Een weekend in Parijs

Vorig jaar besloot ik om een weekend naar Parijs te gaan om vrienden te bezoeken. Ik woon op de grens tussen België en Frankrijk dus mijn dorp ligt niet meer dan drie uur van de Franse hoofdstad.

Luik, de stad waar ik studeer, ligt een dikke vier uur ervan. Ik had verschillende mogelijkheden om er heen te gaan.

Het traject:

Ik heb eerst en vooral naar de aanbiedingen van de trein gekeken en specifieker naar die van de Thalys (een snellere trein dan de gewone maar minder snel dan de TGV, de hogesnelheidstrein). Vaak moet je op voorhand bestellen, dan is het minder duur, last-minutes zijn over het algemeen wel duur. Toen ik aan het kijken was kostte het tachtig euro heen en terug en je moest langs Brussel gaan... Uiteindelijk win je hier niet veel tijd mee, het enige voordeel was het comfort. Je kan een film enz. kijken in de trein.

Ik kon er misschien ook met de bus heen gaan. De maatschappij waaraan ik meteen moest denken was Eurolines, zij vormen de schakel tussen verschillende Europese steden. De prijs was erg aantrekkelijk: ongeveer twintig euro heen en veertig heen en terug! Het uurrooster was echter minder aantrekkelijk: het duurt vijf uur voor je aankomt. Ik koos deze optie niet dus kan ik hier niet echt een mening over geven maar mijn vriendinnen zijn met de bus gegaan en ze raden het niet aan omdat er op het normale uurrooster nog eens vertraging zit. Uiteindelijk zijn het dus zes uur dat je oncomfortabel moet zitten. Zes uur is lang...!

Daarna keek ik naar de prijzen om met iemand in de auto mee te rijden. Ik keek niet naar het vliegtuig want aangezien je twee uur op voorhand op de vlieghaven moet zijn, verlies je veel tijd en dan heeft het geen zin om een weekendje weg te gaan. Ik keek dus naar alle opties om met iemand mee te rijden vanaf Brussel, Luik, Namen... en eindelijk vond ik de beste optie. Het enige probleem was dat de chauffeur in de heenrit langs Brussel reed. Zo duurt het plotseling vier uur voor je in Parijs aankomt. De volgende keer dat ik dit doe, rijd ik niet met iemand mee die een omweg maakt (als ik de keuze heb natuurlijk). Het traject is namelijk al erg lang en door zo eventjes langs Brussel rijden met de auto, waren we al snel een uur verloren.

Voor de terugkomst koos ik voor een andere auto. Het was geweldig, deze rit zal voor altijd in mijn geheugen gegrift staan en is snel voorbij gegaan! We zongen mee met de liedjes en ik babbelde met de andere medereizigers die allemaal rond mijn leeftijd waren. Een hele leuke ervaring dus! Voor deze "deelauto's" keek ik op de website van Bla Bla Car. Ik kijk altijd naar de referenties en het profiel van de chauffeur voordat ik me opgeef. Daarna contacteer ik de chauffeur minstens een of twee keer voor het traject per e-mail en ook per telefoon.

We zijn dus vrijdagochtend vroeg vertrokken om in het begin van de namiddag in het centrum van Parijs aan te komen (houd er ook rekening mee dat je vaak aan de rand van Parijs wordt afgezet en dat je daarna nog een metro moet nemen). Zondag zijn we rond 16u terug naar huis vertrokken om in Luik aan te komen rond 22-23 uur (de chauffeur heeft een pauze genomen en we spraken af aan de metro).

Parijs herontdekken: nieuwe wijken

Het was niet de eerste keer dat ik in Parijs was en verbazingwekkend genoeg was het ook niet de eerste keer dat ik er in de winter heen ging. Ik was echter al veel dingen vergeten. In elk geval wandelden we in het begin vooral door de stad in plaats van alle plekke die we ooit al eens gezien hadden en snel vergeten worden, nog eens te bezoeken (niet alles maar voor enkele musea is dat het geval).

Je moet weten dat elke eerste zondag van de maand, de musea gratis zijn! Als je dus twijfelt tussen twee data, kan dit detail je over de streep trekken om een weekend over een ander te kiezen.

