Studenten leven in Yogjakarta

Reis: Bandung > Yogyakarta

Van een te kleine studentenkamer in Groningen naar een villa in Indonesië

Na vier dagen in Bandung gaan we met de trein naar Yogyakarta. De tickets hebben wij via Traveloka geboekt: twintig euro voor een treinrit van acht uur. Ook deze treinrit gaat door het prachtige landschap van Java heen.

Op het station van Yogyakarta nemen wij een taxi van het station naar ons huis. Ik heb geen idee wat ik moet verwachten van ons huis. Ik ga in een huis wonen met nog vijf andere Nederlanders, die ook studeren aan Gadjah Mada University. Via Jogja Living Solutions heb ik een kamer gekregen in een van de studentenhuizen in Yogyakarta. In deze studenten huizen zitten alleen maar internationale studenten. Ik betaal 210 euro per maand aan huur, inclusief gas, water, licht en twee keer in de week schoonmaak.

Het huis staat aan de drukke weg Jalan Damai, in Sleman. Het is een mooi en erg groot huis. Het huis heeft twee gemeenschappelijke woonkamers, een keuken en een zwembad. In een van de woonkamers hangt een grote televisie voor gezamenlijk gebruik. Er zijn zes slaapkamers die allemaal beschikken over een eigen badkamer, tweepersoons bed, televisie en airconditioning.

We zijn in contact gekomen met de andere internationale studenten die hier studeren en ook verblijven in een Jogja Living Solutions huis. Omdat veel studenten verspreid over de eerste week aankomen worden er veel welkomst feestjes gegeven. Hierdoor kennen wij voordat de universiteit is begonnen al veel andere studenten op Gadjah Mada. Qua uitgaan is het heel leuk om naar Platinum of Cubic te gaan. De derde verdieping van Platinum heeft de grootste en leukste dansvloer. Dichtbij ons huis zit een klein kroegje: The Captain. Het is een kroeg gemaakt van een oud vliegtuig, je kan er lekker eten, drinken, poolen en op elke vrijdag is hier live muziek. Voor een biertje betaal je twee euro.

Via onze huisbaas kunnen wij scooters huren voor dertig euro per maand, inclusief gratis scooter les. Om een scooter te rijden heb je hier geen rijbewijs nodig. Na het observeren van het verkeer hier in Yogyakarta wist ik eigenlijk niet zeker of ik hier wel op een scooter durf te rijden. Toch heb ik besloten om de scooter lessen te volgen, en het was veel makkelijker dan verwacht. Sommige studenten vinden het nog steeds eng om op een scooter te rijden en hebben besloten geen scooter te nemen tijdens hun verblijf in Yogyakarta. Dat is in principe geen probleem, want via de app Go Jek/Grab word je voor weinig geld overal naartoe gebracht (achterop een scooter of in een auto). Een volle tank voor je scooter kost ongeveer één euro.

De universiteit begint

De universiteit ligt op een afstand van vijf en een half kilometer van ons huis. Op de scooter ben ik twintig minuten onderweg naar de universiteit. Ik studeer aan de faculteit Social and Political Scienes, FISIPOL. Aangezien vandaag de eerste dag op de universiteit was, kan ik er nog niet veel over vertellen. Het enige wat mij vandaag is opgevallen is dat de mensen op de universiteit heel erg lief zijn, maar ook chaotisch. Van de vijfentwintig internationale studenten van de faculteit FISIPOL hebben nog maar vier hun visum. De universiteit was verantwoordelijk voor het op tijd aanvragen van de TELEX voor de internationale studenten. Dit is dus voor ongeveer tachtig procent van de studenten niet gelukt.

Het luxe leven

Het is overduidelijk dat de gemiddelde internationale student veel rijker is dan de gemiddelde inwoner van Java. Het leven is hier voor ons goedkoop. Tot nu toe zijn wij elke avond uiteten geweest, omdat uiteten gaan hier goedkoper is dan zelf koken. Bij uiteten gaan in Yogyakarta moet je denken aan de volgende prijzen: één euro voor avondeten in een gemiddeld Indonesisch restaurant en vijf euro voor avondeten in een Westers restaurant.

Onze huisbaas heeft voor alle studenten (vijftig studenten) in zijn huizen het Hyatt Regency afgehuurd. Dit is een zeer luxe hotel met een gigantisch groot zwembad. Elke zondag is hier een uitgebreid lopend buffet waar je lekker en zeer divers kan eten (denk aan sushi, soep, salade, gegrild vlees, rijst en een uitgebreid aanbod aan desserts). Voor tien euro kun je op een zondag deelnemen aan het buffet en mag je verder de hele dag gebruik maken van het zwembad. Zeker een aanrader als je zin hebt in wat luxe en lekker eten.

