Biały Dom

Wstęp

Biały Dom (White House) znajduje się w stolicy Stanów Zjednoczonych Ameryki, w Dystrykcie Waszyngton; jest to nie tylko najsłynniejszy budynek w mieście, ale i w całej federacji, ponieważ tam mieszka jej prezydent. Powiedziałabym nawet, że to najsławniejsza rezydencja świata, jako że Stany Zjednoczone to jeden z najczęściej obecnych w mediach krajów, a jego potęga i wpływy na arenie międzynarodowej są ewidentne. Biały Dom odwiedza ponad półtora miliona ludzi rocznie.

Historia Białego Domu

Biały Dom skonstruowany został za kadencji pierwszego prezydenta Stanów Zjednoczonych- Jerzego Waszyngtona; on zainicjował projekt i ogłosił konkurs, którego zwycięzcą został irlandzki architekt James Hoban. Oddany do użytku został jednak w 1800 r., za kadencji następnego prezydenta- Johna Adamsa. Biały Dom wzniesiony został przy Pensilvania Avenue 1600 (naprawdę długiej, w związku z czym godzinę zajmuje przejście jej na piechotę), w północno-zachodniej części D. C. Początkowo nosił miano "Siedziby Władz Wykonawczych"; aż do momentu, kiedy za kadencji Roosevelta (na własną prośbę prezydenta), został przemianowany na "Biały Dom".

Prezydent Adams już w pierwszych dniach od objęcia urzędu wysłał do swojej żony- Abigail- list, w którym modlił się za Dom; sto lat później jego modlitwa została umieszczona na gzymsie kominka w State Dining Room ("Jadalnia Stanowa"), również na prośbę Roosevelta. 2 listopada 1800 r. Adams pisał do żony: "Błagam niebiosa, aby obdarzyły swoim błogosławieństwem ten dom i wszystkich jego przyszłych mieszkańców. Oby jedynie mądrzy i uczciwi ludzie sprawowali rządy pod jego dachem". Mimo błogosławieństwa, Dom niemal doszczętnie spłonął we wznieconym przez Brytyjczyków w 1814 r. pożarze miasta , w którym ucierpiały też inne ważne budynki, np. Kapitol. Później Dom został zrekonstruowany i (w 1817 r. ) zamieszkany na nowo.

I znów to właśnie prezydent Roosevelt zainicjował projekt powiększenia rezydencji, chociaż już jego poprzednicy uskarżali się na brak miejsca; tak zostało dobudowane Skrzydło Zachodnie. Skrzydło Wschodnie powstało zaś za kadencji Trumana i mniej więcej taki kształt budynek zachowuje do dziś.

Rezydencja

Dzięki temu, że podczas mojego "nowego życia" w Waszyngtonie mieszkam z osobą, która świetnie zna Biały Dom, mogę udzielić Wam wartościowych informacji (mimo że sama nie miałam możliwości dotychczas zwiedzić go od środka; nie mam też żadnego kontaktu z pracownikami).

Oprócz prezydenckiego mieszkania, Biały Dom jest także głównym miejscem pracy głowy państwa i mnóstwa innych osób, pomagających mu w pełnieniu obowiązków. Musi to być dosyć monotonne; na szczęście Dom jest ogromną i tylko tymczasową siedzibą, skoro prezydent Stanów Zjednoczonych nie może zostać wybrany na więcej niż dwie kolejne kadencje (w sumie 8 lat).

Nie dość, że Dom nosi tak prostą, pochodzącą od jego koloru nazwę, to wiele innych pomieszczeń również zostało nazwanych na tej zasadzie, od koloru wyposażenia i ścian, np. Pokój Zielony, Pokój Czerwony czy Pokój Niebieski (Green Room, Red Room, Blue Room).

Spośród niezliczonych pokojów i sal, najbardziej wyróżniają się będący w stanie pomieścić 140 osób State Dinig Room i Gabinet Owalny- biuro prezydenta USA.

Oprócz sal i sypialni, na Biały Dom składają się ogromnej wartości wyposażenie i elementy dekoracyjne (szczególnie pozostałości prezydentury Kennedy'ch, kiedy Pierwsza Dama- Jacqueline -dokonała największych i najdroższych prac dekoracyjnych w historii rezydencji i otrzymywała drogie prezenty od bogatych mecenasów sztuki).

