Ścieżkami Pizy - odsłona pierwsza

Zatrzymałem się w mieście, które od dziecka utożsamiam z Krzywą Wieżą, podobnie jak zapewne niejeden z Was. Nic dziwnego. Jest obłędna – pierwsze słowa jakie wypowiedziałem gdy ukazała się ona przed moimi oczyma w całej swej okazałości. Zacząłem zachowywać się jak wszyscy turyści: zdjęcia, okrzyki radości, wizja fotografii na której podtrzymuje krzywą wieżę… To bardzo ekscytujące znaleźć się w miejscu,o którym słyszało się tak wiele. Kto by pomyślał kilka lat temu, że nie tylko zobaczę Krzywą Wieżę, ale będę obok niej studiował, jadł obiady, spędzał czas z przyjaciółmi. Dla takich chwil warto żyć!

Swoją drogą to zaskakujące, na jak wiele sposobów ludzie robią sobie zdjęcia z Krzywą Wieżą. Niektóre bardzo odważne! Idziesz sobie na zajęcia, dzień jak co dzień, kawka w ręku, słońce grzeje, mijasz wieżę i widzisz dziesiątki turystów „opierających się” na wieży, „podtrzymujących” wieżę, „trzymających ją” w dłoni jak gdyby była małym breloczkiem przy kluczach, oraz wiele, wiele innych pozycji. Widząc te wszystkie wygibasy, które turyści wyczyniają, zaczynam wierzyć, że z takim poziomem kreatywności jaki posiada ludzkość, coraz bardziej prawdopodobnym staje się to, że za kilka lat samochody będą latać ;)

Teraz ciekawostka z której cały naród Polski może być dumny! Wiecie, że w 1990 roku wieża została zamknięta dla zwiedzający, ponieważ jej krzywizna osiągnęła 5,5 metra?! Tym samym stanowiła zbyt duże zagrożenie, aby móc na nią wchodzić. Znalazł się jednak człowiek, który zapobiegł katastrofie, a był nim Profesor Michał Jamiołkowski wraz ze swoimi studentami z uniwersytetu w Turynie. Nasz rodak, przy pomocy włoskich młodych geniuszy, znaleźli sposób, aby uratować ten cenny zabytek. Wieża została w kilku miejscach przymocowana do pobliskiego budynku (użyto do tego stumetrowych stalowych smyczy!). Następnie osadzono przeciwwagę, która sięga 45 metrów pod ziemię i waży 900 ton. Po wykonaniu prac smycze zostały zdemontowane, a turyści nadal mogą obserwować Krzywą Wieże z zewnątrz oraz od środka. Bilet, który upoważnia do wejścia na wieżę kosztuje 18 Euro. Mało, dużo, trudno powiedzieć. Majątek to na pewno nie jest, a organizując już wycieczkę do Włoch 18 Euro nikogo nie zbawi.

Teraz Krzywa Wieża to obiekt, który niemalże codziennie widzę zmierzając na uniwersytet. Czy przyzwyczaiłem się już do niej na tyle, aby była dla mnie czymś codziennym? Absolutnie nie! Za każdym razem z zachwytem podziwiam to niezwykłe architektoniczne dzieło. Widziałem ją już po południu, nocą i porankiem (bardzo wczesnym) i za każdym razem jest zniewalająca. Warto wiedzieć, że Krzywa Wieża (Torre Pendente), to tylko jeden z obiektów architektonicznych znajdujących się na Polu Cudów (Campo dei Miracoli). I choć to głównie dla niej podróżujący zmierzają często kawał drogi, to obiekty jej towarzyszące również zasługują na uwagę. Właściwie Krzywa Wieża to dzwonnica, znajdująca się przy katedrze i baptysterium, które są znacznie bardziej monumentalne od niej samej.  Ale nie są krzywe ;) więc choć piękne, to porównywalne do innych obiektów sakralnych rozmieszczonych na całym świecie. Krzywa Wieża jednakże jest jedyna i niepowtarzalna!

Uważam, że warto choć w skrócie znać historie jej powstawania. Budowę rozpoczęto w 1173 roku a ukończono w roku 1350! Jednakże robotnicy nie mieli łatwo… I choć już od początku było widomo, że grunt na której zaczęto ją budować nie jest pewny, to prace kontynuowano. Po wykonaniu trzeciej kondygnacji dzwonnica zaczęła się odchylać i wyraźnie opadać. Prace wznowiono po niemal stuletniej przerwie. Skutkowały one jednak jeszcze większym pochyleniem się wieży. Po kilku dziesięcioleciach budowę wznowiono, wzniesiono zwieńczenie i zakończono pracę. Efekt jest jaki widać! Ale piątki za prace techniczne, to by Panowie architekci nie dostali ;) Cieszę się jednak, że wieża powstała i mogę sobie na nią popatrzeć z myślą, że nie wszystko co doskonałe jest piękne, a nie wszystko co piękne musi być doskonałe.

---

Galeria zdjęć