10 zalet studiowania w Mediolanie!

Mediolan nie był na pierwszym miejscu na mojej liście miast, do których chciałabym pojechać na Erasmusa. Jestem osobą nostalgiczną, żyję trochę staromodnie, a na liście możliwych uczelni istniało wiele innych miast, żywych muzeów, gdzie czas w pewien sposób się zatrzymał i które wtedy wydawały mi się najlepszym, najbardziej romantycznym miejscem na spędzenie sześciu miesięcy poza moją ukochaną Portugalią. Tylko nie Mediolan, nigdy Mediolan…

Jednak oczywistym było, że brałam również inne czynniki pod uwagę, takie jak: dostępność, jakość i reputacja uczelni oraz oferta edukacyjna. W końcu wybrałam Mediolan, pomimo że wykluczyłam go na początku. Jednak poza oczywistymi dla mnie „wadami” znalazłam wiele zalet, które wszystko zrównoważyły.

Byłam przestraszona, kiedy przyjechałam - nie byłam pewna, czy to miasto jest dla mnie... Hałas i zgiełk, ciągła praca... Jednak potrafię się szybko dostosować, więc tak naprawdę szybko się przyzwyczaiłam i zaczęłam tworzyć nową rutynę i zwyczaje zgodne z życiem w tym mieście, które zdecydowanie różni się od Lizbony – jedynego miasta, które bardzo dobrze znałam.

Widok na miasto z Duomo

Dzisiaj mogę stwierdzić, że ogólnie rzecz biorąc jestem bardzo zadowolona. Gdybym mogła cofnąć czas, być może dokonałabym innego wyboru, ale tylko dlatego, że wiele innych miejsc byłoby również dobrą opcją. Jednak chcę zostać na tych mediolańskich ziemiach do końca roku i korzystać ze wszystkiego, co to miasto może mi zaoferować.

P. S. Moje doświadczenie studenckie związane jest z Politechniką w Mediolanie i tylko o tej uczelni mogę szczegółowo opowiedzieć. Jednak z rozmów z innymi studentami wynika, że wiele rzeczy jest podobnych na innych wydziałach w tym mieście.

1. Wydziały zazwyczaj mają dobrą infrastrukturę.

Pomimo tego, że uczęszcza tu mnóstwo, mnóstwo studentów: Włosi, studenci z Erasmusa i inni studenci zagraniczni, którzy przyjeżdżają tu z całego świata, infrastruktura uczelni jest w bardzo dobrym stanie i można zauważyć rozmach w ciągłym dostosowywaniu jej do potrzeb studentów, którzy korzystają z niej każdego dnia. Wydział Architektury na Politechnice wybudowano wiele lat temu, ale ktoś włożył w ostatnim czasie wiele serca w utrzymanie tego budynku. Zupełnie inaczej wygląda to na moim wydziale w Lizbonie, który pomimo tego, że został wybudowany w latach 90., jest w bardzo złym stanie i nie jest przystosowany do nowych potrzeb studentów.

Budynek Wydziału Architektury na Politechnice w Mediolanie

Tutaj na przykład nie jest zimno. Gdy muszę założyć kurtkę i inne ciepłe warstwy ze względu na warunki panujące na zewnątrz, to muszę je zdjąć w salach, które są ogrzewane. Wystarczy mi cienki sweterek narzucony na koszulkę.

Sale również są o wiele bardziej zróżnicowane nie tylko pod względem wielkości, ale również pod względem funkcjonalności. Może Ci się wydawać, że ten punkt nie jest zbyt ważny, jednak gdy mam zajęcia z mniejszą grupą, to jest o wiele lepiej, gdy są prowadzone w mniejszej, bardziej przytulnej sali, gdzie można usłyszeć prowadzącego zajęcia, niż gdy musi on krzyczeć, żeby ktoś go usłyszał.

Największą wadą jest brak jakiegokolwiek baru lub stołówki na wydziale. Przynajmniej w budynku Architektury nic takiego nie istnieje. Studenci muszą korzystać z zewnętrznych barów, różnych foodtrucków lub okolicznych kawiarni, przez co muszą więcej płacić za jedzenie, które nie zawsze jest zdrowe. Na wydziale stoją tylko automaty z jedzeniem, w których zdrowe i zrównoważone opcje po prostu nie istnieją. Ponoć istnieje stołówka uniwersytecka (nigdy tam nie byłam), do której nie zachęcają ceny (6€) oraz odległość – trzeba do niej trochę dojść.