Inną ciekawostką, którą nie wszyscy znają, jest fakt, że Biały Dom ma swój własny kod pocztowy: 20. 500. Ten detal bardzo mnie rozśmieszył!

Co do fasad, nie ma zgody, która z nich dwóch jest bardziej znana, ponieważ np. dla mnie najsłynniejszą jest tylna, ta od strony National Mall; inni tymczasem za bardziej popularną uważają fasadę frontową. Mnie osobiście rozczarowała główna fasada, bo przypomina zwyczajną, domową (którą jest... ), nieadekwatną do znaczenia Białego Domu. Z drugiej strony, można się do niej zbliżyć, a wtedy widok jest kompletny, podczas gdy bramy od strony tylnej fasady są od niej oddalone i przez to można zobaczyć Dom tyko z większej odległości.

Fasada południowa (lub tylna) składa się z centralnej, położonej między skrzydłami półkolistej kolumnady; to moje ulubione miejsce, bo jemu rezydencja zawdzięcza wygląd ważnej i luksusowej. Poza tym można zobaczyć tam wielką połać zieleni, utworzoną przez znajdujące się za rezydencją ogrody z wielką fontanną na środku. Muszę Wam powiedzieć, że zawsze ktoś fotografuje Dom lub po prostu go podziwia, nie łudźcie się więc, że będziecie mieli dużo miejsca i czasu na zrobienie sobie przy nim zdjęcia.

Tymczasem na środku głównej fasady, u pułapu, znajduje się wielki, trójkątny fronton, do którego dochodzą po cztery kolumny z każdej strony, a z częścią centralną po dwóch stronach łączą się prostokątne skrzydła o ośmiu oknach z każdej strony; wydaje się, że budynek składa się z dwóch pięter.

Jak widać na zdjęciach, mogłam zobaczyć najbielszy z domów, ze wszystkimi białymi przyległościami; jakkolwiek ogrody są bardzo ładne, to wspomnienie, które zachowam w pamięci, bo nie wszyscy mają tyle szczęścia.

Budynek Rezydencji Wykonawczej Eisenhowera

Opowiem o tym budynku nie tylko ze względu na jego funkcję, ale też z uwagi na jego niesamowitą, śliczną fasadę. Trafiłam na nią- tj. na zachodnią ścianę siedziby prezydenckiej- przypadkiem, w drodze od tylnej do głównej fasady Białego Domu.

Budynek ów to zarówno siedziba władz wykonawczych (gdzie mieszczą się biura wielu pracowników Białego Domu), jak i Rezydencja Wykonawcza Prezydenta i Wiceprezydenta.

Ma on status Zabytku Narodowego. Jak widać na zdjęciach, jest dosyć pokaźnych rozmiarów; więcej kolumn i płaskorzeźb zdobi jego przednią fasadę. Myślę, że lubię go najbardziej, ze wszystkich w mieście, ponieważ jest "inny"- ekstrawagancki i elegancki za razem.

Harmonogram zwiedzania, cena i rady

Godziny zwiedzania Białego Domu nie są zwyczajne, ani zbyt użyteczne, gdyż aby dostać się do wnętrza, należy dokonać rezerwacji z wielomiesięcznym wyprzedzeniem; zimą zwykle wystarczy miesiąc przed wycieczką, ale w szczycie sezonu (za zwyczaj wiosną i latem) trzeba zrobić to przynajmniej pół roku wcześniej. Dom dostępny jest dla zwiedzających od wtorku do soboty, od 7:30 do 12:30, a Centrum Obsługi Zwiedzających działa w godzinach 7:30- 16:00. Cześć zewnętrzną Białego Domu można podziwiać o dowolnej porze dnia i bez rezerwacji, bo znajduje się ona on przy drodze.

