De eerste week in Porto

Beginnen bij het begin

We reden acht uur in de auto, we hadden een paar eet- en rustpauzes maar niet veel. Een paar keer reden we verkeerd dankzij de stomme GPS die niet zo stom zou geweest zijn als mama hem had ingesteld op Porto, Portugal in plaats van Porto, Spanje (dat in Galicia ligt trouwens). Uiteindelijk kwamen we met onze kleine gele auto gevuld met baggage aan in de stad. Tijdens de reis was ik niet zenuwachtig maar dit was wel mijn automatische reflex toen we de stad binnenreden. Chaotisch, groot, veel auto's en zijstraten. We reden zelfs per ongeluk de snelweg weer op... (Dat heb je als je van Santander komt "Oh, wat is dat? " "Dat noemen ze een stad, Laura" (Wel, oké, ik ben geen redneck)).

Zoals ik al zei, reden we Porto binnen en kreeg ik een knoop in mijn maag, ik werd zo zenuwachtig maar het was niet erg; het was eerder normaal denk ik.

Mijn eerste indruk over de stad "Denken mensen echt dat Porto mooi is? ". Wat ik zag, waren straten en nog meer straten. Steegjes met verlaten gebouwen die oud waren en bijna instortten. "Kan iemand me alsjeblieft uitleggen waarom dit mooi is... ".

Toen begon ik na te denken "wat als mijn huis er zo uitziet? ". Mij kon het niet echt schelen maar wat zouden mijn ouders ervan denken? Ik zou hun geklaag en bezorgdheid een jaar lang moeten aanhoren.

Hoe hebben we het huis gevonden? Niet dankzij de stomme GPS (nu was hij zelf stom), die ons naar weet-ik-veel-waar leidde. Het was dankzij mijn eerste Portugese zin (in Portugal): "Onde fica a Rua Santo Ildefonso? " ("Waar is de Santo Ildefonso straat? "). Ik woon aan de ene kant van de straat en natuurlijk parkeerden we aan de andere kant. Wat een goed idee. We zijn de hele straat doorgewandeld (hij is lang, heel lang).

Maar als ik met zo veel detail blijf schrijven, zal ik nooit klaar geraken.

Het appartement, super. Mijn kotgenoten, super. En het gebouw... super! Het werd recent gerenoveerd dus het ziet er niet uit alsof ik in een spookstad woon.

De stad Porto

Nu wil ik over de stad praten, in een andere post zal ik over de faculteit praten (ik hou van de universiteit hier).

Porto is uiteindelijk toch een mooie stad. Je kan er niet omheen dat de stad over het algemeen armer is dan Spanje. Ik weet dat ik voorlopig maar in een stad ben geweest, maar ja... het zou de tweede belangrijkste/grootste stad moeten zijn, toch? Als een stad de situatie van het land zou moeten reflecteren, dan denk ik dat dit een goed voorbeeld is. Met arm bedoel ik dat enkel economisch want op vele andere gebieden overstijgen ze ons.

Mensen... het is waar dat, tenminste in het noorden van Spanje, we droog en grof zijn. Je hoeft niet ver te gaan om dat te beseffen want hier ben ik, in het buurland en iedereen is gewoon lief. Ze helpen je, en praten met je... ze praten met je! Een paar dagen geleden ging ik wat spullen kopen en de kassierster lachte naar me! Ik wist niet dat dat bestond!

Oké, misschien overdrijf ik maar ik bedoel dat mensen hier heel vriendelijk zijn... Portugese mensen zijn vriendelijk, dat is mijn verdict.

Het zijn vriendelijke mensen, die snel praten, laten we dat niet vergeten. Ik weet niet hoe ze zo veel rare klanken met hun mond kunnen produceren, en dat de ene na de andere... ze stoppen niet, echt. Je staat er van "Wat? " Ze zullen het herhalen en zeggen dat ze "langzamer" zullen praten. Ja, ja, langzamer, langzamer verdomme...