2. Wydziały oferują wiele dobrych możliwości studentom.

Tutaj studenci nie są postrzegani jako istoty, które nie są w stanie nic zrobić aż do momentu ukończenia studiów – wtedy staje się cud i nagle wiedzą wszystko i wreszcie mogą zrobić coś związanego ze swoją dziedziną studiów. Zupełnie inaczej wygląda to w Mediolanie; tutaj stawia się na studentów, którzy się wyróżniają już podczas studiów. Nie musisz czekać na zakończenie nauki, żeby wziąć udział w projektach badawczych.

Ta fundamentalna zmiana robi wielką różnicę w CV – możesz wpisać o wiele więcej praktycznych elementów, pracę grupową, wyjazdy naukowe czy projekty współprac z przedsiębiorstwami.

Zaraz po rozpoczęciu nauki studenci mają bardzo jasny obraz tego, jak będzie wyglądała ich kariera zawodowa oraz oczywiście dowiadują się, co lubią robić bardziej lub mniej – rozwijają swoje umiejętności w sposób indywidualny i niezależny. Poza tym, kończąc studia mają oni o wiele bogatsze i interesujące CV, gdzie często wpisane są projekty praktyczne, które weszły w życie. Dzięki temu są w o wiele lepszej pozycji niż studenci z innych europejskich uczelni, na których istnieje bardzo klasyczne podejście do nauczania.

Dzięki temu, przynajmniej na architekturze możliwe są wyjazdy naukowe do wielu państw. Niektóre z nich są organizowane w ramach jakichś zajęć, które są objęte programem partnerskim innych uczelni (dzięki temu czasami udaje się zdobyć na nie dofinansowanie). Przykładowo, jeśli zdecydowałabym się na pozostanie tutaj na drugi semestr, to mogłabym zapisać się na przedmiot, którego celem jest zaprojektowanie muzeum w Berlinie – w ramach tych zajęć organizowany jest wyjazd naukowy do tego miasta. W tym semestrze projektowałam ogród dla Mediolanu, jednak poza tym wiele razy odwiedzaliśmy z moją grupą różne instytucje, których wkład specjalistycznej wiedzy był niezbędny do rozwoju projektów.

Jeśli szukasz praktycznych zajęć i jesteś szczęśliwy, kiedy tworzysz i organizujesz projekty, to Mediolan jest bez wątpienia odpowiednim celem.

3. Miasto posiada wspaniałą i zróżnicowaną ofertę kulturalną.

Dobrze, jest coś, na co nie mogę narzekać – w tym mieście zawsze coś się dzieje. Każdego dnia widzę nowe plakaty przyszłych wystaw, wydarzeń, koncertów i wielu innych atrakcji kulturalnych.

Koncert Alessandry Amoroso w Mediolanum Forum Assago Źródło

Od czasu Expo 2015, Mediolan zyskał również nową przestrzeń przeznaczoną dla sztuki – Triennale – i zawsze odbywają się tam wystawy (wejście dla studentów jest darmowe), które są bardzo interesujące szczególnie dla tych, którzy studiują architekturę.

La Triennale di Milano

Inicjatywy publiczne jak i prywatne są dobrze rozwinięte. Tak naprawdę istnieje wiele kolekcji i prywatnych fundacji rozrzuconych po całym mieście, które dopełniają ofertę publiczną. Potrzeba odrobiny organizacji i informacji, żeby korzystać z wielu z tych małych cudów za darmo: nie tylko dzięki zniżkom studenckim, ale również można pójść podczas godzin darmowych wejść lub zniżek. Wszystkie opcje, które nie przewidują zniżek mają jedną wadę – zazwyczaj są dość drogie, przynajmniej na portugalską kieszeń. Nie jestem przyzwyczajona, żeby płacić tyle za wstęp. Jednak jest to spowodowane wspaniałą obsługą kuratorską. Doświadczenie jest cenne, a płacąc za bilet płacisz za bardzo kompletną usługę.