Père Lachaise:

In elk geval ontdekte ik nieuwe plaatsen en zag ik tot nog toe onbekende wijken. We verbleven in de wijk Père Lachaise, bekend om zijn, wel... kerkhof! Op dit kerkhof liggen Jim Morison, de dramaturg Molière, de schilder Delacroix, de zanger Henri Salvador, de schrijver Oscar Wild en vele anderen. Ik heb het niet kunnen bezoeken omdat je op voorhand moet reserveren om er binnen te gaan, waardoor het waarschijnlijk stampvol zit en al zijn spiritualiteit en functie verliest. Er is een cinema dicht bij de metrohalte, en ook winkels en markten. Het is een multiculturele wijk waar veel te doen is (zoals bijna in alle grote steden).

Bron Foto

Parijs bij nacht:

De eerste avond maakten we een wandeling bij valavond langs de Seine. Dicht bij het Louvre en Musée d'Orsay, op de kaaien. Het is er goed verlicht en als je foto's wilt nemen van Parijs bij nacht, moet je daarnaartoe gaan want er zijn niet veel mensen waardoor je plaats heb om je fotomateriaal, zoals een statief, op de stoep te zetten. In de verte kan je de Champs Elysées zien, die in de winter wonderlijk verlicht wordt. Daarachter ligt de kerstmarkt met kleine huisjes waar ze eten (brood met gegrild varkensvlees, worst,... ), winterdrankjes (warme wijn afgekruid met kaneel, warme chocolademelk, warme appelsap met kaneel), juwelen in alle stijlen en fantastische kerstversiering verkopen. Als je hierlangs verder wandelt met je rug naar het Louvre, kan je het eiland zien waar de Notre Dame van Parijs staat. 's Nachts is het prachtig.

Bron Foto

De Eiffeltoren:

De tweede dag zijn we naar de Eiffeltoren gegaan. Het was goed weer dus heel aangenaam om de toren in de zon te zien. We kwamen niet aan via het Trocadero plein (juist tegenover de Eiffeltoren, voor de brug) maar langs de achterkant, via een militaire school. Zelfs al is het zicht minder indrukwekkend, er zijn ook minder mensen dus je kan gemakkelijk mooie foto's nemen. Van deze kant kan je een glazen muur zien met woorden van liefde en vrede erop geschreven in verschillende talen (Spaans, Frans, Pools, Arabisch, Egyptisch, Engels, Duits, etc. ).

Vervolgens wandel je onder de Eiffeltoren door naar het Trocadero plein. Er zijn veel mensen want ze gaan langs daar op de Eiffeltoren. Er zijn vier verschillende ingangen. Je kan hem tot 23u bezoeken, waardoor je 's nachts of overdag een zicht over Parijs kan hebben. De prijzen variëren naargelang de verdieping die je wilt beklimmen. En de prijzen klimmen ook... Ze zijn hoog genoeg want de toegangsprijs voor een volwassene kan tot veertien euro bedragen, als je tot de top wilt gaan. :s Voor de tweede verdieping kost het acht euro denk ik. Pas op voor dieven wanneer je in deze massa staat!

Bron Foto

Als je verder wandelt kom je bij de rivier en de brug terecht. Veel mensen oefenen daar hun magische kunstjes om aandacht te trekken, ze zetten situaties in scène om je te kunnen, wel... beroven! Ga er even kijken als je wilt, amuseer je vooral, maar wees oplettend! Daarna kan je naar het Trocadero plein gaan waar er veel mensen zijn maar waar je ook een mooi uitzicht hebt met de Seine ernaast. Daar kan je ook veel kunstjes aanschouwen, mensen dansen, doen theater, het is een gezellige plek. Het is soms spijtig dat er zo veel mensen zijn maar dat is natuurlijk begrijpelijk!

Een beetje later gaan we langzaamaan naar het eiland waar de Notre Dame staat, het île Saint Louis. Ja ja, hetzelfde als in de animatie! :)

Île le Saint Louis, île de la Cité en Notre Dame:

Île Saint Louis ligt in het midden van de Seine. Het is de buurvrouw van île de la Cité maar is er niet met verbonden! Kijk dus goed waar je binnengaat want de kathedraal staat op het grote deel (île de la Cité) en niet op het kleine (île Saint Louis). Op île de la cité zijn er veel restaurants en cafés, een paar winkels maar alles is vrij duur door de geografische ligging. Ik ben in een pannenkoekenhuis geweest een beetje achter de kathedraal en het was heel lekker en niet zo duur voor Parijs (vier of vijf euro). Wie zoekt die vindt, soms...

