Twee weken vakantie voordat de colleges beginnen

Reis: Amsterdam > Jakarta > Bandung

Drukste dag op Schiphol?

Na veel inentingen, gesprekken en formulieren is het eindelijk zover: we gaan naar Indonesië voor een half jaar! Met ‘we’ bedoel ik mijzelf en drie andere studiegenoten van de Rijksuniversiteit Groningen. Ik ga mijn minor, van de bachelor Sociale Geografie en Planologie, volgen in Yogyakarta in Indonesië.

Ik vlieg op 30 juli vanaf Schiphol naar Jakarta. De hele week werd op het nieuws verteld hoe 30 juli de drukste dag van het jaar op Schiphol gaat worden. Aangezien het zo vaak werd herhaald op het nieuws heb ik toch besloten om eerder weg te gaan dan gepland. Ruim voordat mijn vlucht vertrekt sta ik op het rustige vliegveld van Schiphol. Het enige wat mijn verbazing wekt zijn de journalisten die proberen vanuit een specifieke hoek hun camera te plaatsen om zoveel mogelijk mensen in beeld te krijgen. Helaas voor de journalisten is het vandaag helemaal niet zo druk als verwacht werd. Toch probeerden ze er nog wat zinnigs van te maken, zo werd ik samen met mijn studiegenoten door het AD voor de camera gesleurd tijdens het afscheid nemen van mijn familie en vrienden. Met als resultaat een ongemakkelijk interview waar wij nog tranen in onze ogen hebben staan van het afscheid nemen.

Jakarta: is dit Zuid-Oost Azië?

Ik ben veilig aangekomen op het vliegveld in Jakarta. Met een veel te dure taxi die wij hebben geregeld op het vliegveld word ik gebracht naar mijn verblijf. Op het vliegveld proberen ze je de duurste taxi’s aan te smeren. Als je de goedkoopste wilt moet je de Blue Bird taxi nemen, of in Nederland al de app Go Jek/Grab hebben gedownload.

We verblijven in een appartement in de Downtown Flat, van Billy en Miranda, die we via Airbnb hebben geboekt. Voor drie nachten heb ik 33 euro betaald (we waren in totaal met zijn vieren). De flat was mooi en luxe: we hebben uitzicht over de stad vanaf de 33e verdieping en er is een gigantisch groot gemeenschappelijk zwembad op de vijfde verdieping van de flat.

Verwacht van Jakarta niet veel, er is vrijwel niks te doen. Het is voor een groot deel verwesterd, vooral het centrum. Het centrum staat vol met grote winkelcentra, het verkeer is chaotisch, de luchtvervuiling/smog is zichtbaar en merkbaar en de rivieren en straten liggen vol met plastic en ander afval.

In Jakarta ben ik naar het nationale monument geweest. Dit was zeker niet de moeite waard, het is een heel hoog lelijk gebouw in een lelijke omgeving. Wat zeker wel de moeite waard was is de SKYE lounge bar. Deze lounge bar zit op de 56everdieping, en geeft een adembenemend uitzicht over de hoogbouw van Jakarta. Voordat je hier heen gaat is het slim om de entréé prijs en de dresscode te bekijken. Vaak is er één avond in de week waarop vrouwen gratis naar binnen mogen.

Is Jakarta de moeite waard? : nee, er is niks bijzonders te zien. Het is een stad die nog volop in ontwikkeling is en overal verwestering laat zien.

Bandung: Jakarta maar dan net ietsje anders

Vanaf Jakarta reizen we met de trein naar Bandung. Via Traveloka heb ik online een ticket geboekt voor ongeveer zeven euro (treinrit duurt drie en een half uur). Als je met de trein reist in Java heb je je paspoort nodig voordat je in mag stappen, een kopie voldoet ook. Naarmate ik dichterbij Bandung kom, hoe mooier de omgeving en hoe blauwer de lucht wordt. Ik ben echt verbaast over hoe mooi de natuur is tijdens deze treinrit. Hoe heeft iemand ooit kunnen bedenken om midden door dit gebied een treinspoor aan te leggen!? Maar goed, ik ben natuurlijk wel blij dat ik gebruik kan maken van deze snelle verbinding tussen Jakarta en Bandung, dus ik heb geen recht van spreken. Als je in de achterste coupé zit tijdens een treinreis op Java, dan moet je echt naar de achterkant van de coupé. Hier is een kleine ruimte met alleen maar ramen wat een adembenemend uitzicht creëert.