MUDEC - Museo delle Culture di Milano

Pinacoteca di Brera

Wydarzenie na zamku Castello Sforzesco

Nie widzę wielkiej różnicy między Mediolanem a Lizboną w tym aspekcie. Prawdopodobnie tutaj można zauważyć większą ilość osób uczestniczących, a wydarzenia są organizowane na większą skalę. Niestety nie korzystam z nich zbyt często, ponieważ moje studia są dość wymagające, jeśli chodzi o czas przeznaczany na naukę, ale gdy tylko mogę, idę odkryć nową galerię lub zakątek miasta. Ważne: istnieją miejsca, które czasem są otwarte w weekendowe wieczory aż do 22. 00, co jest świetną opcją, ponieważ uwzględniają one tych, którzy mają dość napięty grafik i nie są w stanie ich odwiedzić w trakcie „normalnych” godzin otwarcia.

Museo del Novecento, otwarte w sobotę wieczorem aż do 22. 00.

4. Komunikacja miejska (w tym rowerowa) jest bardzo dobrze rozwinięta.

Organizacja i utrzymanie to kluczowe słowa. Pod tym względem Mediolańczycy wzięli przykład z krajów Północnej Europy. Miasto jest niesamowicie dobrze skomunikowane, ciągle są rozważane nowe połączenia - w tym momencie budują nową linię metra – niebieską M4. Jej otwarcie przewidziane jest na 2022 rok. Istnieje wiele możliwych środków transportu, 24 godziny na dobę, nie tylko dla mieszkańców, ale również dla tysięcy turystów, którzy odwiedzają to miasto każdego miesiąca. Mediolan jest jednym z najpopularniejszych włoskich miast zarówno ze względów zawodowych jak i wypoczynkowych, jako że jest stolicą biznesu i mody we Włoszech.

Między innymi dzięki autobusom, metrze, tramwajom, autobusom elektrycznym i pociągom nie ma żadnego problemu z dotarciem do dowolnego punktu w mieście (zgodnie z aktualnymi informacjami, które posiadam).

Tramwaj nº 9 w kierunku Porta Genova FS

Ceny również są bardzo przystępne. Studenci płacą jedynie 22€ za bilet miesięczny (o wiele mniej niż w Lizbonie), dzięki któremu mogą się bez ograniczeń poruszać po mieście w ustalonym obszarze. Ten bilet miesięczny nie obejmuje połączeń podmiejskich do Rho Fiera/Bisceglie i Sesto San Giovanni (M1) oraz do Assago i Gessate/Cologno Nord (M2). Zdecydowanie metro jest jednym z najlepszych przyjaciół większości studentów w Mediolanie, ponieważ kursuje bardzo często. Niektóre z linii kursują co 2:30 min, co jest luksusem dla tych, którzy są przyzwyczajeni do systemu portugalskiego.

Schemat linii metra ATM

Czasami o określonych godzinach, pomimo tak częstych kursów, możesz się poczuć niczym sardynka w puszce, ale nie jest to coś, z czym sobie nie będziesz w stanie poradzić.

Dla tych, którzy lubią wysiłek fizyczny i chcą być bardziej niezależni, idealną opcją będą rowery. Możesz znaleźć rower w dobrym stanie z drugiej ręki, gotowy do użytku i za niską cenę. Rowery publiczne są również bardzo popularne, zwłaszcza BikeMi, który dzięki aplikacji na telefon jest łatwo dostępny. Ewentualnie w punktach ATM w Mediolanie możesz wypożyczyć i odstawić rower (tradycyjny lub elektryczny) w wyznaczonych miejscach, których jest mnóstwo w całym mieście, co jest wygodne i tanie. Ta opcja skierowana jest dla osób, które chcą przejechać krótki dystans w mieście (maksymalnie 2h). Dzięki temu przyczyniasz się do zmniejszenia korków i poziomu zanieczyszczenia powietrza. Jako że istnieją bardzo dobre ścieżki rowerowe, nie musisz zmagać się z pozostałymi pojazdami, które jeżdżą po drogach.

Punkt BikeMi na placu Piazza Duomo

Jeśli zostanę tu na drugi semestr, to będę myślała o kupieniu roweru tylko dla siebie (ponieważ niestety nie mam żadnego punktu z rowerami publicznymi blisko mieszkania). Dzięki temu byłabym o wiele bardziej niezależna i polepszyłabym swoją kondycję fizyczną, co by mnie bardzo ucieszyło.

Słynny rower, bardzo często używany przez studentów.

5. Język włoski jest podobny do portugalskiego.

Po kilku dniach w Mediolanie portugalscy studenci nie powinni mieć problemów ze zrozumieniem praktycznie wszystkiego, co jest wspomniane w rozmowie lub na zajęciach, nawet jeśli nie uczęszczali na żaden kurs włoskiego przed przyjazdem.

