Uniwersytet w Salamance

Uniwersytet w Salamance (Universitas Studii Salmanticensis) jest jednym z bardziej symbolicznych budynków w mieście. Znajduję się na Starym Mieście, niedaleko katedry, i odegrał wiodącą rolę w tym, że stara część Salamanki została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO (1998). Został założony w 1218 roku i dlatego właśnie jest to najstarszy uniwersytet w Hiszpanii i czwarty z najstarszych w Europie.

Z tego powodu, odegrał bardzo ważną rolę kulturową oraz demograficzną w życiu miasta, ponieważ przyciąga on wielu studentów z innych miast i obecnie z różnych państw, studentów, którzy dodają szczególnego i radosnego uroku Salamance.

Jednakże, jak dowiedziałam się w czasie mojej wizyty na wieże katedry, w 1520 roku Salamanka liczyła 15, 000 mieszkańców, z czego 7, 000 stanowili studenci, wyobraźcie sobie, prawie połowa!

Uniwersytet nazywany jest "głównym", ponieważ to tam były wykładane cztery przedmioty dawniej uważane za najważniejsze: Prawo Kanoniczne, Prawo Cywilne, Teologia i Medycyna. Jendak że, jego dewiza odzwierciedla ten pogląd, odsuwając się od humanistyki: "Omnium scientiarum princeps Salmantica docet" - "Uniwersytet w Salamance jest pierwszym we wszystkich naukach. "

Sama fasada szkoły jest warta uwagi. I rzeczywiście, jest ona bardzo bardzo bardzo ozdobiona, tak jak wszystko w tym mieście (nie da się przejść pięciu metrów bez zatrzymania się, żeby podziwiać coś w starej części). Posiada wiele rzeźb z kamienia, z których najważniejsze to żaba (i czaszka): tradycyjnie, studenci uniwersytetu poszukiwali żaby na fasadzie, ponieważ wierzyli, że jeśli ją odnajdą przyniesie im ona szczęście na egzaminach. Obecnie, żaba stała się symbolem Salamanki, symbolem intelektualnym, wraz z kogutem (duchowym - wiatrowskaz nad "wieżą koguta" na katedrze) i bykiem (znanym - na urzędzie miasta). Dowiedzieliśmy się tego od przewodnika, który oprowadzał nas po wieżach.

Wystarczy, że zobaczycie uniwersytet z zewnątrz, ponieważ musicie wziąć pod uwagę, że wejście kosztuje 10 euro (w sumie 5 jest nie zapomnicie swojej karty studenta :P).

/! / Co warto wiedzieć:

-Tak, wejście jest drogie, ale naprawdę warto, z biletem możecie wejść również do Colegio Mayor de Fonsecas (zaraz przy Pałacu Monterrey i Parku San Francisco).

-Jeśli zapłacicie 2 euro, dostaniecie słuchawki dla zwiedzających, ja ich nie wzięłam, ponieważ uważam, że na tablicach na ścianach jest wystarczająco informacji, przy wejściu do sali i na filmach, które można tam obejrzeć.

-Obecnej biblioteki, nie tak jak starej, nie można zwiedzać, pomimo tego, że znajduje się na pierwszym piętrze (zajmuje całe jedno skrzydło).

-Jeśli szukacie "Cielo de Salamanca" (Niebo Salamanki), które dawnej znajdowało się w starej bibliotece (którą możecie zobaczyć), nie znajdziecie go na uniwersytecie. Tak mówię, ponieważ my się pomyliłyśmy, i jako że był długi weekend, tzn. weekend i jeden dzień wolny, kiedy zorientowałyśmy się, było zbyt późno, zdążyli już nam zamknąć... No nic, następnym razem. Możecie znaleźć "Cielo de Salamanca" na Patio Escuela Menor, bardzo blisko i wejście jest darmowe.

Teraz możemy zacząć naszą wizytę na uniwersytecie. Oczywiście bardzo ozdobionym. Ma wygląd dość klasyczny, kwadratowy z patio pośrodku, z którego można zobaczyć dzwony.

Nie zapomnijcie podnieść głów na sufit, który również jest bardzo ozdobiony.

