Kordoba, nieduża i urokliwa

Cześć Erasmusowicze :)

Dziś chcę opowiedzieć Wam o... Kordobie!

Jest to prześliczne miasto na południu Hiszpanii, którego odwiedzenie serdecznie polecam. Miałam szczęście być w tym mieście kilka razy w ciągu ostatnich kilku lat ponieważ mieszka tam część mojej rodziny i moi kuzyni się pobierali, zatem od wesela do wesela...

Kordoba jest miastem znajdującym się na południu Hiszpanii, pomiędzy Jaén i Sewillą. Jego położenie geograficzne sprawia, że latem jest bardzo gorąco, a zimą zimno. Jest to spowodowane tym, że góry, które je otaczają (Sierra Morena) w miesiące letnie nie pozwalają na przemieszczanie się powietrza, a w zimowe przynoszą chłód. Pomimo tego, charakter jego mieszkańców zachęca do wyjścia na miasto i do poznania go.

Z mojego punktu widzenia, jednym z najlepszych momentów na odwiedzenie miasta jest Wielki Tydzień, kiedy to miasto wrze od wydarzeń, procesji i dodatkowo ma świetny klimat. Nawet jeśli nie jesteś osobą religijną, warto zobaczyć to, co się dzieje na ulicach, jest to swego rodzaju spektakl.

Najbardziej rozpoznawalnym miejscem, jak zapewne wiecie, jest Mezquita de Córdoba (meczet-katedra). Kiedy byłam tam ja, wejście kosztowało 8 Euro, a dla mieszkańców Kordoby było darmowe. Warto odwiedzić to miejsce, a przede wszystkim iść z kimś, kto może coś Wam o nim opowiedzieć. Jako ciekawostkę, powiem Wam, że w całym meczecie nie ma dwóch takich samych kapiteli (dla tych którzy nie wiedzą, jest to górna, ozdobna część kolumny). Oczywiście meczet został zmieniony w katolicki kościół, w którym teraz odprawia się msze. Stało się to wraz z rekonkwistą Królestwa Granady i żeby nadać mu charakter chrześcijańskiego kościoła... udekorowano przestrzenie pomiędzy łukami obrazami świętych, a różne inne elementy pozłocono. Dokonano tam znacznej ilości przeróbek (niekoniecznie potrzebnych).

Na jednej z kolumn znajduje się wyryty krzyż, tak, jakby został wydrapany czymś w rodzaju gwoździa. Powiedziano mi, że legenda głosi, że został on wyryty przez pewnego chrześcijanina, którego przykuto do tej kolumny. Ów chrześcijanin głośno się modlił, a muzułmanie, którzy mieli po dziurki w nosie jego modłów i krzyków, ucięli mu język. To jednak nie powstrzymało tego człowieka od wyrażenia swojej wiary: będąc uwięzionym zaczął wydrapywać własnymi paznokciami ten właśnie krzyż na kolumnie (według mnie, prędzej by mu się zdarły paznokcie, ale cóż... legendy, prawda? ).

Na przeciwko meczetu znajduje się niedawno odnowiony Puente Romano (Most Rzymski), pod którym przepływa rzeka Guadalquivir. Trzeba przyznać, że jest bardzo ładny. Po drugiej stronie meczetu znajdziesz dzielnicę zwaną La Judería. Dzielnica-labirynt, gdzie znajdują się najstarsze domy w mieście, które w głównej mierze zostały zbudowane przez żydów. To ciekawe, jak bardzo blisko siebie znajdują się budynki i jak wąskie są ulice. Budowano je w ten sposób aby uniknąć gorąca latem, ponieważ budynki dają sobie nawzajem cień. Jest pewna ulica w dzielnicy żydowskiej, o nazwie Chusteczka (calle del Pañuelo). Nazywa się tak dlatego, że jej szerokość niewiele się różni od długości rozpostartej chusteczki.

W maju świętuje się przez kilka dni wydarzenie zwane Los Patios i wtedy wszystkie ulice z otoczenia meczetu-katedry dekoruje się kolorowymi doniczkami z kwiatami. Bardzo polecam odwiedzenie miasta w tym okresie. W maju odbywa się też "feria", podobna do tej z Sewilli. Z ta różnicą, że "casetas" (namioty przeznaczone do zabawy i tańców) są otwarte dla wszystkich, którzy mają ochotę wejść, napić się i zabawić.

[To właśnie jest ulica Chusteczka]

Również warte odwiedzenia są plac Tendillas i schody El Cristo de los Faroles (Chrystusa otoczonego lampami).

Dla lubiących imprezować polecam okolicę zwaną El Vial. Jest tam mnóstwo dyskotek i pubów. Mieszkańcy Kordoby lubią wychodzić na miasto, a także dobrze wyglądać. To co najlepiej zapamiętałam z Kordoby to przystojni chłopacy. Niestety nie mogę nic powiedzieć o dziewczynach, ale wiecie, nie zwracałam na nie wielkiej uwagi!

Tak dla wyjaśnienia, na zdjęciach miałam szesnaście lat... więc nie czepiajcie się.

Buziaki drodzy Erasmusowicze!