Świątynia Parthasarathy- Chennai, Tamil Nadu, Indie

Witam Was wszystkich! Co u Was słychać? Podzielę się dzisiaj z Wami jedną z najsłynniejszych i najbardziej wyjątkowych świątyń, Świątynią Parthasarathy. Przez całe moje dzieciństwo miałem zaszczyt mieszkać w Triplicane, które do teraz jest dla mnie niezapomnianym miejscem. Nadal wszystko pamiętam, od świątyni po sklepy i restauracje, a nawet bazary przy Pycroffts Road. Wszystko łączy w sobie elementy klasyczne i bardziej regionalne co daje końcowy wyjątkowy efekt. Rejon jest zamieszkany w większości przez braminów i pozostaje ruchliwy od wczesnego poranka do północy.

Źródło

Spędziłem tam prawie 14 lat mojego dzieciństwa. Wierzcie mi lub nie, ale rejon ten wygląda tam samo jak za dni kiedy byłem dzieckiem. Dom, w którym mieszkałem zajmowany był przez dwie rodziny mieszkające w dwóch osobnych jego częściach. To było najwspanialsze miejsce w jakim kiedykolwiek byłem. Często bawiłem się w muttram (otwartej przestrzeni, w której dach stanowiły metalowe drążki), które było wspaniałe zwłaszcza w deszczowe dni, ponieważ w całym domu było zimno, a woda deszczowa tworzyła w muttram basen.

Miałem wielu przyjaciół, a w pobliżu mojego domu było wiele sklepów z prasą, sklepów mechanicznych czy pralni. Pracowało w nich wielu ludzi, którzy zwykle podczas lunchu bawili się z nami (dziećmi). Czasem kiedy się nudziliśmy pozwalali nam wykonywać drobne prace, a na koniec dnia częstowali czekoladkami. Bardzo nas to interesowało. Świętowanie urodzin było tak niesamowite, że nawet dziś za tym tęsknię. Moja mama zawsze zaskakiwała mnie nowym ubraniem i pierwszymi urodzinowymi życzeniami. Mój tata wraz z moją siostrą szli w jej ślady i niekiedy to właśnie moja siostra jako pierwsza składała mi życzenia. Po wspaniałym prysznicu, w nowych ubraniach i biżuterii, tata wczesnym rankiem zabierał mnie swoim rowerem do świątyni Sri Ragavendra (opowiem Wam o tej świątyni w innym wpisie) i do Sri Parthasarathy.

Moja babcia z dziadkiem również mieszkali w Triplicane, więc po wizycie w świątyni spieszyliśmy się do ich domu (spieszyliśmy, ponieważ mój transport do szkoły odjeżdżał o 6:30) po błogosławieństwo. Przejażdżka wczesnym rankiem po Marina Beach Road była wspaniała, to właśnie lubiłem najbardziej. Podobnie jak inne indyjskie dzieci lubiłem często błądzić swoim rowerem. Za tamtych dni zabawa była większym priorytetem niż sen, czy nawet jedzenie.

Wtedy przeprowadziliśmy się do nowego domu przy dużej ulicy w Triplicane. Zmiana domu ze starego na nowy pozostawiła mnie z mieszanymi uczuciami szczęścia i smutku. Szczęścia z powodu przeprowadzki do domu, którego wyłącznym właścicielem był mój ojciec i smutku, ponieważ opuściłem wszystkich moich przyjaciół, choć mój nowy dom znajdował się tylko ulicę dalej. Miałem nowych kolegów, ale dawni przyjaciele często odwiedzali mnie w nowym miejscu, a ja odwiedzałem ich. Nasz nowy dom był bardzo przestronny. Jednakże było to mieszkanie przy bardzo ruchliwej ulicy, więc nasze mamy często nie chciały pozwolić by dzieci bawiły się na zewnątrz na ulicy. Z powodu dużego ruchu pojazdów było to niebezpieczne. W zamian za to mój nowy dom miał bardzo duży taras z dużym podwieszonym zbiornikiem wody, pod którym lubiliśmy się bawić.

Źródło