Szimply

Een dag niet gegeten is een dag niet geleefd

Sinds ik in Boedapest woon ben ik gefascineerd door het aantal geweldige koffie, ontbijt en lunch tentjes die zich verscholen houden tussen de wonderbaarlijk mooie stenen van de stad. Als bloemetjes tussen het hoge gras bevinden zij zich in de meest uiteenlopende pandjes. Zwart geblakerd, groots, klein, soms vol kleur, soms heel minimalistisch. Vaak staan er jonge mensen in de keuken of achter de balie, met een passie voor creëren waar je u tegen zegt. Met name in die tentjes waar deze jonge generatie de touwtjes in handen heeft, voel je je direct welkom. Met mijn laptopje onder mijn arm struinde ik dan ook voor de zoveelste keer door mijn geliefde stad, opzoek naar een uitvalbasis waar ik mijn hoofd zou kunnen legen en mijn maag zou kunnen vullen.

Een klein houten hutje met een stalen statigheid

Terwijl ik nieuwsgierig een binnenplaats binnen wandel ruik ik de zoete geuren van geroosterd brood en jam. De zon laat zich vandaag niet veel zien en de binnenplaats is dan ook wat donker, door de hoge muren van huizen die zich er loom overheen lijken te buigen. Als een zonnig streepje aan de horizon zie ik licht door de hoge ruitjes van een etalage komen. De deur staat open en er staan houten blokken en houten tafeltjes voor de deur. Ik volg simpelweg de geuren om verlekkerd het simplistisch uitziende tentje in te stappen. Een vriendelijk stel heet mij welkom en vraagt vrolijk waar ik vandaan kom. In eerste instantie reageer ik nog wat verlegen, maar al snel voel ik me erg op mijn gemak bij de twee. Ik zet mijn laptopje neer en de vriendelijke meneer achter de balie presenteert mij de kaart. Een zucht van verlichting klinkt vanuit mijn tas: Mijn portemonnee komt er achter dat ik hier voor nog geen 3. 75 een lunch of ontbijtje kan verwachten. That’s why Budapest needs to be called BudaBEST.

Kwijl, kwijl en nog meer kwijl

Op een blauwgrijs bordje met een goud randje krijg ik oprecht de lekkerste French toast naar me toegeschoven die ik ooit heb gegeten. Maar niet alleen mijn smaakpapillen hebben één van de betere dagen van hun leven. Ook mijn ogen kunnen hun geluk niet op. De kleuren zijn perfect gebalanceerd. De bloemen en de opstelling van de verschillende ingrediënten, alles klopt. In de week die volgt vind ik mezelf constant in een comfortabele houding met een bord vol hemelsgeluk voor me. Ik vraag me af of ik na deze vondst misschien failliet zal gaan, maar bedenk me vervolgens dat ik liever failliet ga aan geluk dan rijk word van karigheid.

It’s the people that make the food

Het is niet alleen het eten dat maakt dat je terug wil blijven komen. Het zijn ook Zsofia en Laci die ervoor zorgen dat mijn Boedapest ervaring nog meer kleur krijgt. Ze stoppen hun persoonlijkheid niet alleen in hun creaties, maar deze is ook voelbaar in warme atmosfeer die Szimply typeert. Soms komen er mensen op je pad die je leven een stukje mooier maken. Soms zelfs een stukje gelukkiger. Ik ga niet alleen naar huis met een goed gevulde koffer vol prachtige herinneringen, ook zou het misschien verstandig zijn wat extra kilo’s in te checken in verband met mijn broeken die niet meer dicht passen. Zelfs gezond eten maakt het met de juiste hoeveelheid mogelijk een food-baby mee naar huis te nemen. And we call her Szimply. Szimply the best!