Na uniwersytecie znajdziecie:

• Wiele sali, gdzie wykładane są zajęcia: każda z nich jest poświęcona ważnej dla uniwersytetu, miasta i kultury hiszpańskiej osobie i, czasami, wykładowcom uniwersytetu. Na przykład: na cześć Miguel de Unamuno, i Fray Luis de León, poeta, humanista i zakonnik w czasach Renesansu, który należał do szkoły i studiował Teologię na tym właśnie uniwersytecie. W tej sali możemy zobaczyć katedrę z drewna.
• Audytorium, jest to zdecydowanie jedna z najbardziej ozdobionych sal na Uniwersytecie w Salamance. To tam odbywają się ceremonie zakończenia studiów, jedno z najważniejszych i uroczystych wydarzeń (pochód dookoła szkoły, tradycyjne ubrania... ). Zaraz przy wejściu znajduje się filmik, z którego możecie dowiedzieć się więcej szczegółów, i na którym zobaczycie studentów w tradycyjnych strojach. Poza tym, obchodzone są tam inne ważne wydarzenia, na przykład, rozpoczęcie roku czy inwestytury.
• Schody wiedzy (La escalera del conocimiento), wewnętrza (i również zewnętrzna) część ozdobiona jest rzeźbami przedstawiającymi drogę w kierunku mądrości, wybór między dobrem i złem, rozum i pasję, ludzkość i zwierzęcość, tak jak pokazane jest w filmie (przynajmniej w tej części, którą widziałam o górnej części schodów). Dlatego mają charakter bardzo symboliczny i, według mnie, był to bardzo dobry pomysł nakręcić filmik wyjaśniający znaczenie tych rzeźb. Jednakże, jeśli mogę coś skrytykować, pomimo tego, że filmiki były bardzo interesujące, były również trochę za długie.





• Asceci (Los Santones), dwa obrazy ze świeczką w ręku, aby studenci nie całowali się po kątach uniwersytetu.
• Według mnie, skarb uniwerystetu, Stara Biblioteka!

"Stara", ponieważ nie jest już w użyciu, pod koniec XIX wieku zdecydowano powiększyć ją, a powiększenie górnych skrzydeł uniwersytetu zostało wykorzystane do wybudowania nowej biblioteki (której nie można zwiedzać). "Biblioteka", ponieważ znajduje się tam 2795 rękopisów od XI do XX wieku i, poza tym, niezliczone inkunabuły oraz publikacje. Ze względu na bogactwo i wiek nie można tam wchodzić, jest chroniona szklaną ścianą, przez którą można zrobić zdjęcia.

Jak już wspominałam, brakuje Nieba Salamanki, które dawnej pokrywało sufit i przedstawiało gwiazdy, gwiazdozbiory. Ale nawet bez tego, biblioteka jest niesamowita.

Można zostać przy wejściu i obserwować drzwi ozdobione licznymi rzeźbami. Jest to bardzo dobry znak. Ponieważ, jeśli zdecydujecie wejść trochę dalej, odkryjecie prawdziwy skarb...

Setki książek, wiele rzeźb, stare globusy, instrumenty naukowe, ozdoby na drewnianych półkach... . Jednakże, bardzo zaskoczyła mnie wielkość oraz oświetlenie wnętrza. W skrócie mówiąc, powiedzieć, że bardzo sposobało mi się to miejsce, to za mało.

Przeróżne przedmioty z dawnych czasów, stare rękopisy, mapy z epoki złotego wieku kartografii, plakaty przyrodoznawstwa oraz anatomii (we francuskim, ha ha), modele zwierząt (żaby, sepia) i manekiny, by móc nauczyć się w praktyce medycyny...

Wydaje mi się, że dowiedzieliście się już wystarczająco, żeby pójść odwiedzić to wyjątkowe miejsce. Mój artykuł nie jest wystarczający i wybrałam w sposób dość subiektywny miejsca (i zdjęcia), o których chciałam wam opowiedzieć, ale mam nadzieję, że bardzo wam się spodobało. Wybaczcie, jeśli jest zbyt długi, ale o tak wyjątkowym miejscu można by napisać całą książkę.

P. S. Nie załączyłam wszystkim zdjęć, pozostałe dwa czy trzy znajdują się w galerii.