Jest to zupełnie coś innego niż pojechanie do kraju, w którym nie mówi się w języku pochodzenia łacińskiego i zrozumienie czegokolwiek nie jest możliwe. Włosi zazwyczaj są sympatyczni i pomimo tego, że mediolańczycy „mówią tak szybko, jakby ich pies gonił”, to kiedy ich poprosisz, żeby mówili trochę wolniej, to jak najbardziej pomogą i ułatwią Ci naukę włoskiego.

Jednak żeby ułatwić integracje na zajęciach i zmniejszyć panikę, w jaką będziesz wpadał po usłyszeniu pytania po włosku w codziennym życiu, polecam pójść na kurs włoskiego, nawet taki najbardziej podstawowy i konsekwentnym jeśli chodzi o naukę. W ten sposób szybko polepszysz swój poziom. Zazwyczaj Włosi są bardzo zadowoleni, gdy osoby z zagranicy chcą nauczyć się ich języka, pochlebia im to.

Zwróć uwagę na fakt, że tutaj wiele egzaminów jest ustnych, a niektórzy wykładowcy akceptują jedynie włoski. Jest to dość stresujące, ale o wiele lepsze niż egzaminy pisemne. Po kilku tygodniach zanurzenia we Włoszech możesz prowadzić konwersację, która ma jakiś logiczny wątek.

Najlepszym rozwiązaniem jest czytanie po włosku, znalezienie miłych lokalsów, którzy będą chcieli z Tobą rozmawiać oraz oglądanie telewizji i filmów po włosku. Ogólnie język nie jest przeszkodą dla kogoś, kto chce tu przyjechać na studia. Podobieństwo z portugalskim bardzo pomaga na samym początku.

6. Na uczelniach istnieją duże społeczności zagranicznych studentów.

Mediolan bardzo stawia na studentów międzynarodowych, nie tylko w ramach programu Erasmus (europejskiego), ale również z innych części świata. Daję sobie rękę uciąć, że na Politechnice około 25% studentów to studenci zagraniczni, co stanowi bardzo znaczącą część w świecie studenckim. W salach zajęciowych łatwo zauważalna jest różnorodność pochodzenia wielu studentów.

Pomimo tego, że czasem jesteś narażony na szok kulturowy i bardzo odległe formy pracy, to zawsze dobrym pomysłem jest poznanie ludzi z różnych krajów, nawiązanie przyjaźni i dzielenie się innymi punktami widzenia architektury i świata. Wiele rzeczy uczę się (równolegle z zajęciami, ale bardziej nieformalnie) od kolegów z grupy.

Owocem tej mieszanki kulturowej jest istnienie kilku międzynarodowych grup studenckich, które promują różne inicjatywy w ciągu roku. Dzięki nim można poznać inną kulturę i tradycje. Przykładowo, istnieje Stowarzyszenie Irańskich Studentów lub Stowarzyszenie Chińskich Studentów. Na początku roku akademickiego studenci z Chin organizują wiele warsztatów, na przykład z kaligrafii chińskiej, podczas których uczą resztę kolegów pisania jakichś zwrotów i odpowiedniej techniki poprawnego kaligrafowania.

W każdy wtorek odbywają się również spotkania Tandemowe, organizowane przez ESN, podczas których następuje wymiana językowa między studentami w Mediolanie. Możesz tu poznać na każdym kroku wiele osób w środowisku mniej formalnym oraz trenować wiele języków, w tym włoski.

Ogłoszenie o Tandemie, ESN PoliMi

Jestem przekonana, że moje erasmusowe doświadczenie jest o wiele pełniejsze i bardziej zróżnicowane ze względu na kosmopolityzm miasta w porównaniu do studentów, którzy wyjechali do mniejszych, nie aż tak wielokulturowych miast.

Przykładowo, podczas zajęć z historii, na które uczęszczam w tym semestrze, musimy podzielić się na grupy. Moja złożona jest z reprezentantów trzech kontynentów: ja jestem Portugalką, mój kolega jest Włochem, kolejny Chińczykiem i następny pochodzi z Rwandy, a jest na studiach licencjackich w Malezji. Co najmniej, sui generis... Podczas każdego naszego spotkania wiele się od siebie uczymy, a nasza praca jest o wiele bardziej kompletna dzięki tak różnym osobom, których podstawy kulturowe są całkowicie odległe, tak jak i sposoby myślenia czy postrzegania świata i dostrzegania szczegółów.

