Sabah Toledo akşam Madrid gece Barcelona

Sihir Bakanlığı!?

Sabah güneşle uyanıp, yanımıza ilk yolluklarımızı aldık. Elbette ki çayımız da termosumuzda eksik değildi. Çantaları toparlayıp hemen Tarjeta Joven'i almak üzere nueves ministerios durağına gittik. Bunun için randevu gerekiyor tabii ama ben her şeyi önceden ayarlamıştım. Durak öyle kocaman ki, metrolar, trenler, ofisler her şey burada birleşiyor. Ayşe bu durağı Harry Potter sihir bakanlığına benzetti, son derece de haklı. Yalnız Madrid'de buna benzer duraklar çokça var. Kartı alıp Toledo otobüslerinin kalkacağı durağa gitmek için yine metroyu kullandık. Hem havaalanına, hem trenlere, hem otobüslere bağlanan bu metro ağları; gözlerimi yaşartıyor. 

Toledo Orta Çağdır

Yazıyı okurken Ensemble Galatia - C'est La Fin şarkısını dinlemenizi şiddetle tavsiye ederim. Bu Türk grubu ortaçağ şarkıları yapıyor ve bu şarkılar bence Toledo demek.

Madrid-Toledo arası otobüsle yaklaşık 45 dk. Otobüs kartınız bulunmuyorsa duraktaki (6-Plaza Eliptica) gişelerden de bilet alabiliyorsunuz. Toledoya indiğinizde şehrin tarihi kısmına çıkmak için birçok yürüyen merdiven kullanıyorsunuz. Yukarı çıktığınızdaysa şehrin değişmemiş Ortaçağ derebeylik kent dokusuyla karşı karşıya kalıyorsunuz.

Biz bütün zamanımızı dar sokaklar arasında kaybolup çıkmazlardan geri dönerek geçirdik. Hata olduğu için değil, bundan zevk aldığımız için yaptık. Bolca yürüyünce elbette ki bir banka oturup dinlendik.

+Ayşe ben anlamıyorum, Madrid'de de böyle... Bu insanlar her şeyi bu kadar güzel planlayabilirken bu bankaların yönünü nasıl hep ters koyuyorlar? Bir yerde bir manzara varsa ona bakmalı, ya da yola, yahut meydana dönük olmalı. Bunu bilmiyor olamazlar heralde... Gerçekten anlayamıyorum -.-

- (Ayşe güler ve fotoğrafımı çeker. Sırtımız yola dönüktür.)

Toledo'da gezebileceğiniz birkaç nokta var. Alcazar ve Ordu müzesi girebileceğiniz yerlerden (pazar günleri ücretsiz) Toledo katedrali de görmeye değer ama önünde upuzun bir bilet sırası oluyor ve ücreti 10€. Biz bilmeden ibadet alanından girip görmüş bulunduk. 

Toledonun çıkmazlarından birindeyken, yukarılardan bir kız çocuğu seslendi.

+Helloooo!!!!

Baktım ki kardeşiyle balkondan bize el sallayan bir çocuk. İngilizce cevap verdim ama anlamadı. İngilizcesinin benim İspanyolcamdan da az olduğunu farkedince davrandım İspanyolcama. Adını, yaşını; yanındakinin kardeşi mi olduğunu sordum. Onları çok sevdiğimi söyledim. Fotoğraf çekmek için izin aldım ve ayrıldık. Adını unuttuğum için özür dilerim tatlı kız :(

O gün unutamadığım başka bir olay da, yolda yanımızdan geçen bir kadının nereden geldiğimizi sorması; bize muhteşem bir gülümsemeyle bakması, müslüman olduğunu söyleyip bize sarılmasıydı. Başörtülü olmak fark edilmeye neden oluyor. Bazen kötü muameleyle karşılaşıyorsunuz bazen de böyle şeyler yaşıyorsunuz.

Hala Madrid'de görülecek yerlerin olması nedeniyle Toledo ziyaretimizi kısa kesmek zorunda kaldık. Yoldayken hızlı bir rota çizdik. Opera'dan çıkıp, Kraliyet Sarayı, Almudena Katedrali, paketle yemeklerimizi alıp Retiro'da onları yemek, Kristal Palas ve hangisine yetişebilirsek Prado ya da Reina Sofia Müzesi. 

