Wrażenia po Erasmusie w Berlinie

Źródło

Berlin nie jest taki, jak typowa duża stolica w rodzaju Londynu czy Paryża, w których wszyscy zakochują się od pierwszego wejrzenia. Z powodu ich pięknej starej zabudowy, kościołów, katedr, romantycznej atmosfery, imponujących domów itp. Berlin jest czymś innym. Kiedy widzisz go za pierwszym razem, wydaje się szary, nudny, podniszczony, tak jakby wymagał poważnego remontu. Nie zrozumcie mnie źle, miasto ma swoje piękne części, takie jak zachwycająca Katedra, Wyspa Muzeów i znajdujące się na niej 5 czy 6 muzeów, Uniwersytet Humbolta, Gendarmenmarkt, Brama Brandenburska, Unter den Linden, Hackesche Höfe... Ale większość miasta w wygląda bardzo staro i nieciekawie, zwłaszcza w dzielnicach, które kiedyś tworzyły Berlin Wschodni.

Ale potem, po kilu dniach lub tygodniach, Berlin zaczyna rosnąć w waszych oczach. Jest bardzo przeładowany historią, wszystko działo się tak niedawno. Można poczuć wagę wydarzeń, które miały tutaj miejsce, a wszystko dzięki pomnikom, zdjęciom umieszczonym na stacjach metra, ukazującym, że niektóre ze stacji były zamknięte w czasie podziału miasta, muzeom i wystawom o najnowszej historii Berlina, czyli II wojnie światowej i późniejszej zimnej wojnie, dzięki pozostałościom Muru Berlińskiego, które nadal stoją, a nawet dzięki przypadkowemu parkingowi, na którym ledwie widoczny znak informuje, że pod ziemią znajdował się bunkier, w którym Hitler spędził ostatnie dni wojny i w którym popełnił samobójstwo.

Wiele pustych miejsc, opuszczonych budynków zostało przejętych przez różnych tułaczy, tak jak sławny squat Tacheles, który niedługo zostanie wyburzony i odbudowany. Tymczasem jego mieszkańcy zostaną pozbawieni dachu nad głową. Ludzie żyli tam bez pozwolenia przez ostatnią dekadę, żyjąc po swojemu i wytwarzając biżuterię, malując obrazy i wystawiając spektakle.

Sztuka uliczna jest wszechobecna i jeśli się uważnie przypatrzycie, możecie w niektórych graffiti rozpoznać prace sławnych artystów takich jak Xoox, znany z wizerunków kobiet z wyższych las, w ich eleganckich ubraniach i szpilkach, sikających na swoje dizajnerskie torby.

Jeśli chodzi o życie nocne, Berlin ma najbogatszą i najbardziej zróżnicowaną scenę muzyczną. Dominuje muzyka elektroniczna, tak jest w klubie Berghain, mieszczącym się w starej fabryce, gdzie bramkarze wpuszczają tylko tych, których wygląd im się spodobał, podobnie w klubie Tresor którego ciemne, kręte korytarze i klatki przypominają stary dom wariatów.

Klub Berghain

Źródło

Najsławniejsze clubbingowe okolice to Warschauerstrasse, gdzie zlokalizowanych jest kilka najlepszych klubów takich jak: Watergate, Magnet, Suicide Circus, Raw; Ostbahnhof gdzie znajduje się Berghain i gdzie ostatnio zamyka się sporo dobrych klubów takich jak Maria; czy Eberswalderstrasse i tamtejszy bar z absyntem, czy fajne miejsca w Kulturbrauerei. Jest też pełno ukrytych lub nawet nielegalnych klubów, jeśli znacie jakichś Berlińczyków, może je wam pokażą. Jeden szczególnie dobry klub znajduje się w Neukölln, jednego tygodnia możecie tam tańczyć do zremiksowanych nagrań z lat 20. ubiegłego wieku, innym razem do muzyki folklorystycznej prosto z Bałkanów.

Berlin jest również znany ze swojej otwartości jeśli chodzi o seksualność, znajdziecie wiele sklepów z porno i muzeów seksu, zarówno w centrum, jak i nawet na stacjach metra. Jeśli macie ochotę na przygody, możecie nawet odwiedzić jeden z klubów fetyszowskich zwany Kit Kat, gdzie dress code można zamknąć w zdaniu "im odważniej, tym lepiej". Zostaniecie wpuszczeni jedynie jeśli wasz "sexy outfit" zostanie zatwierdzony. Jeśli łatwo was zaszokować, trzymajcie się z daleka!

Podsumowując należy stwierdzić, że Berlin to wielki, bogaty, zróżnicowany ośrodek, którego każda dzielnica ma swój własny charakter. W jego granicach znajduje się wiele parków i jezior, muzeów i wystaw, sklepów i centrów handlowych, klubów i pubów; nigdy nie będziecie się tu nudzić. Byłam bardzo uprzywilejowana mogąc tam mieszkać przez 4 miesiące, a przez ten czas nie zrobiłam połowy z tego, co chciałam. Dlatego też planuję wrócić tam na studia magisterskie, żeby móc pomieszkać tam przez kolejne dwa lata i zrobić wszystkie rzeczy, z mojej listy planów.