Gorgany

Wprowadzenie 

Drodzy czytelnicy tuptający za jeżem! Mam nadzieję, że macie się dobrze, przeżywacie mnóstwo przygód i nadążacie z tuptaniem. W dzisiejszym poście chciałbym kontynuować opis naszego, 2 Poznańskiej Drużyny Wędrowników "Turbacz", obozu wędrownego w Gorganach, tym razem przechodząć do zejścia z gór i zakończenia naszej wędrówki po najdzikszych górach Ukrainy oraz o moim harcu na naramiennik wędrowniczy. 

Gorgany 

Zejście z Sywuli 

Podążając nadal szlakiem pomarańczowym, dostaliśmy się do wsi w górach, z której dwa razy dziennie odjeżdżała marszrutka do Iwano - Frankiwska. Tam rozbiliśmy namioty, część wędrowników przygotowała sobie nocleg na dworze pod gołym niebem, w ramach zdawania na trzygwiazdkową, jedną z trudniejszych, sprawności "Wędrowiec górski", a reszta drużyny spotkała się pod altaną na omówieniu przyszłorocznych działań i opracowaniu planu pracy. 

Fotografie: A. Ropelewski. 

W międzyczasie do wsi zjechały setki ludzi, ukraińców, na zbieranie owoców leśnych. Wyglądało to dość smutno, ponieważ ludzie ci ściśnięci podróżowali w furgonetkach, aby przez następne dziesięć godzin zbierać po górach jagody i maliny a potem sprzedawać je za grosze na targach w mieście... 

Fotografia: A. Ropelewski. 

Harc na naramiennik wędrowniczy 

W pewnym momencie Antek zrobił mi alarm mundurowy. Udało mi się, z pomocą drużyny, która schowałą Antkowi kilka elementów umundurowania, wygrać w wyścigu kto szybciej założy mundur. 

Za zadanie miałem uszycie polskiej flagi narodowej. Już się ściemniało, więc co prędzej pożyczyłem od wędrowników nitkę i igłę i pośpieszyłem do najbliższej wsi, gdzie na migi udało mi się już w drugim domu, do którego zapukałem, dostać czerowny i biały materiał. Uszyłem jako tako flagę i powiesiłem ją między drzewami, rozpalając nieopodal ognisko, po czym odbył się tajemny harceski obrzęd przyznania naramiennika wędrowniczego. 

Galeria zdjęć