Opera

Kraliyet Sarayı ve çevresi, benim Madrid'de en rahat ettiğim yerlerdendir. Bu yüzden Ayşe'ye özellikle göstermek istedim. Giriş sanırım 13€, öğrenciler için 6€; pazartesi ve çarşamba günleri 16.00- 18.00 arası Avrupa Birliği üyesi ülke vatandaşlarına ücretsiz. Tabii vaktimiz olmadığı için dışını ve parmaklıkların ardından avlusunu gösterip hemen yanında bulunan Almudena Katedrali'ne geçtik. Madrid'de öyle çok eski yapılar yoktur, Bu katedral de zaten çok yeni bir yapı; 1993'te açılmış. İçerisi rengarenk, ışığın güzel kullanıldığı mekanlar da yaratılmış; yine de bu haftanın sonuna geldiğimizde "Almudena da neymiş be!" diyecektik.

Katedralden çıkıp burada kebap olarak adlandırılan aslında pita ekmeği arası dönerlerimizi paketletip retiroya gitmek üzere yola koyulduk. Her dışarda kebap yediğimde "ülkemin kebapları olsaydı şimdi, en azından dönerleri olsaydı..." diyorum. Tek avantajı et döner ve tavuk dönerin fiyat farkının olmaması. Ama bu yediğimiz fiyata ASPAVA'da neler yenirdi yahu :(

Retiro

Retiro'nun bana göre en güzel özelliği hem çok planlanmış hem de çok rastgele oluşturulmuş olması. Doğayı yönlendirmiş ama serbest bırakmışlar diyebiliriz. Yeşil adacıklar ve bu adacıkları çevreleyen ortagonal biçilmiş çalılar var. Bu adacıklara istediğiniz gibi girip oturabiliyorsunuz. Ağaçlar da belli bi hizaya göre dikilmemişler. Yollar, Madrid'in diğer parklarında da olduğu gibi, toprak; hatta kum gibi. Parkın girişinde kocaman bir havuz var, bu havuzda kayıklara binebiliyorsunuz (onu da yapmadık) Parkın derinliklerine gidip, Kristal Palas'ı göstermek için yanıp tutuşuyordum. Yapısı, saydam elemanların kullanılışı, ışığın etkisi beni büyülüyor; mimar olmayanlara bu etkiyi göstermiyor tabii :P

Gittik ve ne görelim... 18.00'da Kristal Palas kapanıyormuş, cama yaslanıp Ayşe'ye içeriyi gösterdim. Sonra oturup ona bakarak fake kebaplarımızı yedik. 

Prado

Yemeğin ardından hızlı bir şekilde Prado'ya gitmek üzere harekete geçtik. Prado müzesinin ücretsiz saatleri olduğu için onu bu saate bırakmıştık (18.00-20.00 Pazar harici günler, Pazar günü 17.00-19.00) Son yarım saat içeri almadıklarını unuttuğumdan Prado'ya giremedik. Biz de o meşhur tabloyu görmek üzere rotayı Reina Sofia'ya çevirdik. Guernica!

Reina Sofia

Gittiğimiz saatler tabii ki Reina Sofia'nın da ücretsiz saatleriydi. (19.00-21.00 Pazar harici günler, 13.30-19.00 pazar günü) Bütün müzeyi gezmek yerine 2. kattaki eserlere baktık, en değerli tablolar ve heykeller bu kattalar. Kubizm seven biriyseniz burada o meşhur Daliler, Picassolar, Juan Grisleri göreceksiniz, ve bu tablolar gerçekten dünyada adı duyulmuş eserler. İnsanların Madrid'e gelmesindeki en önemli nedenlerdendir bu iki müze. 

Guernica'ya gelecek olursak, Guernica kocaman ve yanında 2 görevli duruyor. Tabloya belirli bir mesafeden fazla yaklaşamıyorsunuz. Ayrıca fotoğraf çekmek de yasak. 

Eve Dönüş

 Madrid'in en görülmesi gereken yerlerini hızlıca da olsa turlamış olduk ve hemen eve gelip çantalarımızı hazırlamaya koyulduk. Otobüsümüz havaalanından kalkıyordu, ve bu durak son derece karmaşık. İlk kez geliyorsanız erken gelmenizi tavsiye ederim. Biz gelmedik ve bulunduğumuz yer doğru mu yoksa otobüsü mü kaçırıyoruz diye hayli korktuk. Zaten yolculuk boyunca hangi otobüsü, uçağı kullanacak olduysak yetişmek hep son dakikalarda olacaktı. 

Barcelona otobüsümüz saat tam 23.45'te yola çıktı. (Dikkatli olun, verilen saate dakikası dakikasına uyuyorlar) Gece yolculuklarıyla normalde sorunum yoktu, ama felaket öksürüğüm hala geçmemişti. Gece boyu ne uyuyabildim ne uyanık kalabildim. Öksürerek insanları uyandırmamak için de ayrı çaba sarf ettim

Sözün özü

Bir güne iki şehir sığdırmayın

ve öksürürken gece yolculuğu yapmayın

Barcelona'da görüşmek üzere...

Fotoğraf galerisi