Ik heb een theorie, dat ze van kinds af op school een vak krijgen met de naam "hoe praten om toeristen te pesten". En als er leerlingen slagen, lachen ze boosaardig. Ze hebben ook een toerist als slaaf, liefst een arme Spanjaard die dacht dat Portugees een eitje was, een slechtgesproken Spaans. Ze zetten hem in het midden van de klas en proberen de ongelukkige te verwarren. Hij begint te zeuren terwijl hij op de grond ligt "Ik dacht dat omdat ik Galego spreek, dat genoeg zou zijn! Waarom, Heer, waarom ik? "

Oké, genoeg. Arme Portugezen. Het is niet hun fout dat ze Satan's favoriete taal spreken.

Onderaan zie je foto's van de stad. De tweede foto is getrokken bovenop het klooster in Vila Nova de Gaia. We kunnen op beide foto's de Dom Luís I brug zien, gemaakt van de kleine ijzeren palen die Eiffel overhad na zijn toren. (Mopje). Eigenlijk is de brug erg mooi 's nachts. Bovenaan kan je hem te voet of met de metro oversteken, onderaan kan je te voet gaan of de auto nemen.

Dit is de Douro rivier (Foto 3). Porto ligt aan de rechterkant, en Vila Nova de Gaia aan de linkerkant.

Juist naast het klooster van waar ik de foto's trok, een toeristisch klooster moet ik wel toevoegen, zie je dingen als: (Foto 4)

Ook al is dit eigenlijk een foto van Vila Nova de Gaia, je vindt in Porto gelijkaardige dingen. Dat is wat ik bedoel, je vindt dit misschien in een klein dorpje in Spanje maar niet in het centrum van Barcelona bijvoorbeeld.

Maar het maakt niet uit. De waarheid is dat het niet uitmaakt. Mensen verlaten de stad en zeggen dat ze prachtig is. Want dat is ze ook.

Dit zijn enkele foto's van de Ribeira. (Foto 5 en 6). Ga niet eten aan de Ribeira. Doe het niet! Het is een toeristische plek en ze denken precies dat we allemaal van Finland komen aan de prijzen te zien. Je moet er wel heen gaan om er 's nachts een wandeling te maken. Oké, je mag er ook een pintje drinken als je wil, maar geen restaurants (tenzij je inderdaad uit Finland komt).

Om een slechte vergelijking te maken, het doet me denken aan "El Barrio Pesquero" in Santander. Ik kan me inbeelden dat enkele jaren geleden, niet veel, al deze gebouwen vissershuizen waren, en dat de restaurants op het gelijkvloers opslagplaatsen waren waar alle netten lagen. Ik zie een vismarkt voor me, mensen die er hun verse vangst verkochten (terwijl ze snel praatten in het Portugees).

De Ribeira 's nachts (foto 7) is tot nog toe, het mooiste deel van de stad. Er heerst een geweldige atmosfeer, mensen maken er een altijd wandelingen, je hoort er muziek (omdat er veel mensen muziek spelen op straat), mensen treden er op om geld te verdienen en dit alles maakt de Ribeira levendig.

Zelfs mimespelers die stilstaan zijn geweldige entertainers. Deze man in het bijzonder jongleerde met vuur. Het verlichte gebouw dat je op de achtergrond kan zien is het klooster in Vila Nova de Gaia waar ik mijn vorige foto's van heb genomen.

De details

Er zijn veel details. Details die me, vraag me niet waarom, aan poëten doen denken. In Porto heb ik soms het gevoel dat ik in een stad ben en soms dat ik in een schattig vissersdorpje ben. Ik weet het niet, dat is toch vrij cool. Want in Santander, of in het midden van Madrid krijg je dit niet te zien: (foto 8)

Ik verbeeld mezelf dat er een oud vrouwtje woont, en dat ze na het middageten in haar schommelstoel gaat zitten om aan haar gebreide sjaal te werken. Is het een sjaal? Is hij gebreid? Geen idee, dus als iemand het weet en ik fout ben dan spijt het me.

Er is nog veel meer en er zijn nog meer details waardoor je denkt "dat is cool". En ondanks de verloedering, verander je toch je gedacht en uiteindelijk ga je ermee akkoord dat Porto inderdaad een prachtige stad is.

Voorlopig zal ik het hierbij laten.

Tot in Porto.

Gallerij