Ważnym jest, żeby wziąć pod uwagę tą informację, ponieważ wiele osób jedzie do stolicy tylko na jeden dzień, z nadzieją na zwiedzenie Domu. Ja sama popełniłabym błąd, kiedy podczas podróży do Nowego Jorku już prawie kupiłam bilet tam i z powrotem (na ten sam dzień) na autobus do Waszyngton D. C., a oczywiście jedynym, o czym wiedziałam i co chciałam zwiedzić, był własnie Biały Dom. Jak dobrze, że się wtedy nie zdecydowałam!

Pracownik białego Domu wyjaśnił mi też inną rzecz: to, że wejdziesz do Białego Domu nie znaczy, że zobaczysz prezydenta USA, bo naprawdę ciężko się na niego natknąć; jeśli jednak Ci się uda, miej na uwadze sposób, w jaki się do niego zbliżysz, bo szansa przedstawienia mu się ( nim oblegnie go reszta zwiedzających i nim sobie pójdzie), będzie ulotna.

Oprowadzanie musi być zarezerwowane za pośrednictwem Kongresmanów lub Senatorów; (nie wiem dokładnie, jak to robią Ci, którzy nie mieszkają w Stanach) i może być anulowane bez uprzedzenia, możecie się więc przekonać, że wcale nie tak łatwo dostać się do Białego domu. Należy podać imię, datę urodzenia i nr ubezpieczenia... Co jak co, równie dobrze mogliby zacząć pobierać próbki DNA, chociaż wiadomo, że trzeba podjąć wzmożone do maksimum środki bezpieczeństwa, kiedy w grę wchodzi życie prezydenta Stanów Zjednoczonych.

Zwiedzanie trwa niecałe pół godziny i jest (przynajmniej... ) zupełnie darmowe; to norma w Dystrykcie Waszyngton, gdzie wstęp do większości muzeów i zabytków na szczęście jest gratis, a najlepsze, że to najwspanialsze muzea, jakie w życiu widziałam- to, że są darmowe, przynajmniej w tym mieście nie znaczy, że są nieciekawe.

Przy wejściu należy przejść przez czujnik metali i okazać dowód tożsamości ze zdjęciem. Oczekiwanie w kolejce i rewizja trwają w sumie kolejne 20 min., więc wygospodarujcie w swoim planie godzinę na zwiedzanie Białego Domu.

Zapomniałam powiedzieć, że częstym widokiem na terenach Białego Domu są dziennikarze oraz manifestanci- ja widziałam protestującą starszą kobietę. Tamtego dnia policja poleciła nam również nagle się oddalić; nie wiem dokładnie, dlaczego, ale zaniepokojeni funkcjonariusze krzątali się przy frontowej fasadzie. Dokładnie tego dnia ogłoszony został alarm antyterrorystyczny, z powodu wybuchu mobilnej budki restauracyjnej w okolicy, który postawił na nogi prezydencka ochronę. Zupełnie jak w filmie!

Jeśli już mowa o kinie, na pewno znacie ten budynek z przeszłości; ostatecznie wyda Wam się aż nazbyt znajomy, kiedy zobaczycie go osobiście, bo nie dość, że jego niezliczone fotografie pojawiały się w tysiącach gazet i wiadomości telewizyjnych, rozgrywa się w nim akcja wielu filmów i seriali (chociaż podejrzewam, że posłużono się tylko widokiem ścian zewnętrznych albo nawet ich makietą). Jako przykłady filmów można podać m.in. : "Dzień niepodległości" czy "2012" i serial "House of Cards".

Jak dojechać

Aby dotrzeć do tego sławnego domu (oczywiście jeśli nie jesteście przyjaciółmi prezydenta i nie przylecicie jego słynnym helikopterem) najlepiej korzystać z komunikacji publicznej, ponieważ w okolicy nie ma wielu miejsc parkingowych dla tych, którzy chcieliby dojechać tam samochodem. Ze środków transportu publicznego można wysiąść na wielu przystankach w pobliżu Białego Domu: z tej samej strony znajdują się Federal Triangle, McPherson Square i Farragut West (linie pomarańczowa, platynowa i niebieska).

Jeśli znajdziecie się w National Mall, musicie koniecznie dotrzeć na jeden z jego krańców, niedaleko od pomnika Waszyngtona, gdzie po prawej ujrzycie pomnik Lincolna.

Powodzenia! Obyście podczas zwiedzania spotkali Obamę!