Bøyabreen

Wprowadzenie 

Drodzy czytelnicy tuptający za jeżem! Mam nadzieję, że macie się dobrze, przeżywacie mnóstwo przygód i nadążacie z tuptaniem. W dzisiejszym poście chciałbym opisać jak wraz z Grażyną i Elżbietą z nieocenioną pomocą pana Aleksandra udaliśmy się, niczym prawdziwi janusze trekingu, z parasolami w rękach pod jeden z jęzorów największego lodowca w Europie, Jostedalsbreen - Bøyabreen. 

Bøyabreen 

Nad ranem następnego dnia po przyjeździe do Fjaerland podjechaliśmy z panem Aleksandrem, znajomym naszych znajomych, w okolice jednego z jęzorów Jostedalsbreen, największego lodowca w Europie. Z Fjaerland można też wynająć przewodnika i z odpowiednim ekwipunkiem udać się na treking po lodowcu. 

Pogoda była pod psem. Lało jak z cebra, dlatego nie chcieliśmy za bardzo się ruszać z domu, jednak żal było nie skorzystać z okazji i nie wyruszyć pod lodowiec, tym bardziej, że pan Aleksander zgodził się poczytać książkę i poczekać w samochodzie na nas. 

Uzbrojeni w parasole, ja specjalnie w tęczowy parasol, niczym prawdziwi janusze trekingu ruszyliśmy przed siebie. 

Widok na dolinę przed Bøyabreen. 

Pierwszą przeszkodą była lodowata, bo powstała ze stopionego lodu z lodowca, rzeczka, która dodatkowo wezbrała pod wpływem deszczu. Po dłuższym przedzieraniu się przez las i krzaki udało nam się w końcu znaleźć miejsce, gdzie mogliśmy w miarę suchą nogą przedostać się na drugi brzeg. 
Dalej czekała nas przeprawa przez olbrzymie głazy, aż w końcu dotarliśmy pod sam lodowiec i wielkie kloce lodu odłamane od niego. 
Jako że padało, zdecydowałem się przeczekać kawałek pod topniejącym kawałkiem Bøyabreen, chroniąc się przed deszczem z tęczowym parasolem w dłoni. 

Topniejący lód z lodowca wytworzył ciekawe formy na skałach poniżej Bøyabreen. 

Po powrocie pan Aleksander zabrał nas do Fjaerland na herbatę w hotelu Fjordstue. 

Galeria zdjęć