7. Istnieje wiele miejsc odpowiednich do nauki w mieście.

Znalezienie miejsca do nauki w budynku wydziału nie zawsze jest łatwe, bo tak jak wspomniałam wcześniej, społeczność studencka jest ogromna i ciągle odbywają się zajęcia i nieformalne spotkania, czasem w miejscach najmniej spodziewanych.

Dobra informacja: poza uniwersytetem bez problemu znajdziesz odpowiednie miejsce do nauki, a co więcej, będzie ono ładne i przyjemne. Gdy przyjechałam latem, wiele studentów uczyło się do egzaminów poprawkowych. Oczywiście byli rozproszeni po całym mieście, jako że Mediolan oferuje wiele miejsc, zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz budynków, które idealnie się nadają do tego celu.

Jeśli zostanę tu dłużej, będę się poważnie zastanawiała nad nauką na trawniku w parku Parco Sempione, co jest bardzo zachęcające podczas słonecznych dni. Możesz tu również zobaczyć wiele osób, które odpoczywają, siedząc na kocach i pijąc piwo podczas miłej rozmowy.

Przerwa w parku Parco Sempione

Teraz gdy jest zima, wybór między kawiarniami i odpowiednimi przestrzeniami jest również ogromny. Najlepszym rozwiązaniem jest wybór kawiarni, które nie są bardzo zatłoczone rano czy popołudniu, a których właścicielom nie będzie przeszkadzało, że zajmiesz stolik na dłużej niż trwa wypicie kawy.

OPEN Milano, świetne miejsce na pracę przy kawie.

Blisko mojego mieszkania jest wspaniała kawiarnia, która serwuje również aperitivo na koniec dnia, a które bardzo chciałabym spróbować. Nazywa się Hemingway i ma bardzo charakterystyczny klimat, podobny do lat 50. - 70., idealnie w moim stylu. Zawsze, gdy koło niej przechodzę, zazwyczaj po drodze do supermarketu, gubię się na chwilę i zaglądam do środka, oglądam studentów kartkujących zeszyty i jedną czy drugą parę, która właśnie przeżywa romantyczne chwile.

8. Semestralne programy nauczania na uczelniach są zrównoważone.

Kiedy wybrałam Mediolan, wielu kolegów mnie ostrzegało, przede wszystkim Włosi, którzy studiowali w poprzednim roku na mojej uczelni w Lizbonie, że Politechnika to niesamowicie wymagająca uczelnia, gdzie trzeba naprawdę dużo pracować i raczej to nie jest dobry cel na Erasmusa dla kogoś, kto chciałby podróżować. Ciężka praca mnie nie przeraża, więc się nie przejęłam i złożyłam moją kandydaturę.

Jeśli chodzi o ilość nauki i stres, to nie uważam, żeby Mediolan był gorszy od tego, co się działo w Lizbonie. Mam taką samą liczbę zajęć, jak w Lizbonie i poza okresami, gdzie mam dość dużo nauki (coś normalnego na moim kierunku), to muszę przyznać, że tutaj życie jest o wiele łatwiejsze do pogodzenia z nauką.

Bardzo doceniam postawę Włochów w tym temacie: kiedy pracują, to skoncentrowani w 100 procentach, ale kiedy wracają do domu, to całkowicie się wyłączają. Nie są niewolnikami pracy, nawet tutaj w Mediolanie, który znany jest jako najbardziej pracowite miasto we Włoszech.

Poza tym mój program nauczania zawiera o wiele więcej prac grupowych i oceniania w trakcie semestru, co pomaga zorganizować pracę od samego początku. Terminarz jest każdemu znany, więc każdy może tak zorganizować swoją pracę, jak mu najbardziej pasuje i odpowiada jego systemowi nauki. Ta metoda jest niesamowicie dobra, porównując z Lizboną, gdzie czasem dowiadujesz się o egzaminie półtora tygodnia wcześniej.

Dodatkowo Włosi mają o wiele więcej etapów egzaminów, dzięki czemu mogą stworzyć swój własny terminarz zaliczeń, który jest dla nich najbardziej odpowiedni. Ta opcja gwarantuje, że studenci mają odpowiednią ilość czasu, żeby się przygotować do każdego z egzaminów, który muszą zaliczyć w danym semestrze.

