Dom Anny Frank

Dom Anny Frank jest biograficznym muzeum poświęconym życiu młodej żydowskiej dziewczyny. Żyła ona podczas II Wojny Światowej i jako żydówka musiała ukrywać się przed nazistami. Muzeum znajduje się przy kanale Prinsengracht, w centrum Amsterdamu. Jest to XVII-wieczny budynek, który został zbudowany w 1635 roku przez Dirka van Delfta.

Muzeum zostało otwarte 3 maja, 1960 roku. Jest to trzecie, pod względem liczby odwiedzających, muzeum w Holandii.

Dla tych, którzy nie wiedzą, Anna była prostą dziewczyną, cieszącą się życiem, kiedy rozpoczęła się II Wojna Światowa i jako żydówka, musiała zmierzyć się ze wszystkimi okrucieństwami, przygotowanymi przez Adolfa Hitlera. Wraz ze swoimi rodzicami i siostrą ukrywała się w budynku, w którym pracował jej ojciec. Przyjaciele jej ojca pomagali rodzinie dostarczając prowiant.

Anna przechowywała swoje pamiętniki aż do momentu odkrycia ich kryjówki. Jak wielu innych, została wysłana do jednego z obozów koncentracyjnych umieszczonych na terenie całej Europy.

Anna nie przeżyła pobytu w obozie. Jeśli tylko mogłaby utrzymać się przy życiu odrobinę dłużej...

Jej pamiętniki zostały odnalezione na podłodze budynku, w którym się ukrywali i w którym zostali odnalezieni przez nazistów. Jednakże, ojciec Anny zdołał przetrwać pobyt w obozie koncentracyjnym. Dowiedział się, że nikt, poza nim, nie przetrwał z jego rodziny, a pamiętniki zostały mu przekazane przez jego przyjaciela. Dwa lata później, w 1947 roku, opublikował on spisane wspomnienia Anny. W krótkim czasie stały się one bardzo popularne i w ten sposób powstał Dziennik Anny Frank.