"Ktoś powiedział – nie wiem kto, wiersze pisać – to jest TO!"

Wprowadzenie 

Drodzy czytelnicy dzielnie tuptający za jeżem! Mam nadzieję, że macie się dobrze, przeżywacie mnóstwo przygód i nadążacie z tuptaniem. W dzisiejszym poście opiszę restaurację Ciucas w Braszowie oraz cotygodniowe lekcje języka rumuńskiego. 

Lekcje języka rumuńskiego 

Po kolejnej lekcji rumuńskiego, na której uczyliśmy się odmiany podstawowych czasowników i ich wymowy, udaliśmy się w poszukiwaniu tradycyjnych rumuńskich potraw do Ciucas, restauracji znajdującej się na Strada Politehnicii 1, nas samym początku Strada Republicii, 100 metrów od budynku Modarom, charakterystycznego punktu orientacyjnego w Braszowie, pod którym bardzo często studenci się umawiają na spotkania.

Poezja włoska 

A tam poznałem kolejnych Włochów, Antonio, z którym od razu się zaprzyjaźniliśmy, bo śmiał się ciągle i z niczego :D i Chiarę oraz jej nieznaną mi z imienia przyjaciółkę. Rozmowa w jakiś dziwny sposób przeszła na poezję. Jako że jednym z moich ulubionych tematów, tak jak znanego mi Dominikanina, jest śmierć, nie zapowiadało się to radośnie. Całe szczęście Chiara nie dała mi dojść do słowa i zapoznała mnie trochę z poezją włoską

Alda Merini

"Sorridi donna
sorridi sempre alla vita
anche se lei non ti sorride.
Sorridi agli amori finiti
sorridi ai tuoi dolori
sorridi comunque.
Il tuo sorriso sarà
luce per il tuo cammino
faro per naviganti sperduti.
Il tuo sorriso sarà:
un bacio di mamma
un battito d’ali
un raggio di sole per tutti."

Tłumaczenie wierszy i piosenek to dość dobry sposób na naukę języka, dlatego poprosiłem później dziewczyny o wysłanie mi jakiegoś zbioru wierszy. 

Co do poezji rumuńskiej, w najbliższym czasie będzie możliwość posłuchania, w poniedziałek ma odbyć się recital.

Restauracja Ciucas - jedna z lepszych w Braszowie

W Ciucas zamówiliśmy sobie trochę tradycyjnych rumuńskich potraw. Akurat trafiliśmy na jakąś większą imprezę i mini koncert rockowy, stoły uginały się od mięsa i były zastawione piwem Ciucas. Kelnerzy chyba mieli nadzieję, że wyjdziemy, bo było mało miejsca i ledwo byli w stanie się przemieszczać po restauracji, ale zdecydowaliśmy się zostać, bo Mariuca, buddy Włochów, zachwalała tutejszą ciorbę. Nie było to zbyt miłe z ich strony, ponieważ zamiast pomóc nam dostawić krzesła i stół, a była taka możliwość, stali nad głowami i wywoływali presję.

Normalnie nie robię zdjęcia temu, co jem. I tym razem nie zrobiłem :P Raz w życiu zrobiłem, i to właśnie tu, w Braszowie, zdjęcie tortino di fritelle, przygotowanego przez Włochów z 33 (trzydziestu trzech! - sic!) jaj, dla siedmiu osób. Była to tak obrzydliwie olbrzymia dawka protein, że następnego dnia musiałem pojechać na basen i przepłynąć dwa razy więcej basenów, aby przerobić tę masę. Omnomnom.

Siła! Masa! Rzeźba!

Wnętrze restauracji jest bardzo stylowe, czyste drewno, lampy z drewna, obrazy oprawione w drewniane ramy, stoły i krzesła z litego drewna, olejowanego, na krawędziach przypalanego, zero formaldehydu w powietrzu. Bez materiałów drewnopochodnych, płyt wiórowych, MDF-ów i innych klejonek. 

Można zjeść w Ciucas wyśmienitą ciorbę z warzywami za siedem lei, ale lepiej zamówić sobie za dwanaście lei ciorbę w bochenku chleba - niestety ta opcja jest dostępna tylko z mięsem, nie wiem, dlaczego, ale wegetarianie mogą zamówić tylko ciorbę bez mięsa na normalnym półmisku. Jako tradycyjny rumuński deser kilka osób zamówiło papanasi.

Źródło: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Papanasi_cu_cirese.jpg

Ciorba w chlebie w restauracji Ciucas.

Polecam.

El Jeż

Galeria zdjęć