9. Uczelnie stawiają na aktywność studentów.

Ten punkt jest związany z punktem szóstym. Mam wrażenie, że tutaj głos studentów ma większą moc i istnieje dobrze zorganizowany system, który służy do promowania projektów studenckich; nie tylko tych związanych z tematem zajęć, ale również tych, które powstają w najbardziej spontanicznych okolicznościach wśród grupy znajomych, którzy czasem nawet są z zupełnie różnych kierunków.

Według mnie ten aspekt jest jednym z najważniejszych, ponieważ bardzo często otwiera drzwi konkretnym możliwościom zawodowym, które mogą ułatwić studentom otrzymanie pracy, którą będą naprawdę lubić i którą są zafascynowani. Gdy się nie ma takich możliwości, studenci kończą studia bez jakiegokolwiek doświadczenia i praktycznego zastosowania teorii, której uczyli się podczas wielu lat studiów.

Tutaj studenci muszą odbyć obowiązkowe praktyki podczas studiów, dzięki czemu skończą je z jakimś doświadczeniem zawodowym i będą mniej narażeni na “zniewolenie” przez pracodawców, którzy są o wiele bardziej wymagający wobec świeżo upieczonych absolwentów.

Wykładowcy, jeśli zauważą w studentach pożądane cechy, to rozmawiają bezpośrednio z nimi i zapraszają ich do udziału w odpowiednim projekcie, bardzo często związanym z ich własną praktyką zawodową. Przykładowo, razem z moją portugalską koleżanką wybrałyśmy zajęcia w tym semestrze, na których mogłyśmy się nauczyć nowego oprogramowania, które jest ważne dla tych, którzy chcą ubiegać się o pracę w pewnych biurach architektonicznych. Nie miałyśmy do niego dostępu w Portugalii (chyba że zrobiłybyśmy to prywatnie i zapłaciłybyśmy niezłą kwotę).

Jako że to był nasz pierwszy kontakt z tym oprogramowaniem, spodziewałyśmy się najgorszego, ale okazało się, że to był jeden z najlepszych wyborów, które dokonałam w tym semestrze. Nie tylko stałam się biegła w użytkowaniu tego oprogramowania, którego nie zna większość osób w Portugalii, ale również zostałyśmy zaproszone do stworzenia projektu, który wkrótce wykładowca będzie rozwijał. Jest to coś drobnego – projekt akustyczny i termiczny dla kościoła w Portugalii – ale jednak już coś znaczy. Jestem pewna, że stanie się jeszcze bardziej wartościowy zarówno dla zrozumienia, czy lubię tę dziedzinę jak i dla mojego CV.

10. Miasto jest kosmopolityczne.

Mediolan jest miastem zwróconym do świata, bardzo uznawanym za organizację i innowację, który określa się mianem głównego ośrodka gospodarczego, ale gdzie również można doświadczyć odrobinę włoskiego „dolce fare niente".

Stazione Centrale

Bosco Verticale

Piazza Gae Aulenti

Naviglio Grande

Wyjechanie na Erasmusa do Mediolanu otwiera przed Tobą drzwi do świata, ponieważ spotkasz tu osoby, które pochodzą z najróżniejszych kultur. Doświadczeń i możliwości jest pod dostatkiem. Pomimo tego, że mediolańczycy uważają, że zostali dotknięci przez kryzys i mogliby być o wiele lepsi (co jest lekką przesadą), to istnieją mechanizmy partnerstwa zagranicznego, które nie pozwolą miastu upaść.

W tym mieście żyją osoby dynamiczne, czasem odrobinę nieśmiałe, ale po przełamaniu pierwszych lodów okazują się być sympatyczne. Jak do tej pory, bardzo pozytywnie oceniam mój pobyt i zachęcam każdego, kto się zastanawia nad wyjechaniem na Erasmusa do Mediolanu do zaryzykowania i podjęcia wyzwania z otwartymi ramionami i horyzontami, które są gotowe do poszerzenia.

To są niektóre z zalet tego pięknego miasta, w którym aktualnie żyję. Staram się jak najlepiej korzystać z tego czasu. Napiszę kontynuację tego wpisu o wadach, które również istnieją (oczywiście z całkowicie subiektywnego punktu widzenia), opierając się tylko i wyłącznie na mojej opinii i doświadczeniach, które jak do tej pory zdobyłam.

Galeria zdjęć