Op een uur rijden van ons huis ligt het Queen of the South Resort. Een luxe resort dat aan de zuid kust van Java ligt. Voor zes euro mochten wij gebruik maken van de infinity pool met uitzicht over de Indische Oceaan. Ik raad aan om er per taxi heen te gaan, omdat de wegen zeer slecht zijn en dus gevaarlijk zijn met de scooter. Als je geen taxi terug kunt krijgen via Go Jek/Grab dan helpt het personeel bij de receptie je graag met het regelen van een taxi.

Verblijven in Yogyakarta zonder een bezoek aan een van de tempelcomplexen is niet echt mogelijk. Er zijn twee tempelcomplexen die zeer bekend zijn bij de toeristen in Yogyakarta: de Borobodur en de Prambanan. Ik ben naar de Borobodur gegaan. Via internet heb ik een sunset tour geregeld, dit kostte rond de vijfentwintig euro. Het is een prachtig tempel complex maar bom vol met toeristen. Dat vind ik zelf een groot nadeel. Maar toch is de Borobodur een bezoekje waard. Een sunset tour is leuk als je er de tijd voor hebt, maar het voegt niet heel veel toe, de zonsopkomst is vanaf de Borobodur niet heel bijzonder.

Dichtbij ons huis zit een ‘blue lagoon’, zoals de lokale bevolking het noemt. Het kost ongeveer twee duizend rupiah om er gebruik van te maken, dat is twaalf cent. Het is niet heel groot maar wel heel leuk om te bezoeken. In het regenseizoen schijnt het mooier te zijn, omdat er dan kleine watervalletjes ontstaan. Het water is helderblauw en er zitten allemaal kleine visjes in. Als je eventjes stil zit dan gaan ze aan je knagen, het zijn van die visjes die je ook in de spa hebt. De blue lagoon wordt door de lokale bevolking ook gebruikt als badplaats. De sfeer is er super leuk en het zit niet vol met toeristen maar met lokale inwoners. Zeker leuk om naar toe te gaan als je langere tijd in Yogyakarta verblijft.

Om de mooiste zonsopgang te zien van Java moet je naar het Dieng Plateau, er zijn genoeg tours die worden aangeboden op internet. Wij reden eerst naar een dorpje boven in de bergen. De temperatuur was hier gezakt tot twaalf graden, het voelde een beetje als Nederland. Toen werd door de lokale bevolking ons de weg gewezen naar het pad dat naar de top van de berg leidt. Het was een half uurtje lopen voordat we op de top waren. Het was nog volledig donker, de zon komt ongeveer op om half zes. Toen verscheen de zon en toen pas zagen we dat wij uitzicht hadden over de toppen van zeven vulkanen. De zonopkomst was adembenemend en is zeker weten de moeite waard. Zorg wel dat je dikke kleding aan doet als je naar de top gaat, het kan er rond de vijf graden koud worden. Op de terug weg door het dorpje heb ik nog wat gekookte aardappeltjes gekocht. Die kunnen door de koude temperaturen en de vruchtbare vulkaan gronden hier namelijk goed groeien.

Is Yogyakarta de moeite waard? : Wat ik tot nu toe heb gedaan zijn de typische toeristische activiteiten. Deze activiteiten samen met de lieve en open lokale bevolking met hun interessante en mooie cultuur maakt een tripje naar Yogyakarta zeker de moeite waard.

In mijn volgende blogs kun je verder lezen over mijn ervaringen op Gadjah Mada University, hoe ik mijn probleem met mijn visum oplos in Singapore en mijn andere reizen naar onder andere Karimun Jawa, Bali, Sumatra, Thailand en Sri Lanka.

Tips:

- Ga alleen scooter rijden als je je veilig voelt op een scooter in het verkeer. Zonder een eigen scooter kom je namelijk ook overal.

- Neem contact op met Jogja Living Solutions als je gaat studeren in Yogyakarta, het aanbod voor studenten huizen is daar groot.

- Let bij straattentjes (in het Indonesisch Warung) goed op of het er hygiënisch uit ziet. Vaak kun je dat wel zien aan de manier waarop de ingrediënten worden gepresenteerd. Als je het niet vertrouwd, dan moet je er niet gaan eten.

- Bij het scooter rijden zijn er, buiten dat je links moet rijden, eigenlijk geen regels, alleen een paar stoplichten. De ongeschreven regel is: rijd veertig km/uur op de kleinere wegen, tenzij het wegdek slecht is of als de weg onoverzichtelijk is. Op de grote wegen rijdt iedereen rond de zestig km/uur. Wees voorzichtig, er zijn al veel ongelukken gebeurd waar internationale studenten bij betrokken waren (ook ik heb het al meegemaakt)

Gallerij