Serbest ve Boşta

İnsanların çoğu ders çalışmaktan nefret ederler ve bunu okulla bağdaştırırlar ve hadi bununla yüzleşelim, hepimiz okula gitmekten nefret ediyoruz. Ama...

Peki, Ya okulunuz bunun gibi görünseydi?

Ve hayır, bir AVMde okumuyorum. Sadece biraz, eski ve olağan bir Norveç üniversitesi... (Alçakgönüllülük mode on)

Lisans değişim programıyla BI Norveç, İşletme Okulu'na gideceğimi öğrenmek, benim için bir sürpriz oldu fakat üniversitenin birkaç fotosuna göz atmak hiç aklıma gelemişti. (Nasıl gelmez, değil mi? ) Anca biri bana sorduğunda baktım... Yüzümğn aldığı şekli ve diğerlerinin yüzünde oluşan imrenmeyi tahmin etmek o kadar da zor değil.

Oslo'ya hevesli bir şekilde vardım ve gezilere çıkmaktan, denize açılmaktan ve yürüyüşler yapmaktan çok direk olarak A'ları almaya hazırdım.

İlk günlerim karşı konulamaz ve gerçek dışı bir şekilde geçti. Akılda tutmak için bir çok isim, içinde kaybolmak için birçok orman, okumak için bir sürü kitap ama ne yazıkki az sayıda arkadaş ama en azından kısa süreli arkadaşlık beklentim bunu anlamama izin veriyordu. Görünen o ki buradaki soğuk olan tek iey hava değil... (Buna bir sonraki postumda değineceğim)

Yapılacak hala daha bir sürü şey vardı ve ben hiç bir zaman denemeye bu kadar hevezli görülmemiştim. Yürüyğşlere çıktım, yıldızları saymak için çimlerde uzandım, üniversitenin bütün odalarını ve koridorlarını keşfettim, Fyordlara doğru denize açıldım ve çok çalıştımi hala hepsine değer. Ve unutmayın... Bu sadece bir başlangıç, benim başlangıcım...

Ama bu gerçekten bir başlangıç mı?

Evden ayrılırken ve bir sğrğ vedaya şahit olurken pek de bir başlangıç gibi hissettirmemişti.

Fakat belki de hayat bu şekilde işliyordur. Bir başka başlangıcın sonlanmasıyla yenileri başlıyordur.

Sadece eşyalarınızı toplayıp gitmek hiç de kolay değil. Farklı bir şehire, üniversiteye, yurt odasına, kültüre, iklime,... hayata.

Ama aslında kalması daha zor değil mi?

Bu bir yerde sıkışıp kalmışım ve hayatım öylece geçip gidiyormuşcasına bir şey değil. İnsanların ayrılmak istemelerinin sebebi her zaman için bu şekilde değil.

Yalnızca, yıllarır çekmecenizde duran haritayı açın ya da masanızxad duran tozlanmış dünya küresini döndürün ve keşfedilcek daha ne kadar çok yer olduğunu hayal edin.

Çekici geliyor, değil mi?

Bu tarz kararlar uzun zamanda hayatınızı değiştirebilcek ve kısa vadedeyse sizinle diğerleri arasındaki farkı ortaya çıkaracak olanlardır. Biz, kafasında her zaman şu seyehat tutkusunu taşıyan ve 'anne, ben gidiyorum' diyen türden insanlarız ve normal tutkular gibi bu tutku da;

Dünya etrafında uçabilecek kanatlara,

En önemlisini görebilecek gözlere,

Denizi dinleyebilecek kulaklara,

Hikayesini yazan küçük ellere sahip.

Hepimiz, kafamızdaki tutkularız...

Fotoğraf galerisi