Bron Foto

De Notre Dame is de belangrijkste bezienswaardigheid op het eiland. Het is heel mooi maar het is spijtig dat er zo veel mensen voor staan. Je zal het beroemde roosvenster zien, de twee rechthoekige torens en het portaal met al zijn standbeelden en de afbeelding van het laatste oordeel. Het plein ervoor heet het Jean Paul II plein. Aan de andere zijden zijn er ook roosvensters van verschillende maten en vormen. Ik denk dat de inkom gratis is maar niet om de torens naar boven te gaan. Daarvoor moet je betalen. Ik raad je aan om de kathedraal vanaf de brug te bekijken om een overzicht te hebben en mooie foto's te maken.

Bron Foto

We hadden ook voorzien om naar de catacomben te gaan. Ik was hier nog niet geweest op mijn vorige bezoeken in Parijs, ik bewaarde het altijd voor "de volgende keer". De openingsuren zijn beperkt dus kon ik er ook deze keer niet heen gaan. Het is ook wat verder uit het centrum.

Restaurants en uitgaan:

Dicht bij het île de la Cité, als je de brug oversteekt achter het kerkplein van de Notre Dame, kom je op de boulevard Saint Michel. Daar waar de metro is, kan je een fontein zien. Een beetje meer naar links zijn er een paar kleine straatjes vol restaurants. Je kan er lekker en goedkoop eten. Niet alles is kwaliteitsvol maar over het algemeen betaal je een twaalf euro voor een menu. Er is voor iedereen wat wils: Franse, Spaanse, Griekse, Italiaanse,... keuken. Ik heb er voor negen euro gegeten in een Italiaan, een menu met een voorgerecht, een hoofdgerecht en een glas wijn. Een goede herinnering, niet per sé voor het eten dat niet meer dan normaal was maar voor de sfeer in deze straatjes en de versieringen... heel kitch! Het is een buurt waar veel te doen is, als je karaoke wilt zingen of iets gaan drinken na het eten, moet je in de omgeving blijven.

Parijs is zeker een dure stad. Om uit te gaan moet je al snel twintig tot dertig euro neertellen. Metro/bus/taxi plus de drankjes. Zoek de happy hours! Soms kan je een halve liter bier voor vier of vijf euro vinden, wat erg redelijk is. Cocktails en andere alcohol is wel duur. Het kan tot tien euro kosten! Ik ben naar een Irish pub gegaan, er was een aanbieding: vijf euro voor een pint.

De tentoonstellingen:

Terwijl we in Parijs zijn is dit ook het moment om de minder belangrijke musea in de buurt te bezoeken (er hebben bijvoorbeeld veel schrijvers gewoond en ik denk dat je hun huis kan zien) of naar permanente tentoonstellingen te gaan. Er zitten er erg leuke tussen! Ik heb een paar jaar geleden bijvoorbeeld een tentoonstelling over een Egyptische schat gezien. De schat was opgeslokt door de zee, hij werd gevonden, schoon gemaakt en tentoongesteld.

Het was een geweldige tentoonstelling maar een beetje te duur naar mijn zin (tien euro). Dit is een beetje het geval bij alle permanente tentoonstellingen... Het weekend waarover ik het heb, betaalde ik negen euro inkom om een tentoonstelling over oude video spelletjes te gaan bekijken. Negen euro inkom doet een beetje pijn maar het was ook nog eens twee uur aanschuiven! Je moet weten dat je in Parijs op voorhand een ticket kan bestellen en thuis via het internet kan printen om niet in de rij te moeten staan. Ik raad je sterk aan dit te doen anders moet je minstens een uur en half/ twee uur in de rij staan, dat is niet leuk. Gelukkig waren we met twee en kon ik even rondwandelen op de kerstmarkt want de tentoonstelling die Le petit Palais heette lag naast de Champs Elysées bij de kerstmarkt.

De tentoonstelling was zowel kort als interessant en het was een leuke ervaring. Het was toch een beetje duur naar mijn smaak, zoals ik al zei. De volgende keer zoek ik toch maar naar rommelmarkten! In Parijs kan je antieke boetiekjes en tweedehandswinkels vinden!