Benim İlk... Cross Kayağım!

Okuyuculara yeniden merhaba, güneşli hava değil mi? Dizde öyle fakat inanılmaz rüzgarlı da.

Bugün aklım Norveç hakkında kullanışlı birkaç şeyden bahsetmek geldi; en popüler sporlardan biri: Cross Kayağı. Araç gereçleri alabilir ya da birinden kiralayabilirsiniz.

Ben kayakları bir aylığına bir spor salonundan kiraladım. Sanırım aşarı yukarı 50EUR civarı tuttu. Her gün kaldığım yerin yanındaki gölde kullanacağınızı düşününce, uygun (yapamadı.. hahaha)

Yaşadıklarımı bugünmüş gibi hatırlıyorum. İlk denerken, ben, Flavie, fransız arkadaşım, Maria ile onun erkek arkadaşı(bir Norveçli olarak tabii ki o da katıldı)'ylaydık. Maria ve benim için ilkti. Flavie bizden daha tecrübeliydi ve Maria'nın erkek arkadaşı, bir Norveçli olarak bizden daha tecrğbeliydi.

Bize ağırlığımızı öne doğru vermemiz gerektiğini, diğer türlü yaparsak düşeceğimizi açıkladılar. Sadece ayaklarını kayaklara yerleştirmenin bile oldukça zor olduğunu hatırlıyorum. Kayakların mekanizmasıyla bir türlğ uyum saplayamadım. Ve, sonunda becerdim, neredeyse düşüyordum!

Düşmedim (henüz haha). Maria içinse, işler daha da fenaydı, ilk tepenin üstüne (tepe bile sayılmazdı) bile çıkamadı. Kayaklarını çıkarıp yürüyerek devame etti. Dahası da, gerçekten çok korkmuştu.

Flavie, çok fazla tecrübesi olmadığını söylemesine rağmen gayet iyi gidiyordu. Neyse işte iyiydi. Önce küçük küçük başladık. Tekniği, ağırlığı öne vermek, dizleri kıvırmak ve asla ama asla, yukarıda da söylediğim gibi, arkaya ağırlık vermemekti. Eğer verirseniz kesinlikle düşersiniz.

Maria gerçekten çok korktuğu için pes etti ve erkek arkadaşı da onunla birlikte gitti. Flavie'le ben bir süre daha devam ettik. Oldukça motive olmuştum aslında. 2 defa düştüm ama çok önemli bir şey değildi ve bu yüzden de bir sonraki gün tekrar deneyecektim.

Fakat 2. gün o kadar da şanslı değildim. Sanırım yeni başlayan şansına sahiptim (biz buna İspanyolcada "la suerte del principiante" deriz). İlk günümden sonra epey motive olmuş bir haldeydim. Flavie'le birlikte the Ullevål Seter rotası^dan gittik ki o da bütün yolu içeriyordu. Başta o kadar da eğimli değildi, ama sonra... Bana gerçekten çok fazla geldi.

Flavie benden daha iyi durumdaydı, benden hızlıydı, kesimlikle sürekli durup beni bekliyordu. Biraz korkmuştum ve geri dönmeye karar verdim. O'na "sen git, bu benim için çok fazla, ben geri dönüyorum" dedim. Anlayışla karşılayıp devam etmek istediğini söyledi ve onu anlıyordum çünkü bir şeyi yapmak istediğinizde kimse sizi yolunuzdan alıkoymamalı ve böylece o yoluna devam etti.

Kendi etrafımda döndüm ve... düştüm. Bir türlü ayağa kalkamadım resmen yerle birdim hahah. Kayakçılar yüzünden çünkü onlar biraz... işaretlenmiş yollar takip edebileceğiniz yolları gösterir ama eğer yeni başlayan biriyseniz, düzgün takip etmediğinizde kötü sonuçlar doğurabiliyorlar. Ve işte bu bana olan şeydi hahah. Kayaklarımı raylara koydum ve... yine, düştüm.

Manzara resimlerde de görebileceğiniz üzere, gerçekten harikaydı ve bu resmen benim tam düşmeden önce gördüğüm son şeydi. Ayaklarımı raylara koydum, yeniden. Tepeden aşarı inmeye başladım. Ne saçmaladığım hakkında bir soru sormayın, sadece düştüm işte. Karda yaşadığım en büyük çarpışmaydı. Inanılamaz. Sağ bacağıma bir çürük bıraktım ve bir hafta boyunca popomda bir ağrıyla dolaştım.

Dhası, alan pratik yapan insanlarla doluydu: 6 yaşındaki çocukları yapabildiklerince hızlı bir şekilde yanımdan geçip gidiyorlardı. Ve ben... yani... Karın tadına bakıyordum hahah. Çok acınası. İtiraf etmeliyim ki, düşmekten zev alıyordum ama korkum zevk alışımla aynı seviyedeydi.

O günden sonra daha da denemedim.

Fakat benim yaşadıklarımın sizi denemekten alıkoymasına izin vermeyin. Gerçekten harika bir deneyimdi (Benim ve Clément'ın dışında herkes için).

Fotoğraf galerisi