Bij aankomst op het station van Bandung vragen we de weg naar het Grand Sovia hotel, waar wij drie nachten gaan verblijven (160 euro voor drie nachten, 4 personen). De meneer zegt in gebrekkig Engels dat het hotel achter het station zit, en dat er maar één manier is om daar te komen: door de andere stilstaande treinen heen klimmen. Doordat iedereen door de treinen heen klimt valt het niet op dat ik heel onhandig met mijn koffer door de treinen heen klim.

De stad Bandung verschilt niet veel van Jakarta: het verkeer is chaotisch, er zijn veel winkelcentra en we worden nog steeds volop door de lokale bevolking aangestaard. Een aantal keer worden wij aangesproken door Javanen die vragen of ze met ons op de foto mogen. In het begin vind ik het nog leuk dat zij met mij op de foto willen. Maar na een tijdje ben ik er zat van, en leg ik de mensen uit dat ik niet meer op de foto wil. Voor de Javanen is dit geen probleem, ze zijn heel goed in onopvallend toch nog foto’s van je maken (vaak staat de flits aan), ook nadat je nee hebt gezegd.

Het is tijd om de omgeving van Bandung te verkennen, weg uit de stad! Via internet hebben wij een gids geregeld die ons meeneemt naar de rijstvelden, theeplantages, een zwavelkrater en hotspring (rond de 30 euro per persoon). Hij haalt ons op van het hotel en vertelt alvast wat over de geschiedenis van Indonesië: over de invloeden van de Nederlanders waarvan sommigen nog steeds merkbaar zijn in de Indonesische samenleving, zoals bepaalde woorden, wegen, dammen, bruggen en zelfs de theeplantages. De plekken die hij aan ons laat zien zijn prachtig: dit is Zuid-Oost Azië!

Als je naar een hotspring gaat dan moet je jezelf echt gaan insmeren met de kokendhete modder die daar uit de aarde naar boven komt. Vervolgens kun je jezelf afspoelen in het hete water van de hotspring. Volgens onze gids zou mijn huid tien jaar jonger zijn na mijn modderbad. Na het afspoelen van de modder voelde ik mij inderdaad weer een kindje van tien. Mijn huid was niet alleen tien jaar jonger, ik stonk ook naar rotte ei. Dit komt door de zwavel uit de hotspring. Maar na een gratis gezichtsbehandeling van moeder natuur vond ik het niet erg om naar rotte ei te ruiken. Wat wel een nadeel is, is dat je badkleding een grote kans heeft op verkleuren tijdens een bezoekje aan de hotspring is. Dus denk erom dat je je oudste/donkerste badkleding aan doet.

Qua eten raad ik je aan om geen Nederlands eten te bestellen zoals kroketten, bitterballen en poffertjes, etc. Dit smaakt namelijk totaal niet naar de Nederlandse gerechten. Tenzij je zin hebt in iets nieuws natuurlijk.

Is Bandung de moeite waard? : De stad zelf is niet de moeite waard. Maar de omgeving is het duidelijk waard.

Tips:

- Wees bewust van de kosten die je maakt al voor dat je reis begint (vliegtickets, inentingen, malaria behandeling, etc. )

- Als je recht hebt op een beurs, zorg dan dat je voordat je Nederland verlaat alle benodigde formulieren hebt ingevuld

- Zet je bankpas op wereldwijd

- Zorg dat je een verzekering hebt die ook wereldwijde kosten dekt

- Regel al je inentingen ruim van tevoren

- Download grab/Go Jek terwijl je nog in Nederland bent, dit is de ‘uber’ van Indonesië

- Zorg dat je jouw visum in je paspoort hebt voor je het vliegtuig in stapt, of een ander retourticket die aantoont dat jij binnen 30 dagen het land verlaat. Dat kan heel wat euro’s schelen (ja, dat is mij overkomen)

- Geen nieuwe badkleding aan naar een hotspring

- Zorg dat je altijd genoeg cash op zak hebt, je kan namelijk zo goed als nergens pinnen

- Check Tripadvisor voor goede restauranten (vooral letten op hygiëne)

- Gebruik Traveloka bij treinreizen door Java

- De bevolking is erg beleefd, zorg dat je weet hoe je dankjewel (terima kasih) en alstjeblieft (sama sama) zegt

Gallerij