czemu masz napisane platform eastbound na przykład.

Podsumowanie

Z perspektywy czasu uważam, że metro w Londynie jest dobrze oznakowane i stacje, na których byłam również posiadają niezbędne informacje dla pasażerów, ale jednak za pierwszym razem tak nie jest. Kierujesz się na zachód bo jesteś pewien, że stąd odjeżdża Twoje metro a okazuje się, że wcale nie. To nie zawsze jest tak, że możesz przejść kilka metrów na druga stronę.

Czasami musisz wjechać ponownie schodami na górę, przejść długi korytarz i dopiero będziesz na miejscu. A te korytarze, to istny moloch, mam wrażenie, że czasami się nie kończą, co wiąże się z istnieniem głębszych linii metra

To nie jest taki duży problem jeśli masz do pokonania trasę tylko jedną z linii podanych przeze mnie, ale jak już twoja podróż wymaga przesiadania się i wiadomo każdemu zależy na czasie. To musisz po wyjściu dokładnie obserwować co jest napisane. Nie idź za tłumem, bo może okazać się, że oni idą do wyjścia, a nie do drugiej linii metra.

Kiedy się można przesiąść

Skąd wiadomo, że można się przesiąść, na mapkach dotyczących całego metra jest to zaznaczone, zobaczysz, że te linie są obok siebie i przecina je kółko, właściwie dwa kółka połączone kreską to oznacza, że tutaj musisz się przesiąść, lepiej nie umiem wytłumaczyć. Plusem na pewno jest to, że nie trzeba wracać do miejsca, gdzie kasujesz bilet, jak jest chociażby w Lizbonie, tutaj szukasz sposobu na zmienienie linii, i dopiero jak wychodzisz z miejsca, które było celem podróży przykładasz kartę ponownie.

Jadąc w metrze obserwuj mapki, które tam są będziesz mógł na bieżąco śledzić miejsce, w którym jesteś. Słuchaj również komunikatów z głośnika, które raz mówią jaka jest teraz stacja, do której wjeżdżamy a dwa mówią czy drzwi otwierają się z lewej czy prawej strony.

Na zakończenie

• Jeśli potrzebujesz zorientować się gdzie jesteś, to w każdym pojeździe metra na górze są mapy, które pomogę Ci zorientować się co i jak;
• Cena biletów zależy od strefy (wraz z ilością stref, które musiałeś pokonać)oraz ceny biletów są zależne od godziny podróży, czy podróżujesz w godzinach szczytu czy nie.
• Odwrotnie niż w wielu innych krajach strefa 1 jest najdroższa. Bo to właśnie tutaj masz jakby centrum Londynu, zabytki, atrakcje turystyczne, wieżowce, biurowce nie bądź zatem zdziwiony;

W drugiej części informacje dotyczące biletów, tego co się opłaca a co nie, jak kasować bilety i wskazówki dla podróżujących.

Galeria zdjęć