Vigo i perły zielonej Galicji

Kto by pomyślał, że zakochana w kulturze Andaluzji, po pierwszym doświadczeniu erasmusa w Sevilli, na moją kolejną przygodę wybiorę tak odległy zakątek. Galicja. Kiedy zapytasz Hiszpana o Galicję, najpewniej odpowie: Pada! Zimno. Ludzie zdystansowani. Zielono! Poniekąd mają rację: na tym wysuniętym na północ zakątku pada o wiele częściej niż w innych rejonach Hiszpanii, temperatury często spadają w zimę do 0 lub więcej, jest zielono! A ludzie... o ludziach zaraz :) Już po pierwszym moim erasmusie W Sevilli- wiedziałam! Jadę! Znowu! Chcę zrobić praktyki studenckie za granicą. Nie ważne gdzie, byle odpocząć po 8 latach studenckich zmagań zakończonych szeregiem tytułów. Oczywiście, tam gdzie mi się marzył wyjazd i wizja plażingu, smażingu i południowego klimatu, nie było żadnych ofert praktyk no i padło na Vigo. Rany.. Vigo? Gdzie to w ogóle jest? Że niby pada? To nie moje klimaty! Z sakiewką pełną eurasków poleciałam do Madrytu, a stamtąd w niezwykłą, trzymiesięczną podróż po zakątkach zielonej Galicji. Erasmus kojarzy się z wieczną zabawą i szaleństwem, poznawaniem ludzi z różnych  rejonów świata.  Lato w Galicji.. zawsze będzie mi się kojarzyło ze spokojem, przygodami i wieloma podróżami do okolicznych wiosek, autobusami, które nigdy nie przyjeżdzają, najdziwniejszymi monumentami w całej Europie, najpysznieszymi owocami morza pod słońcem w restauracji Casa Pepe de Juan, piękną, słoneczną pogodą na plaży Samil, niesamowitymi widokami wysp Cies i zakątkami, o których tylko najbardziej kochający swoją galicyjską kulturę hiszpanie wiedzą. I ludźmi... ludźmi tak ciepłymi i symaptycznymi, kochającymi swój język i swoją kulturę. Ludźmi, którzy południowcom wydają się zimni i zdystansowani, a tak naprawdę po prostu nie machają tyle łapkami :) i mówią trochę ciszej, a przy tym są bardzo otwarci i naturalni w swoje gościnności. Galicja stała się jednym z moich ulubionych miejsc na mapie Hiszpanii, gdzie z chęcią wracam odkrywając nowe, niesamowite miejsca.