Rome: tussen de Italianen en de Spanjaarden

Goedenavond Erasmusstudentjes:

Ik wil het graag met jullie hebben over mijn ervaring in Rome. De eerste avond van mijn verblijf in Rome werd al snel iets duidelijk voor ons groepje. We waren met een stuk of vijf mensen op bezoek in Rome. Ik kan met zekerheid zeggen dat de Italianen erg gastvrij zijn. Dit is al een ding wat de Italianen in gemeen hebben met de Spanjaarden. Want je kent natuurlijk vast wel het bekende "tú casa es mi casa".

Een vriendin van mij, Maria, zei dat we gingen avondeten bij een Italiaanse vriend van haar. Ik kende kende helemaal niemand en niemand kende mij! Het huis van die vriend bevond zich helemaal aan de andere kant van het centrum en we moesten dus helemaal de metro nemen om aan de andere kan van het centrum te komen bij het huis van die Italiaan. Eenmaal aangekomen kwamen we erachter dat het huis uit drie kamers bestond. Hiermee bedoel ik echter niet drie slaapkamers maar echt drie kamers. Een keuken, badkamer en een slaap/woon/kamer. We waren met z'n alle in een ruimte en verder niks.

Andere mensen begonnen te komen. Zowel Spanjaarden als Italianen en allemaal samen waren we ongeveer met z'n tienen. Kan je je dat voorstellen? Met z'n tienen in dat kleine studiootje dat een kamer had. Toen begon de eigenaar van de studio met het voorbereiden van het eten voor iedereen. Het rook al heerlijk en natuurlijk smaakte het ook voortreffelijk. Hij had een pasta all'amatriciana gemaakt. Dit is een simpele pasta gemaakt van verse tomaten. Zelf ben ik niet zo'n fan van tomaten maar deze pasta was echt voortreffelijk. Daarnaast waren er ook wat andere hapjes op tafel gezet een ook een frisse salade. We hadden echt heel goed gegeten. Daarna moesten we echter al snel terug naar huis gaan omdat mijn vriendin de volgende dag moest werken en ik had met drie vrienden afgesproken om vroeg in de ochtend het Collosseum te bezoeken.

Mijn conclusie na die avond is dat de Italianen naast herrieschoppers zeer vriendelijk een gastvrije mensen zijn. Ze zijn erg warm en je kan ze makkelijk vertrouwen. Ze hebben de gave om je overal thuis te laten voelen. Ik heb dat echt heel erg gewaardeerd toen ik bij de Italianen thuis was.

Ik zou de Italiaan die voor ons had gekookt en ons zijn huis had aangeboden duizend keer willen bedanken.

De volgende dag stond ik op, douchte ik me en ontbeet ik. Ik sprak af dat ik Maria na haar werk zou zien in het centrum en ik vertrok naar het Colosseum. We spraken, als ik het me goed kan herinneren, om tien uur 's morgens voor het Colosseum af.

Alejandro, Diego en Fer waren natuurlijk te laat. Ik vond het echter niet erg dat ze te laat waren omdat ik zo erg aan het genieten was van het uitzicht op het Colosseum. Het was een erg zonnige dag ergens in oktober. De dag was erg mooi en voelde fijn aan. Een perfecte dag om de toerist uit te hangen. We gingen in de rij staan en kwamen er achter dat de inkom voor studenten uit de Europese Unie maar 7, 50 koste. Dit gelde voor studenten tussen de 18 en de 25 jaar. De normale entreeprijs was 12 euro.

Alejandro die Argentijns was mocht toch naar binnen voor de 'Europeanen' prijs omdat zijn achternaam Italiaans was. Zo had hij toch nog wat centjes bespaard. De ochtend was echt super gezellig en we hebben veel gelachen. De jongens konden maar niet ophouden met stomme grapjes maken.

Toen we in het Colloseum waren begon ik me langzamer hand steeds een beetje dommer te voelen (maar niks met de domheid die ik later de dag ging voelen hahaha). We zagen al deze antieke plaatsen in het Colloseum maar we konden van niets met 100 procent zekerheid zeggen wat het nou precies was. Niemand van ons groepje wist er ook maar iets vanaf dus gingen we maar grapjes maken en gekke verhalen bij al de delen verzinnen. Nadat we het hele Colosseum hadden gezien, wandelden we richting het Foro en Palatino.

Ik weet niet wat we allemaal hebben gezien, maar we hebben alles gezien hahaha. Diego, de jongen uit Huelva zei dat zijn moeder hem had gebeld en hij had gezegd "Mam ik ben vandaag naar het Colosseum gegaan en ik heb alles gezien" Waarop zijn moeder vroeg WAT hij allemaal precies had gezien. Waarna hij antwoordde "Mam ik heb ALLES gezien hahahaa". Wat een gekkernij.

Toen we de Foro binnengingen, besloten we iets te eten om terug wat energie te krijgen en wandelden daarna verder. Ik weet niet hoeveel uur we er hebben gespendeerd maar we waren helemaal verloren.

Ik denk dat we daar wel een paar uur verdwaald hebben rondgelopen. Het was echter wel heel bijzonder om te te zien en we ergerde wel ons een beetje aan onze ignorantie. En nee het is niet dat we niet bekwaam waren, de kaart zat gewoon niet goed in elkaar.

In het Foro en Palatina hadden we een fijn plekje gevonden waar de Argentijnen een klein dutje konden doen omdat we toch een beetje moe waren geworden van al het lachen en lopen.

We wisten heel de tijd niet waar we nou exact waren maar ik vond het wel echt heel leuk. Ik vond het erg bijzonder om deze plaats te zien omdat je als het ware de geschiedenis echt herleeft. Ik vind het leuk om op plaatsen te zijn waar duizenden andere mensen een hele tijd geleden ook stonden en iets belangrijks beleefden. Het was een geweldige dag. Vijf oktober en het was zo zonnig.

Later vertel ik jullie nog wat meer over hoe onze namiddag was maar voorlopig is dit alles voor jullie Erasmussers!